جنبش جوانان اسلامی برای صلح فریتاون: تفاوت میان نسخهها
صفحهای تازه حاوی « ===== جنبش جوانان اسلامی برای صلح فریتاون: ===== این سازمان دربرگیرنده گروهی از جوانان مسلمان فریتاون است که در سال 2002 و پس از پایان جنگ داخلی کشور تأسیس شده و با ندای صلح و دوستی درصدد رفع ویرانیها و خرابیهای ناشی از این جنگ ویرانگر است. اعضا جن...» ایجاد کرد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
این سازمان دربرگیرنده گروهی از جوانان مسلمان فریتاون است که در سال 2002 و پس از پایان [[جنگ داخلی سیرالئون|جنگ داخلی]] کشور تأسیس شده و با ندای صلح و دوستی درصدد رفع ویرانیها و خرابیهای ناشی از این جنگ ویرانگر است. اعضا جنبش جوانان اسلامی برای صلح معمولاً طی گردهماییهایی در مناطق مختلف پایتخت مردم را به آرامش و کنار گذاشتن اختلافات قبیلگی دعوت میکنند<ref>عرب احمدی، امیربهرام(1387). [[اسلام و مسلمانان سیرالئون|اسلام و مسلمانان در سیرالئون]]. قم: سازمان مدارس و حوزههای علمیه خارج از کشور، ص.129.</ref>. | |||
===== | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[ادیان در سیرالئون]]؛ [[سازمانها و مراکز اسلامی سیرالئون]] | |||
==کتابشناسی== | |||
<references /> | |||
== منبع اصلی == | |||
عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%D8%B3%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%84%D8%A6%D9%88%D9%86 سیرالئون]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار) | |||
== نویسنده مقاله == | |||
امیربهرام عرب احمدی | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۵۲
این سازمان دربرگیرنده گروهی از جوانان مسلمان فریتاون است که در سال 2002 و پس از پایان جنگ داخلی کشور تأسیس شده و با ندای صلح و دوستی درصدد رفع ویرانیها و خرابیهای ناشی از این جنگ ویرانگر است. اعضا جنبش جوانان اسلامی برای صلح معمولاً طی گردهماییهایی در مناطق مختلف پایتخت مردم را به آرامش و کنار گذاشتن اختلافات قبیلگی دعوت میکنند[۱].
نیز نگاه کنید به
ادیان در سیرالئون؛ سازمانها و مراکز اسلامی سیرالئون
کتابشناسی
- ↑ عرب احمدی، امیربهرام(1387). اسلام و مسلمانان در سیرالئون. قم: سازمان مدارس و حوزههای علمیه خارج از کشور، ص.129.
منبع اصلی
عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ سیرالئون. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
نویسنده مقاله
امیربهرام عرب احمدی