پرش به محتوا

محمود سیف الدین الایرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
Samiei (بحث | مشارکت‌ها)
صفحه‌ای تازه حاوی «محمود سيف الدين الايراني در سال 1914 در يافا متولد شد. زبان انگليسي و فرانسه را به خوبي مي دانست. در اوايل دهه 1940 به امان رفت و به سمت معلمي مشغول کار شد، سپس به وزارت آموزش و پرورش منتقل شد و درسال1971 به عنوان مشاور در وزارت رسانه ها انتخاب گرديد و...» ایجاد کرد
 
Karimian (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
محمود سيف الدين الايراني
[[پرونده:Mahmud Sayf al-Din Irani - Interview with Jordanian TV, 1960s.jpg|بندانگشتی|محمود سیف الدین الایرانی برگرفته از وبسایت ویکی پدیا قابل بازیابی از<nowiki/>https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%D9%85%D9%88%D8%AF_%D8%B3%DB%8C%D9%81%E2%80%8C%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86_%D8%A7%D9%84%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C]]
در سال 1914 در یافا متولد شد. زبان انگلیسی و [[فرانسه]] را به خوبی می‌دانست. در اوایل دهه 1940 به امان رفت و به سمت معلمی مشغول کار شد، سپس به [[وزارت آموزش و پرورش اردن|وزارت آموزش و پرورش]] منتقل شد و درسال 1971 به عنوان مشاور در [[وزارت آموزش و پرورش اردن|وزارت]] [[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی اردن|رسانه‌ها]] انتخاب گردید و دبیری مجله رسالــه الاردن و سپس مجله الافکار را برعهده گرفت.


در سال 1914 در يافا متولد شد. زبان انگليسي و فرانسه را به خوبي مي دانست. در اوايل دهه 1940 به امان رفت و به سمت معلمي مشغول کار شد، سپس به وزارت آموزش و پرورش منتقل شد و درسال1971 به عنوان مشاور در وزارت رسانه ها انتخاب گرديد و دبيري مجله ''رسالــة الاردن'' و سپس مجله ''الافکار'' را برعهده گرفت.
در زمینه [[داستان کوتاه در اردن|داستان کوتاه]]، مقالات ادبی و اجتماعی در روزنامه‌های الدفاع، الجامعــه الاسلامیـه، و [[فلسطینی ها در اردن|فلسطین]] می‌نوشت. اول الشوط اولین مجموعه‌ی داستان‌های وی در سال 1937 به چاپ رسید. وی در زمینه داستان کوتاه مشهور است ولی بیشترین فعالیت او در زمینه [[ترجمه در کشور اردن|ترجمه]] از زبان‌های دیگر است. او در سال 1974 از دنیا رفت. داستان‌های دیگر او اول الشوط، مع الناس، متی ینتهی اللیل، ما اقل الثمن، اصابع فی الظلام می‌باشد<ref>معجم الادباء الاردينين فی (العصر الحديث) الطبعــة الاولي(2014)، وزارة الثقافــة، ص. 151</ref>.


در زمينه داستان کوتاه، مقالات ادبي و اجتماعي در روزنامه هاي الدفاع، الجامعــة الاسلاميــة، و فلسطين مي نوشت.
== نیز نگاه کنید به ==
[[زبان و ادبیات اردن]]؛ [[مشاهیر ادبی اردن]]؛؛ [[مشاهیر ادبی روسیه]]؛ [[مشاهیر ادبی کانادا]]؛ [[مشاهیر ادبی کوبا]]؛ [[مشاهیر ادبی لبنان]]؛ [[مشاهیر ادبی تونس]]؛ [[مشاهیر ادبی افغانستان]]؛ [[معرفی برخی از شخصیت های مهم ادبیات کلاسیک چین]]؛ [[مشاهیر ادبی سنگال]]؛ [[مشاهیر ادبی آرژانتین]]؛ [[مشاهیر ادبی در مالی]]؛ [[مشاهیر ادبی در ساحل عاج]]؛ [[مشاهیر ادبی تایلند]]؛ [[مشاهیر ادبی اوکراین]]؛ [[مشاهیر ادبی اسپانیا]]؛ [[مشاهیر ادبی اتیوپی]]؛ [[مشاهیر ادبی سیرالئون]]؛ [[مشاهیر ادبی قطر]]


''اول الشوط'' اولين مجموعة داستان هاي وي در سال 1937 به چاپ رسيد.
== کتابشناسی ==
<references />


وي در زمينه داستان کوتاه مشهور است ولي بيشترين فعاليت او در زمينه ترجمه از زبان هاي ديگر است. او در سال 1974 از دنيا رفت.
== منبع اصلی ==
لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%D8%A7%D8%B1%D8%AF%D9%86 اردن]. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)


داستان هاي ديگر او ''اول الشوط''، ''مع الناس''، ''متي ينتهي الليل''، ''ما اقل الثمن''، ''اصابع في الظلام'' مي باشد. (93)
== '''نویسنده مقاله''' ==
غلامرضا لایقی

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۳۷

محمود سیف الدین الایرانی برگرفته از وبسایت ویکی پدیا قابل بازیابی ازhttps://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%D9%85%D9%88%D8%AF_%D8%B3%DB%8C%D9%81%E2%80%8C%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86_%D8%A7%D9%84%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C

در سال 1914 در یافا متولد شد. زبان انگلیسی و فرانسه را به خوبی می‌دانست. در اوایل دهه 1940 به امان رفت و به سمت معلمی مشغول کار شد، سپس به وزارت آموزش و پرورش منتقل شد و درسال 1971 به عنوان مشاور در وزارت رسانه‌ها انتخاب گردید و دبیری مجله رسالــه الاردن و سپس مجله الافکار را برعهده گرفت.

در زمینه داستان کوتاه، مقالات ادبی و اجتماعی در روزنامه‌های الدفاع، الجامعــه الاسلامیـه، و فلسطین می‌نوشت. اول الشوط اولین مجموعه‌ی داستان‌های وی در سال 1937 به چاپ رسید. وی در زمینه داستان کوتاه مشهور است ولی بیشترین فعالیت او در زمینه ترجمه از زبان‌های دیگر است. او در سال 1974 از دنیا رفت. داستان‌های دیگر او اول الشوط، مع الناس، متی ینتهی اللیل، ما اقل الثمن، اصابع فی الظلام می‌باشد[۱].

نیز نگاه کنید به

زبان و ادبیات اردن؛ مشاهیر ادبی اردن؛؛ مشاهیر ادبی روسیه؛ مشاهیر ادبی کانادا؛ مشاهیر ادبی کوبا؛ مشاهیر ادبی لبنان؛ مشاهیر ادبی تونس؛ مشاهیر ادبی افغانستان؛ معرفی برخی از شخصیت های مهم ادبیات کلاسیک چین؛ مشاهیر ادبی سنگال؛ مشاهیر ادبی آرژانتین؛ مشاهیر ادبی در مالی؛ مشاهیر ادبی در ساحل عاج؛ مشاهیر ادبی تایلند؛ مشاهیر ادبی اوکراین؛ مشاهیر ادبی اسپانیا؛ مشاهیر ادبی اتیوپی؛ مشاهیر ادبی سیرالئون؛ مشاهیر ادبی قطر

کتابشناسی

  1. معجم الادباء الاردينين فی (العصر الحديث) الطبعــة الاولي(2014)، وزارة الثقافــة، ص. 151

منبع اصلی

لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ اردن. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)

نویسنده مقاله

غلامرضا لایقی