کتابخانه عمومی بولاوایو: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
کتابخانه عمومی [[ | [[پرونده:کتابخانه عمومی بولاوایو.jpg|بندانگشتی|223x223پیکسل|کتابخانه عمومی بولاوایو(1403). برگرفته از سایت Rhodesian Study Circle، قابل بازیابی از https://www.rhodesianstudycircle.org.uk/bulawayo-public-library/]] | ||
این کتابخانه قدیمی‌ترین کتابخانه کشور است که در سال 1896 تأسیس و با اهدای یک صد جلد کتاب توسط "سیسیل جان رودز" فعالیت خود را شروع کرد. امکانات کتابخانه شامل صحافی، اینترنت، تجهیزات تصویر برداری از منابع، واحد سمعی و بصری (ویدئو) بوده افراد با پرداخت حق عضویت می‌توانند از کتابخانه استفاده کنند. این کتابخانه از سوی برخی کشورهای خارجی و رایزنی فرهنگی انگلیس حمایت [[مالی]] می‌شود و در شرایط سخت اقتصادی کشور هم چنان از کمک‌های شهرداری برخوردار بود<ref>ایپکچی، محمدحسن (1399). جامعه و فرهنگ [[زيمبابوه|زیمبابوه]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص. 207-208.</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[فرهنگ عمومی زیمبابوه]]؛ [[كتابخانه های عمومی در زیمبابوه]] | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۱
کتابخانه عمومی بولاوایو(1403). برگرفته از سایت Rhodesian Study Circle، قابل بازیابی از https://www.rhodesianstudycircle.org.uk/bulawayo-public-library/
این کتابخانه قدیمی‌ترین کتابخانه کشور است که در سال 1896 تأسیس و با اهدای یک صد جلد کتاب توسط "سیسیل جان رودز" فعالیت خود را شروع کرد. امکانات کتابخانه شامل صحافی، اینترنت، تجهیزات تصویر برداری از منابع، واحد سمعی و بصری (ویدئو) بوده افراد با پرداخت حق عضویت می‌توانند از کتابخانه استفاده کنند. این کتابخانه از سوی برخی کشورهای خارجی و رایزنی فرهنگی انگلیس حمایت مالی می‌شود و در شرایط سخت اقتصادی کشور هم چنان از کمک‌های شهرداری برخوردار بود[۱].
نیز نگاه کنید به
فرهنگ عمومی زیمبابوه؛ كتابخانه های عمومی در زیمبابوه
کتابشناسی
- ↑ ایپکچی، محمدحسن (1399). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص. 207-208.