مطبوعات مقاومت افغانستان: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۳: خط ۳:
در مقابل نشریات دولتی و وابسته به دولت، پس از کودتای ۷ اردیبهشت ۱۳۵۷/ ۲۷ آوریل ۱۹۷۸ و حوادث پس از آن، نشریات مقاومت که وابسته به احزاب و گروه‌های جهادی مختلف بودند یکی پس از دیگری در داخل و خارج از [[افغانستان]] چاپ شدند و مواضع انقلابی در برابر دولت‌های کمونیستی و تهاجم نظامی اتحاد شوروی اتخاذ کردند. تعداد نشریات مقاومت تا بیش از ۴۰۰ نشریه ذکر شده است. هر گروه، قوم و حزب، یک یا چند نشریه متعلق به خود را داشت. مطالب این نشریات به زبان‌های فارسی، پشتو، عربی، انگلیسی، ازبکی، اردو و... منتشر می‌شد و هریک به نفع قوم، گروه و حزب خود فعالیت و تبلیغ می‌کردند. تعدادی از این نشریات به‌صورت روزانه، ولی اغلب به‌صورت هفته‌نامه، ماهنامه و فصلنامه منتشر می‌شدند و به دفاع از کشور و اسلام در برابر تهاجم داخلی و خارجی پرداخته و اخبار جنگ و مقاومت را منعکس می‌ساختند. اسامی تعدادی از آنها به این شرح است: بنیاد وحدت، بیراردنی، پامیر، پوهنتون، مشعل، میثاق خون، ارشاد، روغتیا، خراسان، [[افغانستان]] در مطبوعات جهان، شهادت، البدر، شفق، الموقف العربی، هجرت، الجهاد (عربی)، امید، بنیان المرصوص، المجاهدون (عربی)، حق با خون، اتحاد اسلامی، پیام مجاهد، هندواره، منبع الجهاد، دعوت، محاذ، محاذ (اردو)، نجات، بشارت، عاشورا، افغان جهاد، مجاهد، پیام، عروه‌الوثقی، قسط، پیام زن، پیغام شهید، زن مسلمان، پیام حق، بصیرت، جهاد راستین، شهادت، جوانان، سیمای شهید، افق، جهاد ریز، ندای حق، وحدت اسلامی، پیام اسلامی، آرمان مجاهد، کوثر، افغان ملت، پیام جهاد، مصباح، ندای جندالله، النور، جوانان مسلمان، راستگویان، جبهه حق، فلق، شاهد، صبح پیروزی، تنویر، آزاد (روزنامه)، حکومت اسلامی، مقاومت، مجاهد ولس، جهاد، ارشاد، استقلال، والفجر، جبهه جهاد، خلق، تجلی، وحدت، پیک، پیام [[بلخ]]، لوای حق، توحید سنگر، فتح، پیام [[هرات]]، منشور برادری، میثاق خون، عدالت، استقامت، افغان نیوز، آرمان مجاهد، آرمان وحدت، آزادی، آوای [[هرات]]، آوای مهاجر، آیینه جهاد، اتفاق افغان، اخوت، اسلام مکتب توحید، افغان مجاهد، البیان، الصبح، النور، امت، امید شهید، انقلاب اسلامی [[افغانستان]]، ایثار، باران، بامیان، برهان، بعثت، بلاغ، بیان، پیام ایثار، پیام بابا، پیام توحید، پیام جهاد، پیام خون، پیام مستضعفین، پیک حق، جنبش، جهاد، حبل‌الله، سراج، سنگر، جامعه و دانش، سیمای مجاهد، سیمای مقاومت، شهید، صبح امید، عاشورا، فجر، فریاد عاشورا، قیام، قیام حق، لوای حق، ندای حمایت، زنان مهاجر، سلام، صدای زن، صراط، ظهور، میثاق وحدت، در دری، پرستوها، پیامبر، گلبانگ، جندالله، ندای حق، ندای عدالت، نهضت، هجرت و همبستگی.  
در مقابل نشریات دولتی و وابسته به دولت، پس از کودتای ۷ اردیبهشت ۱۳۵۷/ ۲۷ آوریل ۱۹۷۸ و حوادث پس از آن، نشریات مقاومت که وابسته به احزاب و گروه‌های جهادی مختلف بودند یکی پس از دیگری در داخل و خارج از [[افغانستان]] چاپ شدند و مواضع انقلابی در برابر دولت‌های کمونیستی و تهاجم نظامی اتحاد شوروی اتخاذ کردند. تعداد نشریات مقاومت تا بیش از ۴۰۰ نشریه ذکر شده است. هر گروه، قوم و حزب، یک یا چند نشریه متعلق به خود را داشت. مطالب این نشریات به زبان‌های فارسی، پشتو، عربی، انگلیسی، ازبکی، اردو و... منتشر می‌شد و هریک به نفع قوم، گروه و حزب خود فعالیت و تبلیغ می‌کردند. تعدادی از این نشریات به‌صورت روزانه، ولی اغلب به‌صورت هفته‌نامه، ماهنامه و فصلنامه منتشر می‌شدند و به دفاع از کشور و اسلام در برابر تهاجم داخلی و خارجی پرداخته و اخبار جنگ و مقاومت را منعکس می‌ساختند. اسامی تعدادی از آنها به این شرح است: بنیاد وحدت، بیراردنی، پامیر، پوهنتون، مشعل، میثاق خون، ارشاد، روغتیا، خراسان، [[افغانستان]] در مطبوعات جهان، شهادت، البدر، شفق، الموقف العربی، هجرت، الجهاد (عربی)، امید، بنیان المرصوص، المجاهدون (عربی)، حق با خون، اتحاد اسلامی، پیام مجاهد، هندواره، منبع الجهاد، دعوت، محاذ، محاذ (اردو)، نجات، بشارت، عاشورا، افغان جهاد، مجاهد، پیام، عروه‌الوثقی، قسط، پیام زن، پیغام شهید، زن مسلمان، پیام حق، بصیرت، جهاد راستین، شهادت، جوانان، سیمای شهید، افق، جهاد ریز، ندای حق، وحدت اسلامی، پیام اسلامی، آرمان مجاهد، کوثر، افغان ملت، پیام جهاد، مصباح، ندای جندالله، النور، جوانان مسلمان، راستگویان، جبهه حق، فلق، شاهد، صبح پیروزی، تنویر، آزاد (روزنامه)، حکومت اسلامی، مقاومت، مجاهد ولس، جهاد، ارشاد، استقلال، والفجر، جبهه جهاد، خلق، تجلی، وحدت، پیک، پیام [[بلخ]]، لوای حق، توحید سنگر، فتح، پیام [[هرات]]، منشور برادری، میثاق خون، عدالت، استقامت، افغان نیوز، آرمان مجاهد، آرمان وحدت، آزادی، آوای [[هرات]]، آوای مهاجر، آیینه جهاد، اتفاق افغان، اخوت، اسلام مکتب توحید، افغان مجاهد، البیان، الصبح، النور، امت، امید شهید، انقلاب اسلامی [[افغانستان]]، ایثار، باران، بامیان، برهان، بعثت، بلاغ، بیان، پیام ایثار، پیام بابا، پیام توحید، پیام جهاد، پیام خون، پیام مستضعفین، پیک حق، جنبش، جهاد، حبل‌الله، سراج، سنگر، جامعه و دانش، سیمای مجاهد، سیمای مقاومت، شهید، صبح امید، عاشورا، فجر، فریاد عاشورا، قیام، قیام حق، لوای حق، ندای حمایت، زنان مهاجر، سلام، صدای زن، صراط، ظهور، میثاق وحدت، در دری، پرستوها، پیامبر، گلبانگ، جندالله، ندای حق، ندای عدالت، نهضت، هجرت و همبستگی.  


در دوران جهاد، [[مطبوعات در افغانستان|مطبوعات]] رشد فراوانی یافت و جای [[تلویزیون در افغانستان|تلویزیون]] و [[رادیو در افغانستان|رادیو]] را پر کرد. تعدادی از نشریات مقاومت در ایران، پاکستان و کشورهای دیگر منتشر می‌شد و علاوه بر پخش در بین مهاجران، به داخل [[افغانستان]] نیز انتقال می‌یافت. با تأسیس دولت اسلامی مجاهدین در سال ۱۳۷۱، بسیاری از نشریات مقاومت از ایران و پاکستان به داخل [[افغانستان]] منتقل شدند و به انعکاس رویدادها و وقایع پرداختند. تعداد آنها بسیار زیاد بود و مطالب و مسائل متنوعی را منعکس می‌ساختند و دولت اسلامی مجاهدین نتوانست نظام و ساختار فروپاشیده [[مطبوعات در افغانستان|مطبوعات]] را سروسامان بخشد. در آغاز بسیاری از نشریات مقاومت تجربه کافی نداشتند؛ ولی بر اثر کار و فعالیت در کنار [[مطبوعات در افغانستان|مطبوعات]] ایران و پاکستان به‌تدریج از تجارب بیشتری برخوردار شدند.<ref>علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص 364-366.</ref>
در دوران جهاد، [[مطبوعات در افغانستان|مطبوعات]] رشد فراوانی یافت و جای [[تلویزیون در افغانستان|تلویزیون]] و [[رادیو در افغانستان|رادیو]] را پر کرد. تعدادی از نشریات مقاومت در ایران، پاکستان و کشورهای دیگر منتشر می‌شد و علاوه بر پخش در بین مهاجران، به داخل [[افغانستان]] نیز انتقال می‌یافت. با تأسیس دولت اسلامی مجاهدین در سال ۱۳۷۱، بسیاری از نشریات مقاومت از ایران و پاکستان به داخل [[افغانستان]] منتقل شدند و به انعکاس رویدادها و وقایع پرداختند. تعداد آنها بسیار زیاد بود و مطالب و مسائل متنوعی را منعکس می‌ساختند و دولت اسلامی مجاهدین نتوانست نظام و ساختار فروپاشیده [[مطبوعات در افغانستان|مطبوعات]] را سروسامان بخشد. در آغاز بسیاری از نشریات مقاومت تجربه کافی نداشتند؛ ولی بر اثر کار و فعالیت در کنار [[مطبوعات در افغانستان|مطبوعات]] ایران و پاکستان به‌تدریج از تجارب بیشتری برخوردار شدند.<ref>علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ [[افغانستان]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص 364-366.</ref>


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
 
[[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی افغانستان]]؛ [[مطبوعات در افغانستان]]؛ [[مطبوعات در دوران طالبان در افغانستان]]؛ [[مطبوعات پس از طالبان در افغانستان]]
* [[مطبوعات در افغانستان]]


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==
<references />
[[رده:مطبوعات]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۹


در مقابل نشریات دولتی و وابسته به دولت، پس از کودتای ۷ اردیبهشت ۱۳۵۷/ ۲۷ آوریل ۱۹۷۸ و حوادث پس از آن، نشریات مقاومت که وابسته به احزاب و گروه‌های جهادی مختلف بودند یکی پس از دیگری در داخل و خارج از افغانستان چاپ شدند و مواضع انقلابی در برابر دولت‌های کمونیستی و تهاجم نظامی اتحاد شوروی اتخاذ کردند. تعداد نشریات مقاومت تا بیش از ۴۰۰ نشریه ذکر شده است. هر گروه، قوم و حزب، یک یا چند نشریه متعلق به خود را داشت. مطالب این نشریات به زبان‌های فارسی، پشتو، عربی، انگلیسی، ازبکی، اردو و... منتشر می‌شد و هریک به نفع قوم، گروه و حزب خود فعالیت و تبلیغ می‌کردند. تعدادی از این نشریات به‌صورت روزانه، ولی اغلب به‌صورت هفته‌نامه، ماهنامه و فصلنامه منتشر می‌شدند و به دفاع از کشور و اسلام در برابر تهاجم داخلی و خارجی پرداخته و اخبار جنگ و مقاومت را منعکس می‌ساختند. اسامی تعدادی از آنها به این شرح است: بنیاد وحدت، بیراردنی، پامیر، پوهنتون، مشعل، میثاق خون، ارشاد، روغتیا، خراسان، افغانستان در مطبوعات جهان، شهادت، البدر، شفق، الموقف العربی، هجرت، الجهاد (عربی)، امید، بنیان المرصوص، المجاهدون (عربی)، حق با خون، اتحاد اسلامی، پیام مجاهد، هندواره، منبع الجهاد، دعوت، محاذ، محاذ (اردو)، نجات، بشارت، عاشورا، افغان جهاد، مجاهد، پیام، عروه‌الوثقی، قسط، پیام زن، پیغام شهید، زن مسلمان، پیام حق، بصیرت، جهاد راستین، شهادت، جوانان، سیمای شهید، افق، جهاد ریز، ندای حق، وحدت اسلامی، پیام اسلامی، آرمان مجاهد، کوثر، افغان ملت، پیام جهاد، مصباح، ندای جندالله، النور، جوانان مسلمان، راستگویان، جبهه حق، فلق، شاهد، صبح پیروزی، تنویر، آزاد (روزنامه)، حکومت اسلامی، مقاومت، مجاهد ولس، جهاد، ارشاد، استقلال، والفجر، جبهه جهاد، خلق، تجلی، وحدت، پیک، پیام بلخ، لوای حق، توحید سنگر، فتح، پیام هرات، منشور برادری، میثاق خون، عدالت، استقامت، افغان نیوز، آرمان مجاهد، آرمان وحدت، آزادی، آوای هرات، آوای مهاجر، آیینه جهاد، اتفاق افغان، اخوت، اسلام مکتب توحید، افغان مجاهد، البیان، الصبح، النور، امت، امید شهید، انقلاب اسلامی افغانستان، ایثار، باران، بامیان، برهان، بعثت، بلاغ، بیان، پیام ایثار، پیام بابا، پیام توحید، پیام جهاد، پیام خون، پیام مستضعفین، پیک حق، جنبش، جهاد، حبل‌الله، سراج، سنگر، جامعه و دانش، سیمای مجاهد، سیمای مقاومت، شهید، صبح امید، عاشورا، فجر، فریاد عاشورا، قیام، قیام حق، لوای حق، ندای حمایت، زنان مهاجر، سلام، صدای زن، صراط، ظهور، میثاق وحدت، در دری، پرستوها، پیامبر، گلبانگ، جندالله، ندای حق، ندای عدالت، نهضت، هجرت و همبستگی.

در دوران جهاد، مطبوعات رشد فراوانی یافت و جای تلویزیون و رادیو را پر کرد. تعدادی از نشریات مقاومت در ایران، پاکستان و کشورهای دیگر منتشر می‌شد و علاوه بر پخش در بین مهاجران، به داخل افغانستان نیز انتقال می‌یافت. با تأسیس دولت اسلامی مجاهدین در سال ۱۳۷۱، بسیاری از نشریات مقاومت از ایران و پاکستان به داخل افغانستان منتقل شدند و به انعکاس رویدادها و وقایع پرداختند. تعداد آنها بسیار زیاد بود و مطالب و مسائل متنوعی را منعکس می‌ساختند و دولت اسلامی مجاهدین نتوانست نظام و ساختار فروپاشیده مطبوعات را سروسامان بخشد. در آغاز بسیاری از نشریات مقاومت تجربه کافی نداشتند؛ ولی بر اثر کار و فعالیت در کنار مطبوعات ایران و پاکستان به‌تدریج از تجارب بیشتری برخوردار شدند.[۱]

نیز نگاه کنید به

رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی افغانستان؛ مطبوعات در افغانستان؛ مطبوعات در دوران طالبان در افغانستان؛ مطبوعات پس از طالبان در افغانستان

کتابشناسی

  1. علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 364-366.