مساجد، پایگاه های آموزشی جامعه مسلمانان چین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ثبات و آرامش به وجود آمده در اواسط | ثبات و آرامش به وجود آمده در اواسط [[سلسله مینگ|دوران مینگ]] و تثبیت جایگاه مسلمانان در میان جامعهی اکثریت چینی از یک سو، و بهبود نسبی وضعیت اقتصادی مسلمانان از سوی دیگر، زمینه را برای راه اندازی [[آموزش مسجدی در چین|کلاسهای آموزش قرآن و احکام شرعی و علوم دینی در مساجد]] فراهم کرد که به[[آموزش مسجدی در چین|«آموزش مسجدی»]] شهرت یافت. در هر مسجدی کلاس آموزش قرآن و علوم اسلامی با شرکت کودکان و نوجوانان مسلمان دایر و روحانیان وعالمان دینی که اطلاعات دینی عمیقی از اسلام نیز نداشتند، هر کدام طبق سلیقه و میزان معلومات خود به تدریس علوم اسلامی در کلاسهایی که در [[مساجد در چین|مساجد]] تشکیل میشد میپرداختند<ref>فِنگ جین یوان. مترجم، محمد جواد امیدوار نیا. فرهنگ اسلامی و ایرانی در [[چین]]. انتشارات بین المللی الهدی. بی تا</ref>. | ||
نیز نگاه کنید به [[آموزش مسجدی در چین]]؛ [[کاربری های مهم مساجد در چین]]؛ [[مساجد در چین]]؛ [[انجمن اسلامی چین]] | در آن شرایط بحرانی، این کلاسهای ضعیف آموزشی، تا سیستماتیک شدن آموزشهای دینی در دهههای بعد، نقش مهمی ایفا کردند. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[آموزش مسجدی در چین]]؛ [[کاربری های مهم مساجد در چین]]؛ [[مساجد در چین]]؛ [[انجمن اسلامی چین]]؛ [[سلسله مینگ]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
== منبع اصلی == | |||
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub> | |||
== نویسنده مقاله == | |||
علی محمد سابقی | |||
[[رده:مساجد، حسینیه ها و مراکز تبلیغی – دینی و آموزشی پیروان اهل بیت(علیهم السلام]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۲۷
ثبات و آرامش به وجود آمده در اواسط دوران مینگ و تثبیت جایگاه مسلمانان در میان جامعهی اکثریت چینی از یک سو، و بهبود نسبی وضعیت اقتصادی مسلمانان از سوی دیگر، زمینه را برای راه اندازی کلاسهای آموزش قرآن و احکام شرعی و علوم دینی در مساجد فراهم کرد که به«آموزش مسجدی» شهرت یافت. در هر مسجدی کلاس آموزش قرآن و علوم اسلامی با شرکت کودکان و نوجوانان مسلمان دایر و روحانیان وعالمان دینی که اطلاعات دینی عمیقی از اسلام نیز نداشتند، هر کدام طبق سلیقه و میزان معلومات خود به تدریس علوم اسلامی در کلاسهایی که در مساجد تشکیل میشد میپرداختند[۱].
در آن شرایط بحرانی، این کلاسهای ضعیف آموزشی، تا سیستماتیک شدن آموزشهای دینی در دهههای بعد، نقش مهمی ایفا کردند.
نیز نگاه کنید به
آموزش مسجدی در چین؛ کاربری های مهم مساجد در چین؛ مساجد در چین؛ انجمن اسلامی چین؛ سلسله مینگ
کتابشناسی
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی