جنبش شعله جاوید افغانستان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
هسته اولیه این جنبش در ۱۹۶۵، بنیان گذاشته شد و در ۱۹۶۸ با عنوان «سازمان دمکراتیک نوین» به فعالیت خود ادامه داد. ارگان این حزب شعله جاوید نام داشت و به صاحب‌امتیازی عبدالرحیم محمودی، برادر عبدالرحمان محمودی، بود. بعدها جنبش دمکراتیک نوین به نام نشریه آن شعله جاوید، مشهور شد. شعله جاوید نیز مانند احزاب ستم ملی، [[ساما در افغانستان|ساما]] و [[سازا در افغانستان|سازا]] تحت تأثیر اختلافات [[چین]] و شوروی، پیرو خط فکری مائو بود و حزبی مائوئیستی بود. [[حزب ستم ملی افغانستان|ستم ملی]]، [[سازا در افغانستان|سازا]] و [[ساما در افغانستان|ساما]] بیشتر در شمال و در بین تاجیک‌ها فعالیت می‌کردند؛ ولی شعله جاوید در هزاره‌جات و در میان [[گروه های قومی هزاره افغانستان|هزاره‌ها]] فعالیت داشت. نشریه شعله جاوید، که عمر کوتاهی هم داشت، حملات شدیدی به شوروی، [[آمریکا]] ناسیونالیست‌های پشتون و احزاب خلق و پرچم می‌کرد. شعله جاوید در ۱۹۷۰، دچار انشعاب شد و جریانات مختلفی از آن پیدا شد؛ مانند گروه انقلابی «خلق‌ها» (سازمان رهایی‌بخش [[افغانستان]])، سازمان آزادی‌بخش مردم افغانستان «[[ساما در افغانستان|ساما]]»، گروه اخگر «سرخا» (سازمان رهایی‌بخش خلق افغانستان)، سازمان تدارک و ایجاد حزب کمونیست، هواداران جنبش انقلابی مردم افغانستان «هجاما»، سازمان فدائیان، جمعیت انقلابی زنان و انجمن آزادی‌خواهان مبارز افغانی در آمریکا و...<ref>حقجو، میرآقا. افغانستان و مداخلات خارجی. ص ۶۱.</ref><ref>علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی | هسته اولیه این جنبش در ۱۹۶۵، بنیان گذاشته شد و در ۱۹۶۸ با عنوان «سازمان دمکراتیک نوین» به فعالیت خود ادامه داد. ارگان این حزب شعله جاوید نام داشت و به صاحب‌امتیازی عبدالرحیم محمودی، برادر عبدالرحمان محمودی، بود. بعدها جنبش دمکراتیک نوین به نام نشریه آن شعله جاوید، مشهور شد. شعله جاوید نیز مانند احزاب ستم ملی، [[ساما در افغانستان|ساما]] و [[سازا در افغانستان|سازا]] تحت تأثیر اختلافات [[چین]] و شوروی، پیرو خط فکری مائو بود و حزبی مائوئیستی بود. [[حزب ستم ملی افغانستان|ستم ملی]]، [[سازا در افغانستان|سازا]] و [[ساما در افغانستان|ساما]] بیشتر در شمال و در بین تاجیک‌ها فعالیت می‌کردند؛ ولی شعله جاوید در هزاره‌جات و در میان [[گروه های قومی هزاره افغانستان|هزاره‌ها]] فعالیت داشت. نشریه شعله جاوید، که عمر کوتاهی هم داشت، حملات شدیدی به شوروی، [[آمریکا]] ناسیونالیست‌های پشتون و احزاب خلق و پرچم می‌کرد. شعله جاوید در ۱۹۷۰، دچار انشعاب شد و جریانات مختلفی از آن پیدا شد؛ مانند گروه انقلابی «خلق‌ها» (سازمان رهایی‌بخش [[افغانستان]])، سازمان آزادی‌بخش مردم افغانستان «[[ساما در افغانستان|ساما]]»، گروه اخگر «سرخا» (سازمان رهایی‌بخش خلق افغانستان)، سازمان تدارک و ایجاد حزب کمونیست، هواداران جنبش انقلابی مردم افغانستان «هجاما»، سازمان فدائیان، جمعیت انقلابی زنان و انجمن آزادی‌خواهان مبارز افغانی در آمریکا و...<ref>حقجو، میرآقا (1380). افغانستان و مداخلات خارجی. قم: [https://publisherscomplex.com/publishersdetail/5779/%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D9%85%D8%AC%D9%84%D8%B3%DB%8C انتشارات مجلسی]، ص ۶۱. | ||
</ref><ref>علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص 464.</ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[نظام حزبی افغانستان]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۶
هسته اولیه این جنبش در ۱۹۶۵، بنیان گذاشته شد و در ۱۹۶۸ با عنوان «سازمان دمکراتیک نوین» به فعالیت خود ادامه داد. ارگان این حزب شعله جاوید نام داشت و به صاحب‌امتیازی عبدالرحیم محمودی، برادر عبدالرحمان محمودی، بود. بعدها جنبش دمکراتیک نوین به نام نشریه آن شعله جاوید، مشهور شد. شعله جاوید نیز مانند احزاب ستم ملی، ساما و سازا تحت تأثیر اختلافات چین و شوروی، پیرو خط فکری مائو بود و حزبی مائوئیستی بود. ستم ملی، سازا و ساما بیشتر در شمال و در بین تاجیک‌ها فعالیت می‌کردند؛ ولی شعله جاوید در هزاره‌جات و در میان هزاره‌ها فعالیت داشت. نشریه شعله جاوید، که عمر کوتاهی هم داشت، حملات شدیدی به شوروی، آمریکا ناسیونالیست‌های پشتون و احزاب خلق و پرچم می‌کرد. شعله جاوید در ۱۹۷۰، دچار انشعاب شد و جریانات مختلفی از آن پیدا شد؛ مانند گروه انقلابی «خلق‌ها» (سازمان رهایی‌بخش افغانستان)، سازمان آزادی‌بخش مردم افغانستان «ساما»، گروه اخگر «سرخا» (سازمان رهایی‌بخش خلق افغانستان)، سازمان تدارک و ایجاد حزب کمونیست، هواداران جنبش انقلابی مردم افغانستان «هجاما»، سازمان فدائیان، جمعیت انقلابی زنان و انجمن آزادی‌خواهان مبارز افغانی در آمریکا و...[۱][۲]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ حقجو، میرآقا (1380). افغانستان و مداخلات خارجی. قم: انتشارات مجلسی، ص ۶۱.
- ↑ علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 464.