قوم شیلوک سودان: تفاوت میان نسخهها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
قوم «شیلوک»، اکنون در منطقه نسبتاً کوچکی در کرانه غربی | قوم «شیلوک»، اکنون در منطقه نسبتاً کوچکی در کرانه غربی رودخانه نیل سفید، ساکن هستند. ولی در گذشته ناحیه وسیعتری را در اختیار داشتهاند. تا نیمه قرن نوزدهم، مرز ش[[مالی]] آنان را جزیره «اَبا»، تشکیل میداد که حدود سی سال بعد، مقر«مهدیون» شد. تا سالهای نخست برقراری حکومتترک و [[مصر]]، آنها به آبادیهای عرب نشین پایین نیل سفید را حمله و اموالشان را غارت میکردند و گفته میشود یکی از این تاخت و تازها، منجر به تأسیس حکومت «فونج»، توسط جنگجویان «شیلوک» شد. تا پیش از تولید اسلحه گرم و ماشینهای بُخار، آنها با موقعیّتی برابر، توانایی مقابله با همسایگان شمالی را داشتند<ref>معماریان، مریم، امیدی، مصطفی (1394). جامعه و فرهنگ [[سودان]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص.32.</ref>. | ||
==نیز نگاه کنید به== | |||
[[اقوام و قبایل سیرالئون]]؛ [[گروه های قومی اتیوپی]]؛ [[اقوام و قبایل مالی]]؛ [[اقوام و قبایل زیمبابوه]] | |||
== کتابشناسی == |
نسخهٔ کنونی تا ۵ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۵۲
قوم «شیلوک»، اکنون در منطقه نسبتاً کوچکی در کرانه غربی رودخانه نیل سفید، ساکن هستند. ولی در گذشته ناحیه وسیعتری را در اختیار داشتهاند. تا نیمه قرن نوزدهم، مرز شمالی آنان را جزیره «اَبا»، تشکیل میداد که حدود سی سال بعد، مقر«مهدیون» شد. تا سالهای نخست برقراری حکومتترک و مصر، آنها به آبادیهای عرب نشین پایین نیل سفید را حمله و اموالشان را غارت میکردند و گفته میشود یکی از این تاخت و تازها، منجر به تأسیس حکومت «فونج»، توسط جنگجویان «شیلوک» شد. تا پیش از تولید اسلحه گرم و ماشینهای بُخار، آنها با موقعیّتی برابر، توانایی مقابله با همسایگان شمالی را داشتند[۱].
نیز نگاه کنید به
اقوام و قبایل سیرالئون؛ گروه های قومی اتیوپی؛ اقوام و قبایل مالی؛ اقوام و قبایل زیمبابوه
کتابشناسی
- ↑ معماریان، مریم، امیدی، مصطفی (1394). جامعه و فرهنگ سودان. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص.32.