سلسله جو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:جو یا ژو باختری.jpg|بندانگشتی|نقشه جو یا ژو باختری از سلسله جو ]] | [[پرونده:جو یا ژو باختری.jpg|بندانگشتی|نقشه جو یا ژو باختری از سلسله جو. قابل بازیابی از https://www.sutori.com/en/story/zhou-dynasty-1027-221-b-c-e--iAKmpCTQANGBkd6QweiBbYF7 ]]سلسله‌ی جو(256-1046 پیش از میلاد)، طولانی ترین سلسله‌ی امپراتوری در تاریخ [[چین]] است، از 1066 پیش از میلاد تا 256 قبل از میلاد. با پایان هزاره‌ی دوم پیش از میلاد، سلسله‌ی جو در دره‌ی رودخانه‌ی زرد پایه گذاری شد و سپس سرزمین شانگ(← [[سلسله شانگ]] )را تصرف و به کشور خود ضمیمه ساخت. | ||
=== سیستم حکومت === | |||
سلسله‌ی جو حکومت خود را با سیستمی نیمه فئودالی آغاز کرد. جو، در قسمت غربی شانگ(←[[سلسله شانگ]]) حاکمیت داشت، و رهبران آن از سوی شانگ به‌عنوان«پاسداران مناطق غربی» منصوب شده بودند. شاه «وو(Wu)» حاکم «جو»، با همکاری برادرش که نایب السلطنه بود، در جنگی به نام مویه(Muye)، [[سلسله شانگ]] را شکست داد و خود به جای آن نشست. | |||
پادشاه «جو» خود را نماینده‌ی آسمان معرفی کرد تا به حاکمیتش مشروعیت بخشد، ادعایی که برای جانشینان او نیز مفید و مؤثر بود. مثل شانگدی، آسمان بر تمام خدایان دیگر حاکمیت داشت و او بود که تصمیم می‌گرفت چه کسی شایسته‌ی حکومت بر چین است. این باور وجود داشت که هر حاکمی که شایستگی نمایندگی از آسمان را از دست بدهد، حوادث ناگوار طبیعی پشت سرِهم رخ خواهد داد، در نتیجه حاکمیتش را از دست | === پادشاه جو === | ||
پادشاه «جو» خود را نماینده‌ی آسمان معرفی کرد تا به حاکمیتش مشروعیت بخشد، ادعایی که برای جانشینان او نیز مفید و مؤثر بود. مثل شانگدی، آسمان بر تمام خدایان دیگر حاکمیت داشت و او بود که تصمیم می‌گرفت چه کسی شایسته‌ی حکومت بر چین است. این باور وجود داشت که هر حاکمی که شایستگی نمایندگی از آسمان را از دست بدهد، حوادث ناگوار طبیعی پشت سرِهم رخ خواهد داد، در نتیجه حاکمیتش را از دست می دهد و خانواده‌ی سلطنتی سقوط کرده و سلسله‌ی دیگری روی کار خواهد آمد تا از آسمان نمایندگی کند. | |||
=== ''' | سلسله‌ی«جو» ابتدا مقر حکومتی خود را به نزدیکی شهر شیاَن(Xi’an) کنونی انتقال داده و کم‌کم به سمت رودخانه‌ی یانگ تسه(Yangtze)گسترش دادند. این حرکت، نخستین مهاجرت جمعیت از شمال به جنوب [[چین]] به شمار می‌آید<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی]، جلد 1، ص.113-114.</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[تاریخ چین]]؛ [[تاریخ دوران باستان چین]] | |||
== '''کتابشناسی''' == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۰۳
سلسله‌ی جو(256-1046 پیش از میلاد)، طولانی ترین سلسله‌ی امپراتوری در تاریخ چین است، از 1066 پیش از میلاد تا 256 قبل از میلاد. با پایان هزاره‌ی دوم پیش از میلاد، سلسله‌ی جو در دره‌ی رودخانه‌ی زرد پایه گذاری شد و سپس سرزمین شانگ(← سلسله شانگ )را تصرف و به کشور خود ضمیمه ساخت.
سیستم حکومت
سلسله‌ی جو حکومت خود را با سیستمی نیمه فئودالی آغاز کرد. جو، در قسمت غربی شانگ(←سلسله شانگ) حاکمیت داشت، و رهبران آن از سوی شانگ به‌عنوان«پاسداران مناطق غربی» منصوب شده بودند. شاه «وو(Wu)» حاکم «جو»، با همکاری برادرش که نایب السلطنه بود، در جنگی به نام مویه(Muye)، سلسله شانگ را شکست داد و خود به جای آن نشست.
پادشاه جو
پادشاه «جو» خود را نماینده‌ی آسمان معرفی کرد تا به حاکمیتش مشروعیت بخشد، ادعایی که برای جانشینان او نیز مفید و مؤثر بود. مثل شانگدی، آسمان بر تمام خدایان دیگر حاکمیت داشت و او بود که تصمیم می‌گرفت چه کسی شایسته‌ی حکومت بر چین است. این باور وجود داشت که هر حاکمی که شایستگی نمایندگی از آسمان را از دست بدهد، حوادث ناگوار طبیعی پشت سرِهم رخ خواهد داد، در نتیجه حاکمیتش را از دست می دهد و خانواده‌ی سلطنتی سقوط کرده و سلسله‌ی دیگری روی کار خواهد آمد تا از آسمان نمایندگی کند.
سلسله‌ی«جو» ابتدا مقر حکومتی خود را به نزدیکی شهر شیاَن(Xi’an) کنونی انتقال داده و کم‌کم به سمت رودخانه‌ی یانگ تسه(Yangtze)گسترش دادند. این حرکت، نخستین مهاجرت جمعیت از شمال به جنوب چین به شمار می‌آید[۱].
نیز نگاه کنید به
تاریخ چین؛ تاریخ دوران باستان چین
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد 1، ص.113-114.