رویارویی حزب کمونیست با کومین تانگ: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «=== مقدمه === تقابل حزب كمونیست و دولت عملا آغاز و حزب کمونیست با استفاده از حمایت مالی و سیاسی كارگران و كشاورزان در سال1930، نیروی عظیمی را گرد آورده و به سوی شهرها حركت و چندین شهر را نیز به تصرف در آورد. در این ح...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
تقابل [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] و دولت عملا آغاز و [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] با استفاده از حمایت [[مالی]] و سیاسی کارگران و کشاورزان در سال1930، نیروی عظیمی را گرد آورده و به سوی شهرها حرکت و چندین شهر را نیز به تصرف در آورد. در این حرکت نظامی، استان جیانگ سو نیز به تصرف [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|نیروهای کمونیست]] درآمد و قدرت حزب و [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] افزایش یافت. [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] در این منطقه برخلاف توصیه های نماینده ی کمینترن که بر بسیج کارگران تأکید داشت، باتوجه به شرایط اجتماعی جامعه ی [[چین]] که عمدتا جامعه ای کشاورزی بود، بر بسیج دهقانان و ظرفیت انقلابی آنان اعتقاد و اصرار داشت و در همین دوران بود که با تشکیل جمهوری شورایی [[چین]](Chinese Soviet Republic)برخی از [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|ایده های کمونیستی]] ویژه‌ی [[چین]] را به مورد اجرا گذاشت و به موفقیت هایی در زمینه‌ی جذب دهقانان و روستاییان دست یافت. | |||
نیز نگاه کنید به [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین]] | === رویارویی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] با [[تاسیس حزب کومین تانگ در گوانگ جو|کومین تانگ]] === | ||
[[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] بدون مشورت با حزب و با همکاری یکی از فرماندهان محلی به نام جودِ(Zhu De) اقدام به تشکیل نیروهای چریکی دهقانی نموده و در زمستان 1928تعداد آنان از 10 هزار نفر فراتر رفت. این درحالی بود که شورش هایی که بنا به دستور کمینترن در شهرها با سازماندهی کارگران صورت می گرفت، یکی پس از دیگری با شکست مواجه می شد. موفقیت های [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] در سازماندهی دهقانان بر اعتبار و پرستیژ وی افزود. | |||
لذا، او از دفتر سیاسی حزب که تحت حمایت شوروی بود دعوت کرد تا از نزدیک با تشکیلات وی آشنا شوند. در اوایل1930که دفتر سیاسی حزب همچنان مخالف تشکیل نیروی مستقل نظامی توسط مائو تحت عنوان ارتش سرخ بود، درگیری های سنگینی میان ارتش سرخ و نیروهای ملی رخ داد که باعث افزایش بیشتر نفوذ و اعتبار [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] در [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] شد. | |||
در اکتبر سال 1934 قوای دولتی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|کمونیست ها]] را در مناطق تحت کنترل جمهوری شورایی [[چین]] در جیانگشی، شدیدا تحت فشار قرار داده و آنها مجبور به ترک این مناطق شده و به دستور مائو راهپیمایی بزرگ هزاران کیلومتری را از جنوب [[چین]] به سمت شمال آغاز و هزاران پارتیزان زن و مرد مسیر طولانی 12هزار کیلومتری را با مشقات و دادن تلفات زیاد که عمدتا از گرسنگی و سرما بود طی کرده و در شهر یان اَن(Yan An)مستقر شدند<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی]، جلد 1، ص.204-205.</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۳
تقابل حزب کمونیست و دولت عملا آغاز و حزب کمونیست با استفاده از حمایت مالی و سیاسی کارگران و کشاورزان در سال1930، نیروی عظیمی را گرد آورده و به سوی شهرها حرکت و چندین شهر را نیز به تصرف در آورد. در این حرکت نظامی، استان جیانگ سو نیز به تصرف نیروهای کمونیست درآمد و قدرت حزب و مائو افزایش یافت. مائو در این منطقه برخلاف توصیه های نماینده ی کمینترن که بر بسیج کارگران تأکید داشت، باتوجه به شرایط اجتماعی جامعه ی چین که عمدتا جامعه ای کشاورزی بود، بر بسیج دهقانان و ظرفیت انقلابی آنان اعتقاد و اصرار داشت و در همین دوران بود که با تشکیل جمهوری شورایی چین(Chinese Soviet Republic)برخی از ایده های کمونیستی ویژه‌ی چین را به مورد اجرا گذاشت و به موفقیت هایی در زمینه‌ی جذب دهقانان و روستاییان دست یافت.
رویارویی حزب کمونیست با کومین تانگ
مائو بدون مشورت با حزب و با همکاری یکی از فرماندهان محلی به نام جودِ(Zhu De) اقدام به تشکیل نیروهای چریکی دهقانی نموده و در زمستان 1928تعداد آنان از 10 هزار نفر فراتر رفت. این درحالی بود که شورش هایی که بنا به دستور کمینترن در شهرها با سازماندهی کارگران صورت می گرفت، یکی پس از دیگری با شکست مواجه می شد. موفقیت های مائو در سازماندهی دهقانان بر اعتبار و پرستیژ وی افزود.
لذا، او از دفتر سیاسی حزب که تحت حمایت شوروی بود دعوت کرد تا از نزدیک با تشکیلات وی آشنا شوند. در اوایل1930که دفتر سیاسی حزب همچنان مخالف تشکیل نیروی مستقل نظامی توسط مائو تحت عنوان ارتش سرخ بود، درگیری های سنگینی میان ارتش سرخ و نیروهای ملی رخ داد که باعث افزایش بیشتر نفوذ و اعتبار مائو در حزب کمونیست شد.
در اکتبر سال 1934 قوای دولتی کمونیست ها را در مناطق تحت کنترل جمهوری شورایی چین در جیانگشی، شدیدا تحت فشار قرار داده و آنها مجبور به ترک این مناطق شده و به دستور مائو راهپیمایی بزرگ هزاران کیلومتری را از جنوب چین به سمت شمال آغاز و هزاران پارتیزان زن و مرد مسیر طولانی 12هزار کیلومتری را با مشقات و دادن تلفات زیاد که عمدتا از گرسنگی و سرما بود طی کرده و در شهر یان اَن(Yan An)مستقر شدند[۱].
نیز نگاه کنید به
مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد 1، ص.204-205.