سلسله شانگ

تصویری از آثار باستانی دوران سلسله شانگ. قابل بازیابی از https://www.pinterest.com/

یافته­‌های باستانشناسی شواهدی مبنی بر وجود سلسله‌ی شانگ در میانه‌ی 1600 تا 1046 پیش از میلاد ارایه می‌کنند که به دو دسته تقسیم می­‌شوند. بخش اول از سایت­‌های باستانی اِرلیگانگ (Erligang)، جِنگجو (Zhengzhou) و شانگ ­چِنگ (Shangcheng) متعلق به اوایل دوران شانگ، به دست آمده‌­اند. بخش دوم، متعلق به اواخر دوران شانگ یا اوایل یین (Yin) در اَنیانگ (Anyang)، در خِه نَن امروز که به ­عنوان آخرین پایتخت 9 گانه‌ی شانگ شناخته می­‌شود، به دست آمده‌اند.

آثار مربوط به اَنیانگ، شامل قدیمی‌ترین نوشته‌های مربوط به گذشته­‌های چین است که تاکنون کشف شده است، کتیبه‌هایی از سوابق فالگیری روی استخوان و یا لاک لاک‌­پشت مربوط به تاریخ حدود 1200 سال پیش از میلاد. سلسله‌ی شانگ دارای 31 پادشاه بود و در آن دوران مردم خدایان متعددی را می‌پرستیدند که بزرگترین آن‌ها شانگدی (Shangdi) بود و بر سایر خدایان حکم‌فرمایی داشت. آن‌ها هم­چنین معتقد بودند که نیاکانشان پس از مرگ خداگونه شده و از خانواده‌های خود خواستار پرستش هستند.

نیز نگاه کنید به

تاریخ چین؛ تاریخ دوران باستان چین

منبع اصلی

سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی