پرش به محتوا

موسسه نورالاسلام سیرالئون: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
Bita (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Amani (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
این سازمان اسلامی نیز در زمره مؤسسات بزرگ اسلامی کشور [[سیرالئون]] به شمار می‌رود و در سرتاسر کشور دارای شعباتی می‌باشد. [[موسسه نورالاسلام سیرالئون|مؤسسه نورالاسلام]] در سال 1986 تأسیس گردیده و از آن زمان تاکنون خدمات گوناگونی را در راستای توسعه و نشر [[اسلام و مسلمانان سیرالئون|اسلام]] انجام داده است. این مرکز در حال حاضر دارای بیش از یکصد مسجد در سرتاسر [[سیرالئون]] بوده و یک و نیم میلیون از مردم کشور که تقریباً دربرگیرنده 25 درصد از جمعیت کشور است در زمره طرفداران [[موسسه نورالاسلام سیرالئون|مؤسسه نورالاسلام]] می‌باشند.
این سازمان اسلامی نیز در زمره مؤسسات بزرگ اسلامی کشور [[سیرالئون]] به شمار می‌رود و در سرتاسر کشور دارای شعباتی می‌باشد. [[موسسه نورالاسلام سیرالئون|مؤسسه نورالاسلام]] در سال 1986 تأسیس گردیده و از آن زمان تاکنون خدمات گوناگونی را در راستای توسعه و نشر [[اسلام و مسلمانان سیرالئون|اسلام]] انجام داده است. این مرکز در حال حاضر دارای بیش از یکصد مسجد در سرتاسر [[سیرالئون]] بوده و یک و نیم میلیون از مردم کشور که تقریباً دربرگیرنده 25 درصد از جمعیت کشور است در زمره طرفداران [[موسسه نورالاسلام سیرالئون|مؤسسه نورالاسلام]] می‌باشند.
==نیز نگاه کنید به==
==نیز نگاه کنید به==
[[ادیان در سیرالئون]]؛[[سازمان‌ها و مراکز اسلامی سیرالئون]]
[[ادیان در سیرالئون]]؛ [[سازمان‌ها و مراکز اسلامی سیرالئون]]


==منبع اصلی==
==منبع اصلی==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۴۵

این سازمان اسلامی نیز در زمره مؤسسات بزرگ اسلامی کشور سیرالئون به شمار می‌رود و در سرتاسر کشور دارای شعباتی می‌باشد. مؤسسه نورالاسلام در سال 1986 تأسیس گردیده و از آن زمان تاکنون خدمات گوناگونی را در راستای توسعه و نشر اسلام انجام داده است. این مرکز در حال حاضر دارای بیش از یکصد مسجد در سرتاسر سیرالئون بوده و یک و نیم میلیون از مردم کشور که تقریباً دربرگیرنده 25 درصد از جمعیت کشور است در زمره طرفداران مؤسسه نورالاسلام می‌باشند.

نیز نگاه کنید به

ادیان در سیرالئون؛ سازمان‌ها و مراکز اسلامی سیرالئون

منبع اصلی

عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ سیرالئون. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)

نویسنده مقاله

امیربهرام عرب احمدی