پرش به محتوا

صورت گرایی در هنر چینی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
Mahsa (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Mahdi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


صورت گرایی خیره کننده­ ی [[هنر چینی]] که آن را در [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]]، [[هنر نقاشی در چین|نقاشی]] و شعر هم می ­توان دید. چینی ­ها از راه [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] دریافت­ های اساسی خود را شکل می ­دهند. اساس منحنی­ های لغزان، خطوط راست و زاویه­ های زیبای سقف نیایشگاه­ های چینی از حرکت قلم مو در نوشته ­های چینی بر آمده است. لذا، [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] در عالی­ ترین رده ­ی هنرهای زیبای چینی است.
صورت گرایی خیره کننده‌ی [[هنر چینی]] که آن را در [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]]، [[هنر نقاشی در چین|نقاشی]] و شعر هم می‌توان دید. چینی­‌ها از راه [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] دریافت‌های اساسی خود را شکل می‌دهند. اساس منحنی­‌های لغزان، خطوط راست و زاویه­‌های زیبای سقف نیایشگاه­‌های چینی از حرکت قلم مو در نوشته‌های چینی بر آمده است. لذا، خوشنویسی در عالی­ ترین رده‌ی هنرهای زیبای چینی است.


در [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]]، استاد هر حرکت قلم مو را تنها یک ­بار می­ تواند انجام دهد و در این حرکت تمام آن­چه را که می­ خواهد باید خلق کند. تغییر دادن و بازنگری در آن امکان پذیر نیست. [[هنر نقاشی در چین|نقاشی چینی]] هم از نظر اصول و فنون با [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] رابطه ­ی نزدیک دارد. یکی از نویسندگان [[چین]] باستان در این زمینه گفته است:<blockquote>«هنگامی ­که مردم می­ توانستند اندیشه­ های خود را با نقش بنگارند، با خط می­ نگاشتند، و هنگامی­ که از بیان کاراکترهای نگارشی ناتوان بودند، نقاشی می کردند</blockquote>بدین سان، یکی دیگری را تکمیل می­ کند و از طریق همان خود نیز به کمال می ­رسد و این دو قرین هم به شمار می­ روند، چون افزارهای نوشتن(قلم مو، مرکب، کاغذ، و دوات) که به «چهار گنج بنای ادب» اشتهار دارند، در هر دو هنر یکی است و هشت حرکت اساسی که در نوشتن کاراکترهای نگارش چینی به کار می­ روند در نقاشی نیز به ­عنوان شیوه­ های اساسی کاربرد قلم مو شناخته می ­شود.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .</ref>
در [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی،]] استاد هر حرکت قلم مو را تنها یک­بار می‌تواند انجام دهد و در این حرکت تمام آن­چه را که می‌خواهد باید خلق کند. تغییر دادن و بازنگری در آن امکان پذیر نیست. نقاشی چینی هم از نظر اصول و فنون با [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] رابطه‌ی نزدیک دارد. یکی از نویسندگان [[چین]] باستان در این زمینه گفته است:«هنگامی که مردم می­ توانستند اندیشه­‌های خود را با نقش بنگارند، با خط می­ نگاشتند، و هنگامی که از بیان کاراکترهای نگارشی ناتوان بودند، [[هنر نقاشی در چین|نقاشی]] می‌کردند.» بدین سان، یکی دیگری را تکمیل می­ کند و از طریق همان خود نیز به کمال می‌رسد و این دو قرین هم به شمار می­ روند، چون افزارهای نوشتن(قلم مو، مرکب، کاغذ، و دوات) که به «چهار گنج بنای ادب» اشتهار دارند، در هر دو هنر یکی است و هشت حرکت اساسی که در نوشتن کاراکترهای نگارش چینی به کار می‌روند در [[نقاشی های تزیینی سال نو در چین|نقاشی]] نیز به­ عنوان شیوه‌های اساسی کاربرد قلم مو شناخته می‌شود.


= نیز نگاه کنید به =
= نیز نگاه کنید به =
[[نماد گرایی در هنر چینی]]
[[هنر در چین]]؛ [[هنر چینی]]


[[طبیعت گرایی در هنر چینی]]
== منبع اصلی ==
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub>


[[الهام گیری هنرمند چینی]]  
== نویسنده مقاله ==
 
علی محمد سابقی
= کتابشناسی =
[[رده:هنرهای تجسمی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۱۴

صورت گرایی خیره کننده‌ی هنر چینی که آن را در خوشنویسی، نقاشی و شعر هم می‌توان دید. چینی­‌ها از راه خوشنویسی دریافت‌های اساسی خود را شکل می‌دهند. اساس منحنی­‌های لغزان، خطوط راست و زاویه­‌های زیبای سقف نیایشگاه­‌های چینی از حرکت قلم مو در نوشته‌های چینی بر آمده است. لذا، خوشنویسی در عالی­ ترین رده‌ی هنرهای زیبای چینی است.

در خوشنویسی، استاد هر حرکت قلم مو را تنها یک­بار می‌تواند انجام دهد و در این حرکت تمام آن­چه را که می‌خواهد باید خلق کند. تغییر دادن و بازنگری در آن امکان پذیر نیست. نقاشی چینی هم از نظر اصول و فنون با خوشنویسی رابطه‌ی نزدیک دارد. یکی از نویسندگان چین باستان در این زمینه گفته است:«هنگامی که مردم می­ توانستند اندیشه­‌های خود را با نقش بنگارند، با خط می­ نگاشتند، و هنگامی که از بیان کاراکترهای نگارشی ناتوان بودند، نقاشی می‌کردند.» بدین سان، یکی دیگری را تکمیل می­ کند و از طریق همان خود نیز به کمال می‌رسد و این دو قرین هم به شمار می­ روند، چون افزارهای نوشتن(قلم مو، مرکب، کاغذ، و دوات) که به «چهار گنج بنای ادب» اشتهار دارند، در هر دو هنر یکی است و هشت حرکت اساسی که در نوشتن کاراکترهای نگارش چینی به کار می‌روند در نقاشی نیز به­ عنوان شیوه‌های اساسی کاربرد قلم مو شناخته می‌شود.

نیز نگاه کنید به

هنر در چین؛ هنر چینی

منبع اصلی

سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی