پیشینه ی روابط اقتصادی ایران و چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:14000812000860 Test PhotoN.jpg|بندانگشتی|قرارداد ایران و چین یکصد سال پیش]]
ایران به عنوان کشوری آسیایی با برخورداری از موقعیت ژئوپولتیک در منطقه، ناگزیر به داشتن روابط مناسب با کشورهای همسایه و قدرت‌های آسیایی است. با نگاهی گذرا به تاریخ روابط ایران با کشورهای آسیایی می‌توان دریافت که همواره روابط با این کشورها در ابعاد مختلف و در سطح مناسبی برقرار بوده است، هر چند در مقاطعی با توجه به شرایط و تحولات سیاسی منطقه، این روابط شاهد فراز و نشیب‌هایی نیز بوده است.


== پیشینه­ی روابط اقتصادی ==
=== پیشینه­‌ی روابط اقتصادی ===
ایران به عنوان کشوري آسیایی با برخورداري از موقعیت ژئوپولتیک در منطقه، ناگزیر به داشتن روابط مناسب با کشورهای همسایه و قدرت ­های آسیایی است. با نگاهی گذرا به تاریخ روابط ایران با کشورهای آسیایی می‌توان دریافت که همواره روابط با این کشورها در ابعاد مختلف و در سطح مناسبی برقرار بوده است، هر چند در مقاطعی با توجه به شرایط و تحولات سیاسی منطقه، این روابط شاهد فراز و نشیب‌هایی نیز بوده است. در این رابطه می‌توان«جاده­ ي ابریشم» را از جمله نمادهای تاريخي این همکاری‌ها به ویژه در بعد اقتصادی دانست. از دیر زمان، دو کشور ایران و [[چین]] تحت عنوان امپراتوری ­های فارس و [[چین]]، با یکدیگر ارتباطات گسترده­ ای داشته و کالاهای تجاری دو کشور زینت بخش بازارهای یکدیگر بوده است. اگرچه روي كار آمدن كمونيست ها در كشور [[چین]] در سال 1949، موجبات قطع روابط رسمی سیاسی و اقتصادی بین دو کشور تا سال1971را فراهم کرده بود، ولی این روابط در زمینه­ ی سیاسی در اوايل دهه­ي1980، و در زمینه­ ی اقتصادی، به ویژه پس از پایان جنگ تحمیلی هشت ساله ­ی عراق عليه ايران، و رویگردانی غرب از [[چین]] به خاطر حوادث میدان تیَن آن­مِن در سال1989، با قدرت تمام و با هدف بازسازی خرابی­ های جنگ و رشد و توسعه­ ي اقتصادی کشور [[چین|چين]]، تجدید شد و به تدریج روابط اقتصادی نقش تعیین کننده­­ای در ارتقای سطح مناسبات سیاسی ایفا نموده و میزان همکاری­ های دو جانبه در سطح دو جانبه، منطقه ­ای و بین المللی را متحول کرد.
در این رابطه می‌توان [[نقش جاده ی ابریشم در مبادلات فرهنگی ایران و چین|«جاده­‌ی ابریشم»]] را از جمله نمادهای تاریخی این همکاری‌ها به ویژه در بعد اقتصادی دانست. از دیر زمان، دو کشور ایران و [[چین]] تحت عنوان امپراتوری ­های فارس و [[چین]]، با یکدیگر ارتباطات گسترده­‌ای داشته و کالاهای تجاری دو کشور زینت بخش بازارهای یکدیگر بوده است. اگرچه روی كار آمدن [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|كمونیست ها]] در [[چین|كشور چین]] در سال 1949، موجبات قطع روابط رسمی سیاسی و اقتصادی بین دو کشور تا سال1971را فراهم کرده بود، ولی این روابط در زمینه­‌ی سیاسی در اوایل دهه­ ی 1980، و در زمینه­ ی اقتصادی، به ویژه پس از پایان [https://wikiazadegan.com/ جنگ تحمیلی هشت ساله ­ی عراق علیه ایران]، و رویگردانی غرب از [[چین]] به خاطر حوادث میدان تیَن آن­مِن در سال1989، با قدرت تمام و با هدف بازسازی خرابی­ های جنگ و رشد و توسعه­ ی اقتصادی [[چین|کشور چین]]، تجدید شد و به تدریج [[روابط اقتصادی ایران و چین|روابط اقتصادی]] نقش تعیین کننده­­ای در ارتقای سطح مناسبات سیاسی ایفا نموده و میزان همکاری­ های دو جانبه در سطح دو جانبه، منطقه‌ای و بین المللی را متحول کرد.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد سوم، ص 1369.</ref>
 
== نیز نگاه کنید به ==
[[روابط اقتصادی و تجاری ایران و چین]]؛ [[روابط اقتصادی ایران و چین]]؛ [[آغاز همکاری های گسترده ی اقتصادی ایران و چین]]؛ [[زمینه های همکاری های اقتصادی میان ایران و چین]]
 
== کتابشناسی ==
<references />
[[رده:پیشینه روابط تجاری ایران با سایر کشورها]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۳

قرارداد ایران و چین یکصد سال پیش

ایران به عنوان کشوری آسیایی با برخورداری از موقعیت ژئوپولتیک در منطقه، ناگزیر به داشتن روابط مناسب با کشورهای همسایه و قدرت‌های آسیایی است. با نگاهی گذرا به تاریخ روابط ایران با کشورهای آسیایی می‌توان دریافت که همواره روابط با این کشورها در ابعاد مختلف و در سطح مناسبی برقرار بوده است، هر چند در مقاطعی با توجه به شرایط و تحولات سیاسی منطقه، این روابط شاهد فراز و نشیب‌هایی نیز بوده است.

پیشینه­‌ی روابط اقتصادی

در این رابطه می‌توان «جاده­‌ی ابریشم» را از جمله نمادهای تاریخی این همکاری‌ها به ویژه در بعد اقتصادی دانست. از دیر زمان، دو کشور ایران و چین تحت عنوان امپراتوری ­های فارس و چین، با یکدیگر ارتباطات گسترده­‌ای داشته و کالاهای تجاری دو کشور زینت بخش بازارهای یکدیگر بوده است. اگرچه روی كار آمدن كمونیست ها در كشور چین در سال 1949، موجبات قطع روابط رسمی سیاسی و اقتصادی بین دو کشور تا سال1971را فراهم کرده بود، ولی این روابط در زمینه­‌ی سیاسی در اوایل دهه­ ی 1980، و در زمینه­ ی اقتصادی، به ویژه پس از پایان جنگ تحمیلی هشت ساله ­ی عراق علیه ایران، و رویگردانی غرب از چین به خاطر حوادث میدان تیَن آن­مِن در سال1989، با قدرت تمام و با هدف بازسازی خرابی­ های جنگ و رشد و توسعه­ ی اقتصادی کشور چین، تجدید شد و به تدریج روابط اقتصادی نقش تعیین کننده­­ای در ارتقای سطح مناسبات سیاسی ایفا نموده و میزان همکاری­ های دو جانبه در سطح دو جانبه، منطقه‌ای و بین المللی را متحول کرد.[۱]

نیز نگاه کنید به

روابط اقتصادی و تجاری ایران و چین؛ روابط اقتصادی ایران و چین؛ آغاز همکاری های گسترده ی اقتصادی ایران و چین؛ زمینه های همکاری های اقتصادی میان ایران و چین

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص 1369.