سلسله ی خن: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۰۰

سلسله‌ی خن با بنیانگذاری لیوبانگ (Liu Bang) که در سال 202 میلادی خود را امپراتور معرفی کرد، در سال 206 پیش از میلاد تأسیس شد. برای نخستین بار فلسفه‌ی کنفوسیوسی رسما از سوی این امپراتوری پذیرفته شد که بعدها زیر بنای ایدئولوژیک تمامی رژیم‌های چین تا پایان دوران امپراتوری در این کشور را تشکیل می‌داد. چین تحت حاکمیت سلسله‌ی خن ، در زمینه‌های مختلف علمی و هنری پیشرفت زیادی کرد. امپراتور وو (Wu) پایه‌های امپراتوری چین را از طریق وادار به عقب نشینی کردن هون‌ها تا دشت‌ها و جلگه‌های مغولستان داخلی کنونی و پاکسازی آن‌ها از مناطق گَنسو، نینگ شیا و چینگ خَی امروزین، مستحکم کرده و آن را گسترش داد. این حرکت برای نخستین بار زمینه را جهت مبادلات تجاری میان چین و غرب در امتداد جاده‌ی ابریشم را فراهم ساخت.

بانچائو (Ban Chao)، ژنرال معروف سلسله‌ی خن ، با کشورگشایی‌های زیاد مرزهای سرزمین چین را تا سواحل دریای خزر گسترش داد. طبق اسناد تاریخی به ثبت رسیده‌ی چینی، نخستین هیئت دیپلماتیک رومی در سال 166 پس از میلاد از طریق دریای خزر وارد چین شد.

اتحاد و ترکیب مکتب‌های گوناگون اندیشه ای چینی در یک سیستم فکری منسجم، بزرگترین میراث ماندگار سلسله‌ی خن به شمار می‌رود. در این سلسله برخلاف عصر سلسله‌ی«چین» که با محور قرار دادن مکتب قانونگرایان تلاش شد سایر مکاتب فکری نابود و آثار و کتابهای آن‌ها سوزانده شود، حاکمان سلسله‌ی خن به روش ادغام و تلفیق این مکاتب در یکدیگر و ایجاد اندیشه‌ی تلفیقی از همه‌ی آن‌ها روی آوردند.

سلسله‌ی شین (جدید)

تملک زمین‌های کشاورزی توسط خانواده‌های اشرافی، به تدریج پایه ی درآمدهای مالیاتی دربار را سست کرد. وانگ مانگ (Wang Mang)، در سال 9 میلادی با ادعای نمایندگی از آسمان، به حاکمیت دودمان خَن (سلسله‌هان) پایان داده و آغاز پادشاهی خود را تحت عنوان سلسله‌ی شین (Xin) اعلام و سلسله‌ی جدید کوتاه مدتی را بنیان گداشت.

وانگ مانگ برنامه‌های وسیعی در زمینه‌ی اصلاحات ارضی و اقتصادی شامل ممنوعیت برده داری، ملی کردن و تقسیم مجدد زمین‌های کشاورزی، آغاز کرد. ولی این برنامه‌ها هرگز مورد حمایت اشراف و زمینداران قرار نگرفت. عدم ثبات سیاسی، هرج و مرج و شورش، از دست دادن حکومت را به دنبال داشت که با سیل ویرانگر و گسترده‌ای همراه شد. در نتیجه، وانگ مانگ در سال 23 میلادی و در یک شورش دهقانی به قتل رسید.

خَن شرقی

امپراتور گوانگ وو (Guang Wu)، با حمایت اشرافیان و زمینداران و بازرگانان، توانست دوباره سلسله‌ی خن را در لویانگ و شرق شیاَن برقرار کند. در تاریخ، از این دوران به نام عصر سلسله‌ی خن (سلسله‌هان) شرقی نام برده می‌شود. قدرت خَن شرقی مجددا در اثر تملک زمین‌ها توسط زمین داران وابسته به دربار، تجاوز قبایل، و توطئه و اتحاد قبایل و خواجگان دربار، رو به انحطاط رفت. در سال 184 میلادی، شورش عمامه زردها آغاز و زمینه برای حاکمیت جنگ سالاران مختلف فراهم شد. متعاقب این آشفتگی و آشوب، سه ایالت با تلاش فراوان خود را حکومتی مستقل اعلام و دوران سه پادشاهی در تاریخ چین آغاز شد. در آثار کلاسیک چین، دوران سه پادشاهی خیلی رمانتیک تشریح شده است.

نیز نگاه کنید به

تاریخ چین؛ دوران امپراطوری تاریخ چین؛ سلسله هان

منبع اصلی

سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-[[پرونده:Tumblr orh4cvB6va1rasnq9o1 500.jpg|بندانگشتی|تصویر [[سلسله هان|سلسله ی خن(هان)]]]]
+[[پرونده:Tumblr orh4cvB6va1rasnq9o1 500.jpg|بندانگشتی|تصویر [[سلسله هان|سلسله ی خن(هان)]]. قابل بازیابی از http://www.zhangjiajieholiday.com/China_Guide/China_History/677.html]]
-[[سلسله هان|سلسله ی خَن(Han)]] که از سال 202 پیش از میلاد آغاز و تا سال 220 پس از میلاد ادامه دارد.
+سلسله‌ی خن با بنیانگذاری لیوبانگ (Liu Bang) که در سال 202 میلادی خود را امپراتور معرفی کرد، در سال 206 پیش از میلاد تأسیس شد. برای نخستین بار [[اخلاقیات و آیین انسان دوستی کنفوسیوس|فلسفه‌ی کنفوسیوسی]] رسما از سوی این امپراتوری پذیرفته شد که بعدها زیر بنای ایدئولوژیک تمامی رژیم‌های [[چین]] تا پایان دوران امپراتوری در این کشور را تشکیل می‌داد. [[چین]] تحت حاکمیت سلسله‌ی خن ، در زمینه‌های مختلف علمی و هنری پیشرفت زیادی کرد. امپراتور وو (Wu) پایه‌های امپراتوری [[چین]] را از طریق وادار به عقب نشینی کردن هون‌ها تا دشت‌ها و جلگه‌های مغولستان داخلی کنونی و پاکسازی آن‌ها از مناطق گَنسو، نینگ شیا و چینگ خَی امروزین، مستحکم کرده و آن را گسترش داد. این حرکت برای نخستین بار زمینه را جهت مبادلات تجاری میان [[چین]] و غرب در امتداد [[نقش جاده ی ابریشم در مبادلات فرهنگی ایران و چین|جاده‌ی ابریشم]] را فراهم ساخت.
-==='''خَن غربی'''===
+بانچائو (Ban Chao)، ژنرال معروف سلسله‌ی خن ، با کشورگشایی‌های زیاد مرزهای [[چین|سرزمین چین]] را تا سواحل دریای خزر گسترش داد. طبق اسناد تاریخی به ثبت رسیده‌ی چینی، نخستین هیئت دیپلماتیک رومی در سال 166 پس از میلاد از طریق دریای خزر وارد [[چین]] شد.
-[[سلسله هان|سلسله ی خَن]] با بنیانگذاری لیوبانگ( Liu Bang) که در سال 202 میلادی خود را امپراتور معرفی کرد، در سال 206 پیش از میلاد تأسیس شد. برای نخستین بار [[آموزه های کنفوسیوس|فلسفه ی کنفوسیوسی]] رسما از سوی این امپراتوری پذیرفته شد که بعدها زیر بنای ایدئولوژیک تمامی رژیم های چین تا پایان دوران  امپراتوری در این کشور را تشکیل می داد. [[چین]] تحت [[سلسله هان|حاکمیت سلسله ی خَن]]، در زمینه های مختلف علمی و هنری پیشرفت زیادی کرد. امپراتور وو(Wu)، پایه های [[دوران امپراطوری تاریخ چین|امپراتوری چین]] را از طریق وادار به عقب نشینی کردن هون ها تا دشت ها و جلگه های [[مغولستان]] داخلی کنونی و پاکسازی آنها از مناطق گَنسو، نینگ شیا و چینگ خَی امروزین، مستحکم کرده و آن را گسترش داد. این حرکت برای نخستین بار زمینه را جهت مبادلات تجاری میان [[چین]] و غرب در امتداد [[جاده ی ابریشم|جاده <sub></sub>ی ابریشم]] را فراهم ساخت.
-بانچائو(Ban Chao)، ژنرال معروف [[سلسله هان|سلسله ی خَن]]، با کشورگشایی های زیاد مرزهای [[چین|سرزمین چین]] را تا سواحل دریای خزر گسترش داد. طبق اسناد تاریخی به ثبت رسیده ی چینی، نخستین هیئت دیپلماتیک رومی در سال 166 پس از میلاداز طریق دریای خزر وارد [[چین]] شد.اتحاد و ترکیب مکتب های گوناگون اندیشه ای چینی در یک سیستم فکری منسجم، بزرگترین میراث ماندگار [[سلسله هان|سلسله ی خَن]] به شمار می رود. در این سلسله برخلاف عصر [[سلسله چین|سلسله ی«چین»]] که با محور قرار دادن [[مکتب قانونگرایان]] تلاش شد سایر مکاتب فکری نابود و آثار و کتاب های آنها سوزانده شود، حاکمان [[سلسله هان|سلسله ی خَن]] به روش ادغام و تلفیق این مکاتب در یکدیگر و ایجاد اندیشه ی تلفیقی از همه ی آنها روی آوردند.
+اتحاد و ترکیب مکتب‌های گوناگون اندیشه ای چینی در یک سیستم فکری منسجم، بزرگترین میراث ماندگار سلسله‌ی خن به شمار می‌رود. در این سلسله برخلاف [[سلسله چین|عصر سلسله‌ی«چین»]] که با محور قرار دادن [[مکتب قانونگرایان]] تلاش شد سایر مکاتب فکری نابود و آثار و کتابهای آن‌ها سوزانده شود، حاکمان سلسله‌ی خن به روش ادغام و تلفیق این مکاتب در یکدیگر و ایجاد اندیشه‌ی تلفیقی از همه‌ی آن‌ها روی آوردند.
-===سلسله ی شین(جدید)===
-تملک زمین های کشاورزی توسط خانواده های اشرافی، به تدریج پایه ی درآمدهای مالیاتی دربار را سست کرد. وانگمانگ(Wang Mang) در سال 9 میلادی با ادعای نمایندگی از آسمان، به [[سلسله هان|حاکمیت دودمان خَن]] پایان داده و آغاز پادشاهی خود را تحت عنوان سلسله ی شین( Xin)،اعلام و سلسله ی جدید کوتاه مدتی را بنیان گذاشت. وانگ مانگ برنامه های وسیعی در زمینه ی اصلاحات ارضی و اقتصادی شامل ممنوعیت برده داری، ملی کردن و تقسیم مجدد زمین های کشاورزی، آغاز کرد. ولی این برنامه ها هرگز مورد حمایت اشراف و زمین داران قرار نگرفت. عدم ثبات سیاسی، هرج و مرج و شورش، از دست دادن حکومت را به دنبال داشت که با سیل ویرانگر و گسترده ای همراه شد. در نتیجه، وانگ مانگ در سال 23 میلادی و در یک شورش دهقانی به قتل رسید.
-===خَن شرقی===
-امپراتور گوانگ وو(Guang Wu)، باحمایت اشرافیان و زمینداران و بازرگانان، توانست دوباره [[سلسله هان|سلسله ی خَن]] را در لویانگ و شرق شی اَن برقرار کند. در تاریخ، از این دوران به نام عصر [[سلسله هان|سلسله ی خَن]] شرقی نام برده می شود. قدرت خَن شرقی مجددا در اثر تملک زمین ها توسط زمین داران وابسته به دربار، تجاوز قبایل، و توطئه و اتحاد قبایل و خواجگان دربار، رو به انحطاط رفت. در سال 184 میلادی، شورش عمامه زردها آغاز و زمینه برای حاکمیت جنگ سالاران مختلف فراهم شد. متعاقب این آشفتگی و آشوب، سه ایالت با تلاش فراوان خود را حکومتی مستقل اعلام و دوران سه پادشاهی در [[تاریخ چین]] آغاز شد. در آثار کلاسیک [[چین]]، دوران سه پادشاهی خیلی رمانتیک تشریح شده است.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول،ص 117-119</ref>
+=== سلسله‌ی شین (جدید) ===
+تملک زمین‌های کشاورزی توسط خانواده‌های اشرافی، به تدریج پایه ی درآمدهای مالیاتی دربار را سست کرد. وانگ مانگ (Wang Mang)، در سال 9 میلادی با ادعای نمایندگی از آسمان، به حاکمیت دودمان خَن ([[سلسله هان|سلسله‌هان]]) پایان داده و آغاز پادشاهی خود را تحت عنوان [[سلسله های دوران امپراطوری چین(907-960)|سلسله‌ی شین]] (Xin) اعلام و سلسله‌ی جدید کوتاه مدتی را بنیان گداشت.
+وانگ مانگ برنامه‌های وسیعی در زمینه‌ی اصلاحات ارضی و اقتصادی شامل ممنوعیت برده داری، ملی کردن و تقسیم مجدد زمین‌های کشاورزی، آغاز کرد. ولی این برنامه‌ها هرگز مورد حمایت اشراف و زمینداران قرار نگرفت. عدم ثبات سیاسی، هرج و مرج و شورش، از دست دادن حکومت را به دنبال داشت که با سیل ویرانگر و گسترده‌ای همراه شد. در نتیجه، وانگ مانگ در سال 23 میلادی و در یک شورش دهقانی به قتل رسید.
+=== خَن شرقی ===
+امپراتور گوانگ وو (Guang Wu)، با حمایت اشرافیان و زمینداران و بازرگانان، توانست دوباره سلسله‌ی خن را در لویانگ و شرق شیاَن برقرار کند. در تاریخ، از این دوران به نام عصر سلسله‌ی خن ([[سلسله هان|سلسله‌هان]]) شرقی نام برده می‌شود. قدرت خَن شرقی مجددا در اثر تملک زمین‌ها توسط زمین داران وابسته به دربار، تجاوز قبایل، و توطئه و اتحاد قبایل و خواجگان دربار، رو به انحطاط رفت. در سال 184 میلادی، شورش عمامه زردها آغاز و زمینه برای حاکمیت جنگ سالاران مختلف فراهم شد. متعاقب این آشفتگی و آشوب، سه ایالت با تلاش فراوان خود را حکومتی مستقل اعلام و دوران سه پادشاهی در تاریخ [[چین]] آغاز شد. در آثار کلاسیک [[چین]]، دوران سه پادشاهی خیلی رمانتیک تشریح شده است.
 == نیز نگاه کنید به ==
+[[تاریخ چین]]؛ [[دوران امپراطوری تاریخ چین]]؛ [[سلسله هان]]
-* [[تاریخ چین]]
+== منبع اصلی ==
-* [[دوران امپراطوری تاریخ چین]]
+سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].
-* [[سلسله هان]]
-== کتابشناسی ==
+== نویسنده مقاله ==
+علی محمد سابقی
+[[رده:تاریخ]]