پوشش گیاهی ژاپن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
غالب مناطق کوهستانی [[ژاپن]] پوشیده از جنگل‌های انبوه بوده و تنها در دشت‌ها و جلگه‌هاست که با توجه به فعالیت‌های بشری اعم از کشاورزی، سکونت و صنعت، پوشش گیاهی تنک و غیرجنگلی است. در [[ژاپن]]، جنگل‌های مانگرو، جنگل‌های نیمه گرمسیری، چمن جنگل، جنگل‌های شمالی، گیاهان آلپ و گیاهان جنگلی وجود دارند. 70 درصد سرزمین [[ژاپن]] پوشیده از جنگل است كه از این مقدار 60 درصد آن جنگل طبیعی و 40 درصد مابقی جنگل‌های مصنوعی است كه به منظور بهره‌برداری از الوار توسط انسان كشت می‌شود<ref>معین‌زاده، مریم (1382). برآورد استراتژیک [[ژاپن]] سرزمینی سیاسی. تهران: [https://tisri.org/ موسسه فرهنگی و تحقیقات بینالمللی ابرار معاصر]، ص1-40.</ref>. | |||
غالب مناطق کوهستانی [[ژاپن]] پوشیده از جنگل‌های انبوه بوده و تنها در دشت‌ها و جلگه‌هاست که با توجه به فعالیت‌های بشری اعم از کشاورزی، سکونت و صنعت، پوشش گیاهی تنک و غیرجنگلی است. در | |||
ژاپن | [[ژاپن]] كشوری با تنوع بسیار زیاد پوشش گیاهی است كه در آن گیاهان مناطق گرمسیری تا گیاهان مناطق سرد قطبی، خزه و گلسنگ توندرا و گیاهان آلپی وجود دارد<ref name=":0">Nihon, vikipedia (2018). Retrieved October 29, 2018, from https://ja.wikipedia.org/wiki/%E6%97%A5%E6%9C%AC.</ref>. جنگل‌های ش[[مالی]] [[ژاپن]] را می‌توان در هوکایدو پیدا و مشاهده کرد و این در حالی است که گیاهان آلپی در قسمت‌های شمالی‌تر شیکوکو و هونشو رشد می‌کنند. گل داوودی و شكوفه‌های گیلاس به عنوان گل ملی مورد توجه هستند<ref name=":0" />. [[ژاپن]] دارای طیف گسترده‌ای از شکوفه‌های گیلاس می‌باشد، اما گونه‌های یخینی سومه‌ئی (染井/Somei) بیشترین و محبوب‌ترین آنها است که شامل گلبرگ های سفید با رگه‌های صورتی است<ref>یزدان‌پناه، کیومرث (1402). "جغرافیای [[ژاپن]]". در پالیزدار، فرهاد، ذاکری، قدرت اله. جامعه و فرهنگ [[ژاپن]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص15-35.</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[پوشش گیاهی زیمبابوه]]؛ [[پوشش گیاهی اردن]]؛ [[پوشش گیاهی فرانسه]]؛ [[پوشش گیاهی روسیه]]؛ [[پوشش گیاهی اسپانیا]]؛ [[پوشش گیاهی تایلند]]؛ [[پوشش گیاهی سوریه]]؛ [[پوشش گیاهی افغانستان]]؛ [[پوشش گیاهی سنگال]]؛ [[پوشش گیاهی تونس]]؛ [[پوشش گیاهی ساحل عاج]]؛ [[پوشش گیاهی سودان]]؛ [[پوشش گیاهی اوکراین]]؛ [[پوشش گیاهی اردن]]؛ [[پوشش گیاهی و جانوری بنگلادش]]؛ [[پوشش گیاهی سریلانکا]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
[[رده:ویژگی ها وموقعیت جغرافیایی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۱۶
غالب مناطق کوهستانی ژاپن پوشیده از جنگل‌های انبوه بوده و تنها در دشت‌ها و جلگه‌هاست که با توجه به فعالیت‌های بشری اعم از کشاورزی، سکونت و صنعت، پوشش گیاهی تنک و غیرجنگلی است. در ژاپن، جنگل‌های مانگرو، جنگل‌های نیمه گرمسیری، چمن جنگل، جنگل‌های شمالی، گیاهان آلپ و گیاهان جنگلی وجود دارند. 70 درصد سرزمین ژاپن پوشیده از جنگل است كه از این مقدار 60 درصد آن جنگل طبیعی و 40 درصد مابقی جنگل‌های مصنوعی است كه به منظور بهره‌برداری از الوار توسط انسان كشت می‌شود[۱].
ژاپن كشوری با تنوع بسیار زیاد پوشش گیاهی است كه در آن گیاهان مناطق گرمسیری تا گیاهان مناطق سرد قطبی، خزه و گلسنگ توندرا و گیاهان آلپی وجود دارد[۲]. جنگل‌های شمالی ژاپن را می‌توان در هوکایدو پیدا و مشاهده کرد و این در حالی است که گیاهان آلپی در قسمت‌های شمالی‌تر شیکوکو و هونشو رشد می‌کنند. گل داوودی و شكوفه‌های گیلاس به عنوان گل ملی مورد توجه هستند[۲]. ژاپن دارای طیف گسترده‌ای از شکوفه‌های گیلاس می‌باشد، اما گونه‌های یخینی سومه‌ئی (染井/Somei) بیشترین و محبوب‌ترین آنها است که شامل گلبرگ های سفید با رگه‌های صورتی است[۳].
نیز نگاه کنید به
پوشش گیاهی زیمبابوه؛ پوشش گیاهی اردن؛ پوشش گیاهی فرانسه؛ پوشش گیاهی روسیه؛ پوشش گیاهی اسپانیا؛ پوشش گیاهی تایلند؛ پوشش گیاهی سوریه؛ پوشش گیاهی افغانستان؛ پوشش گیاهی سنگال؛ پوشش گیاهی تونس؛ پوشش گیاهی ساحل عاج؛ پوشش گیاهی سودان؛ پوشش گیاهی اوکراین؛ پوشش گیاهی اردن؛ پوشش گیاهی و جانوری بنگلادش؛ پوشش گیاهی سریلانکا
کتابشناسی
- ↑ معین‌زاده، مریم (1382). برآورد استراتژیک ژاپن سرزمینی سیاسی. تهران: موسسه فرهنگی و تحقیقات بینالمللی ابرار معاصر، ص1-40.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Nihon, vikipedia (2018). Retrieved October 29, 2018, from https://ja.wikipedia.org/wiki/%E6%97%A5%E6%9C%AC.
- ↑ یزدان‌پناه، کیومرث (1402). "جغرافیای ژاپن". در پالیزدار، فرهاد، ذاکری، قدرت اله. جامعه و فرهنگ ژاپن. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص15-35.