پرش به محتوا

وضعیت کنونی ایستگاه های رادیویی در چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
Shekvati (بحث | مشارکت‌ها)
صفحه‌ای تازه حاوی « == ''وضعیت کنونی ایستگاه­های رادیویی'' == پس از تأسیس جمهوری خلق چین در سال1949، و حاکمیت حزب کمونیست بر این کشور، ایستگاه­های رادیویی در سراسر چین توسعه یافته و در مناطق مختلف شبکه­های رادیویی با هدف تبلیغ ایده­ها و ایدئولوژی کمونیستی و سیاست­ها...» ایجاد کرد
 
Mahdi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


== ''وضعیت کنونی ایستگاه­های رادیویی'' ==
پس از تأسیس [[جمهوری خلق چین]] در سال 1949، و [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حاکمیت حزب کمونیست]] بر این کشور، ایستگاه‌­های رادیویی در [[چین|سراسر چین]] توسعه یافته و در مناطق مختلف شبکه‌های رادیویی با هدف تبلیغ ایده‌ها و [[ایدئولوژی کمونیستی]] و سیاست‌ها دولت آغاز به کار کردند. تمام این ایستگاه‌­ها و برنامه‌های آن­ها با نظارت و کنترل مستقیم حزب و دولت فعالیت کرده و به سخنگوی حزب و مدافع سیاست‌ها دولت تبدیل شدند. پس از اجرای اصلاحات در اواخر دهه 1970، [[رادیو در چین|شبکه‌های رادیویی]] نیز متحول شده و برنامه‌های آن­ها براساس نیاز اقتصاد بازار شکل گرفت.
پس از تأسیس [[جمهوری خلق چین]] در سال1949، و حاکمیت حزب کمونیست بر این کشور، ایستگاه­های رادیویی در سراسر چین توسعه یافته و در مناطق مختلف شبکه­های رادیویی با هدف تبلیغ ایده­ها و [[ایدئولوژی کمونیستی]] و سیاست­های دولت آغاز به کار کردند. تمام این ایستگاه­ها و برنامه­های آن­ها با نظارت و کنترل مستقیم حزب و دولت فعالیت کرده و به سخنگوی حزب و مدافع سیاست­های دولت تبدیل شدند. پس از اجرای اصلاحات در اواخر دهه­ی1970، شبکه­های رادیویی نیز متحول شده و برنامه­های آن­ها براساس نیاز اقتصاد بازار شکل گرفت.


راديو ملي چين ايستگاه رسمي راديویی دولت چين است و99 كانال پخش دارد و روزانه200 ساعت برنامه پخش مي­كند. افزون براین، هر استان و منطقه­ی خود مختار نیز ايستگاه­هاي راديويي خاص خود را دارند.
[[رادیو در چین|رادیو ملی چین]] ایستگاه رسمی رادیویی دولت [[چین]] است و 99 کانال پخش دارد و روزانه 200 ساعت برنامه پخش می‌کند. افزون براین، هر استان و منطقه خود مختار نیز ایستگاه‌­های رادیویی خاص خود را دارند.


براساس آمار منتشره از سوی دولت چین، در سال2010، بیش از78/96 درصد جمعيت اين كشور، زير پوشش راديويي قرار داشتند. در روستاها هم اين رقم به 64/95 درصد مي­رسد. در اين سال جمعا بالغ بر 14/68میلیون ساعت برنامه­ی رادیویی توليد شده كه 04/67میلیون ساعت آن برنامه­هاي راديويي بين المللي بوده است. تعداد ایستگاه­های زمینی رله­ی برنامه­های موج­های کوتاه و بلند رادیویی نیز بیش از 822 ایستگاه است. در حال­حاضر، تنها در [[شانگهای]] بیش از 100کانال رادیویی فعال است. در گذشته رادیو وسیله­ای برای رساندن پیام­ها و سخنان مقامات حزبی و دولتی به گوش مردم بود ولی اکنون به وسیله­ای دوطرفه و رساندن خواست­های مردم به گوش مسئولان تبدیل شده است.  
براساس آمار منتشره از سوی دولت [[چین]]، در سال 2010، بیش از 78/96 درصد جمعیت این کشور، زیر پوشش رادیویی قرار داشتند. در روستاها هم این رقم به 64/95 درصد می‌رسد. در این سال جمعا بالغ بر 14/68 میلیون ساعت برنامه رادیویی تولید شده که 04/67 میلیون ساعت آن برنامه‌های رادیویی بین المللی بوده است. تعداد ایستگاه‌­های زمینی رله برنامه‌های موج‌های کوتاه و بلند رادیویی نیز بیش از 822 ایستگاه است. در حال حاضر، تنها در [[شانگهای]] بیش از 100کانال رادیویی فعال است. در گذشته [[رادیو در چین|رادیو]] وسیله‌ای برای رساندن پیام‌ها و سخنان مقامات حزبی و دولتی به گوش مردم بود ولی اکنون به وسیله‌ای دوطرفه و رساندن خواسته‌ای مردم به گوش مسئولان تبدیل شده است<ref>برگرفته از https://www.stats.gov.cn/</ref>.


راديو بین المللی چین كه در سال1947رسما تأسيس شد، امروزه اكثر نقاط دنيا را تحت پوشش خود دارد. اين ايستگاه راديويي روزانه1520ساعت برنامه به 61زبان خارجي و5 زبان محلي چيني پخش مي­كند. (www.stats.gov.cn)
رادیو بین المللی چین که در سال 1947 رسما تأسیس شد، امروزه اکثر نقاط دنیا را تحت پوشش خود دارد. این ایستگاه رادیویی روزانه 1520 ساعت برنامه به 61 زبان خارجی و 5 زبان محلی چینی پخش می‌کند.  این رادیو دارای 30 دفتر تهیه خبر در خارج از کشور بوده و برنامه‌های آن از بیش از 50 موج کوتاه جهت پوشش دادن به تمام دنیا پخش می‌شود. صدای این رادیو از موج اِف اِم و اینترنت نیز قابل شنیدن است<ref>طاهری امین، زهرا(1380). [[چین]]. تهران: وزارت امور خارجه، موسسه چاپ و انتشارات،</ref>.


 این رادیو دارای 30دفتر تهیه­ی خبر در خارج از کشور بوده و برنامه­های آن از بیش از 50موج کوتاه جهت پوشش دادن به تمام دنیا پخش می­شود. صدای این رادیو از موج اِف اِم و اینترنت نیز قابل شنیدن است. راديو پكن نیز در بيشتر استان­ها و مناطق خود مختار و در ژاپن، آمريكا، فرانسه، يوگسلاوي، پاكستان، مكزيك، آلمان، مصر، تايلند، و هنگ كنگ دفتر دارد. در سال1990 ، بیش از209/5 ميليون گيرنده راديو در سرتاسر چين وجود داشته است. (كتاب سبز چين) اين راديو از نظر زمان پخش و تعداد زبان­هایی که برنامه پخش می­کند، در ميان ايستگاه­هاي راديويي جهان (براي خارجيان) مقام سوم را كسب كرده است. (www.China.org.cn)
رادیو پکن نیز در بیشتر استان‌­ها و مناطق خود مختار و در ژاپن، آمریکا، فرانسه، یوگسلاوی، پاکستان، مکزیک، آلمان، مصر، تایلند، و هنگ کنگ دفتر دارد. در سال 1990 ، بیش از 209/5 میلیون گیرنده [[رادیو در چین|رادیو]] در [[چین|سرتاسر چین]] وجود داشته است<ref>برگرفته از http://www.china.org.cn/</ref>. این [[رادیو در چین|رادیو]] از نظر زمان پخش و تعداد زبان‌هایی که برنامه پخش می‌کند، در میان ایستگاه‌­های رادیویی جهان<ref name=":0">چهارمين خبرنامه رايزني فرهنگي ج.ا.ايران در پكن ، 91</ref> (برای خارجیان) مقام سوم را کسب کرده است.در هفدهم ماه آوریل سال 2012، نخستین [[رادیو در چین|رادیو]] موج اف ام رادیو بین المللی چین در خارج از کشور و در نواکیشوت، پایتخت کشور موریتانی آغاز به کار کرد<ref name=":0" />.


== نیز نگاه کنید به ==
[[رسانه و وسايل ارتباط جمعی چین]]؛ [[رسانه ها و مطبوعات در چین]]؛ [[رادیو در چین]]؛ [[تاریخچه ی رادیو در چین]]؛ [[نخستین ایستگاه رادیویی دولتی در چین]]
= کتابشناسی =
<references />


در هفدهم ماه آوریل سال2012، نخستین رادیو موج اف ام رادیو بین المللی چین در خارج از کشور و در نواکیشوت، پایتخت کشور موریتانی آغاز به کار کرد. (چهارمين خبرنامه رايزني فرهنگي ج.ا.ايران در پكن ، 91)
== منبع اصلی ==
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub>
 
== نویسنده مقاله ==
علی محمد سابقی
[[رده:رادیو و تلویزیون]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۱۷

پس از تأسیس جمهوری خلق چین در سال 1949، و حاکمیت حزب کمونیست بر این کشور، ایستگاه‌­های رادیویی در سراسر چین توسعه یافته و در مناطق مختلف شبکه‌های رادیویی با هدف تبلیغ ایده‌ها و ایدئولوژی کمونیستی و سیاست‌ها دولت آغاز به کار کردند. تمام این ایستگاه‌­ها و برنامه‌های آن­ها با نظارت و کنترل مستقیم حزب و دولت فعالیت کرده و به سخنگوی حزب و مدافع سیاست‌ها دولت تبدیل شدند. پس از اجرای اصلاحات در اواخر دهه 1970، شبکه‌های رادیویی نیز متحول شده و برنامه‌های آن­ها براساس نیاز اقتصاد بازار شکل گرفت.

رادیو ملی چین ایستگاه رسمی رادیویی دولت چین است و 99 کانال پخش دارد و روزانه 200 ساعت برنامه پخش می‌کند. افزون براین، هر استان و منطقه خود مختار نیز ایستگاه‌­های رادیویی خاص خود را دارند.

براساس آمار منتشره از سوی دولت چین، در سال 2010، بیش از 78/96 درصد جمعیت این کشور، زیر پوشش رادیویی قرار داشتند. در روستاها هم این رقم به 64/95 درصد می‌رسد. در این سال جمعا بالغ بر 14/68 میلیون ساعت برنامه رادیویی تولید شده که 04/67 میلیون ساعت آن برنامه‌های رادیویی بین المللی بوده است. تعداد ایستگاه‌­های زمینی رله برنامه‌های موج‌های کوتاه و بلند رادیویی نیز بیش از 822 ایستگاه است. در حال حاضر، تنها در شانگهای بیش از 100کانال رادیویی فعال است. در گذشته رادیو وسیله‌ای برای رساندن پیام‌ها و سخنان مقامات حزبی و دولتی به گوش مردم بود ولی اکنون به وسیله‌ای دوطرفه و رساندن خواسته‌ای مردم به گوش مسئولان تبدیل شده است[۱].

رادیو بین المللی چین که در سال 1947 رسما تأسیس شد، امروزه اکثر نقاط دنیا را تحت پوشش خود دارد. این ایستگاه رادیویی روزانه 1520 ساعت برنامه به 61 زبان خارجی و 5 زبان محلی چینی پخش می‌کند.  این رادیو دارای 30 دفتر تهیه خبر در خارج از کشور بوده و برنامه‌های آن از بیش از 50 موج کوتاه جهت پوشش دادن به تمام دنیا پخش می‌شود. صدای این رادیو از موج اِف اِم و اینترنت نیز قابل شنیدن است[۲].

رادیو پکن نیز در بیشتر استان‌­ها و مناطق خود مختار و در ژاپن، آمریکا، فرانسه، یوگسلاوی، پاکستان، مکزیک، آلمان، مصر، تایلند، و هنگ کنگ دفتر دارد. در سال 1990 ، بیش از 209/5 میلیون گیرنده رادیو در سرتاسر چین وجود داشته است[۳]. این رادیو از نظر زمان پخش و تعداد زبان‌هایی که برنامه پخش می‌کند، در میان ایستگاه‌­های رادیویی جهان[۴] (برای خارجیان) مقام سوم را کسب کرده است.در هفدهم ماه آوریل سال 2012، نخستین رادیو موج اف ام رادیو بین المللی چین در خارج از کشور و در نواکیشوت، پایتخت کشور موریتانی آغاز به کار کرد[۴].

نیز نگاه کنید به

رسانه و وسايل ارتباط جمعی چین؛ رسانه ها و مطبوعات در چین؛ رادیو در چین؛ تاریخچه ی رادیو در چین؛ نخستین ایستگاه رادیویی دولتی در چین

کتابشناسی

  1. برگرفته از https://www.stats.gov.cn/
  2. طاهری امین، زهرا(1380). چین. تهران: وزارت امور خارجه، موسسه چاپ و انتشارات،
  3. برگرفته از http://www.china.org.cn/
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ چهارمين خبرنامه رايزني فرهنگي ج.ا.ايران در پكن ، 91

منبع اصلی

سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی