سلسله چین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
مورخان اغلب به دورهی از به قدرت رسیدن چین شی خوانگ تا پایان حاکمیت سلسلهی [[چین]] را دوران امپراتوری نام گذاشتهاند. اگرچه دوران اتحاد تنها 12 سال طول کشید، ولی او توانست بخش اعظمی از آنچه که امروزه به نام [[چین]] خَن معروف است را مطیع و تحت یک دولت قانونگرا به پایتختی شیان یانگ (Xian Yang) متحد سازد. دکترین قانونگرایی که [[چین]] را رهبری میکرد بر اجرای سفت و سخت مقررات قانونی و قدرت مطلقهی امپراتور تأکید داشت. [[مکتب قانونگرایان|نظریهی قانونگرایی]]، علیرغم کارایی مؤثری که در دوران توسعهی امپراتوری با استفاده از قدرت نظامی داشت، ولی ثابت شد که در دوران صلح، کارایی لازم را ندارد. امپراتوری سلسلهی چین، برای ساکت و رام کردن مخالفان سیاسی خود به اقدامات بیرحمانه، از جمله سوزاندن کتابهای متعلق به سایر مکاتب فکری، حتی زنده سوزی اندیشمندان این مکاتب، دست زد. به همین خاطر بود که [[سلسله ی خن|سلسلهی خن]] (Han) ([[سلسله هان|سلسلههان]])، در دوران حاکمیت سیاسی خود عمدا، مکاتب میانه رو مخالف [[مکتب قانونگرایان|نظریهی قانونگرایی]] را به کار گرفت. | |||
مورخان اغلب به | |||
=== سلسله [[چین]] === | |||
سلسلهی [[چین]]، معروف به آغازگر ساخت [[دیوار بزرگ چین]]، که بعدها در [[سلسله مینگ|دوران مینگ]] تکمیل و توسعه یافت؛ ایجاد حکومت مرکزی مقتدر؛ متحد ساختن قوانین و مقررات قانونی؛ گسترش و توسعهی [[زبان چینی|زبان نوشتاری چینی]]؛ ایجاد واحد اندازهگیری متحد؛ ایجاد پول واحد؛ پس از دوران تفرقه و هرج و مرج و رنج [[دوران بهار و پاییز|دورانهای بهار و پاییز]] و [[دوران حکومت های هم ستیز|حکومتهای هم ستیز]] است. در این دوران حتی اندازه و پهنای جادههای کالسکه رو هم یکسان شد تا سیستم تجاری واحد در سرتاسر امپراتوری تضمین شود. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[تاریخ چین]]؛ [[دوران امپراطوری تاریخ چین]] | |||
== منبع اصلی == | |||
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی]. | |||
== نویسنده مقاله == | |||
علی محمد سابقی | |||
[[رده:تاریخ دوران میانی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۵۹
مورخان اغلب به دورهی از به قدرت رسیدن چین شی خوانگ تا پایان حاکمیت سلسلهی چین را دوران امپراتوری نام گذاشتهاند. اگرچه دوران اتحاد تنها 12 سال طول کشید، ولی او توانست بخش اعظمی از آنچه که امروزه به نام چین خَن معروف است را مطیع و تحت یک دولت قانونگرا به پایتختی شیان یانگ (Xian Yang) متحد سازد. دکترین قانونگرایی که چین را رهبری میکرد بر اجرای سفت و سخت مقررات قانونی و قدرت مطلقهی امپراتور تأکید داشت. نظریهی قانونگرایی، علیرغم کارایی مؤثری که در دوران توسعهی امپراتوری با استفاده از قدرت نظامی داشت، ولی ثابت شد که در دوران صلح، کارایی لازم را ندارد. امپراتوری سلسلهی چین، برای ساکت و رام کردن مخالفان سیاسی خود به اقدامات بیرحمانه، از جمله سوزاندن کتابهای متعلق به سایر مکاتب فکری، حتی زنده سوزی اندیشمندان این مکاتب، دست زد. به همین خاطر بود که سلسلهی خن (Han) (سلسلههان)، در دوران حاکمیت سیاسی خود عمدا، مکاتب میانه رو مخالف نظریهی قانونگرایی را به کار گرفت.
سلسله چین
سلسلهی چین، معروف به آغازگر ساخت دیوار بزرگ چین، که بعدها در دوران مینگ تکمیل و توسعه یافت؛ ایجاد حکومت مرکزی مقتدر؛ متحد ساختن قوانین و مقررات قانونی؛ گسترش و توسعهی زبان نوشتاری چینی؛ ایجاد واحد اندازهگیری متحد؛ ایجاد پول واحد؛ پس از دوران تفرقه و هرج و مرج و رنج دورانهای بهار و پاییز و حکومتهای هم ستیز است. در این دوران حتی اندازه و پهنای جادههای کالسکه رو هم یکسان شد تا سیستم تجاری واحد در سرتاسر امپراتوری تضمین شود.
نیز نگاه کنید به
تاریخ چین؛ دوران امپراطوری تاریخ چین
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی