انتخابات ریاست جمهوری در زیمبابوه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۰

انتخابات ریاست جمهوری در زیمبابوه(1403). برگرفته از سایت انتخاب، قابل بازیابی از https://www.entekhab.ir/fa/news/421287/

شیوه و نحوه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در کشور زیمبابوه در دو سال 2002 ؛ 2008؛ 2013 و 2018 در این مقاله به تصویر کشیده شده است:

انتخابات 2002

در انتخابات ریاست جمهوری مارس 2002، موگابه تنها با اختلاف 434000 رأی از رقیب خود "چانگیرایی" پیشی گرفت.در این انتخابات 80 درصد افراد واجد شرایط در رأی گیری شرکت کردند.

در انتخابات ریاست جمهوری سال 2002 موگابه که پیروزی خود را قطعی می‌دانست، انتخابات را جنگی تمام عیار با مخالفان خواند و از حزب خود خواست مانند ماشین جنگی در این نبرد سیاسی حاضر شوند. افزایش محدودیت تبلیغات مخالفان، حمله پلیس به هواداران حزب رقیب، اعمال فشار بر مطبوعات و خبرنگاران داخلی و خارجی و رسانه‌های جمعی از جمله اقدامات موگابه و حزب حاکم در انتخابات این سال بود. در ادامه این اقدامات غیر قانونی، ارتش نیز اعلام کرد نتیجه انتخابات هرچه باشد حمایت از موگابه را وظیفه خطیر خود می‌دانند. اتحادیه اروپا با تهدیدات موگابه نظارت خود را از انتخابات برداشت و تحریم‌هایی از سوی این اتحادیه و آمریکا علیه زیمبابوه اجرا شد. اما مسئولین برگزاری انتخابات هم چنان به کارشکنی در روند انتخابات ادامه دادند. تا دو روز پیش از انتخابات، مردم از محل استقرار صندوق‌های رأی گیری اطلاع نداشتند. در اقدامی عجیب تعداد صندوق‌های رأی در روستاها یعنی مراکز اصلی طرفداران موگابه افزایش و بالعکس در شهرها که اکثریت با مخالفان بود، کاهش یافت. برای 880 هزار رأی دهنده در حراره فقط 167 حوزه رأی گیری در نظر گرفته شده بود یعنی نصف تعداد صندوق‌هایی که در انتخابات گذشته در حراره استقرار یافته بود. بسیاری از رأی دهندگان هنگام رأی گیری متوجه می‌شدند نامشان در لیست ثبت نام کنندگان نیست و نمی‌توانند به چانگیرایی رأی دهند. رأی گیری دو روز ادامه یافت. نتایج رسمی حاکی از پیروزی موگابه با کسب 1685000 (56 درصد) رأی در مقابل 1258000 (42 درصد) رأی چانگیرایی بود. چانگیرایی بعد از اعلام نتایج آن را "دزدی در روز روشن" خواند. متعاقب آن بریتانیا، آمریکا و اتحادیه اروپا نتایج را به رسمیت نشناختند. در 17 مارس 2002 موگابه مراسم تحلیف ریاست جمهوری را در کاخ خود انجام داد.

انتخابات 2008

برای همه مشخص بود که انتخابات سال 2008 تکلیف زیمبابوه و رابرت موگابه را تعیین خواهد کرد به همین دلیل حریفان داخلی و مخالفان خارجی موگابه تلاش گسترده خود را برای اثر گذاری بر نتایج انتخابات ۲۹ مارس آغاز کردند. موگابه، رئیس جمهور و رئیس حزب حاکم زانو - پی اف هر روز با برگزاری گردهمایی‌های گسترده انتخاباتی، سیاست‌ها و برنامه‌های حزبش را برای دور جدید ریاست جمهوری زیمبابوه اعلام می‌کرد. وی با تکرار شعارها و اندیشه‌های دوران مبارزه با استعمار، ادامه مبارزه برای استقلال، حفظ هویت و سرمایه‌های مادی و معنوی زیمبابوه را سیاست‌های اصلی دوره آتی ریاست جمهوری خود معرفی می‌کرد. در شعارهای انتخاباتی‌اش از دولت‌های آمریکا و انگلیس می‌خواست که بپذیرند زیمبابوه و تمام سرمایه‌هایش متعلق به مردم آن است. موگابه ضمن دعوت مردم برای حضور قاطع در انتخابات به انتقاد از حریف تازه نفس خود دکتر ماکونی پرداخت و او را فردی فاقد پیشینه مبارزاتی در دوران استقلال طلبی خوانده جدایی وی از زانو - پی اف و اعلام استقلال را مسئله‌ای شرم آور خواند. رقبای موگابه در این دوره دکتر ماکونی نامزد مستقل و چانگیرایی رهبر حزب مخالف دولت بودند. کشور فقیر زیمبابوه به صورت تمام عیار چهره انتخاباتی به خود گرفته بود. پوسترهای انتخاباتی در همه جا به چشم می‌خورد و نیروهای امنیتی کشور دوشادوش کمیسیون انتخاباتی برای تأمین امنیت و آرامش کشور در ایام انتخابات تلاش می‌کردند. برای نخستین بار در این کشور قرار بود هم زمان با انتخابات ریاست جمهوری، رأی گیری برای تعیین نمایندگان دو مجلس و فرمانداری‌ها نیز انجام شود. آمریکا و انگلیس ضمن مخالفت با نامزدی دوباره موگابه برای ریاست جمهوری، کمک‌های مالی فراوانی برای انجام تبلیغات انتخاباتی در اختیار ماکونی قرار دادند. در مقابل موگابه نیز مانع حضور ناظران غربی برای تأمین سلامت رأی گیری و جلوگیری از بروز تقلب در انتخابات شد و از سازمان‌های بین المللی مانند اتحادیه آفریقا، سادک و سازمان جهانی حقوق بشر و کشورهای طرفدار خود جهت نظارت بر انتخابات دعوت به عمل آورد.

شواهد نشان می‌داد غرب به ویژه آمریکا همه اهرم‌های فشار سیاسی را به کار گرفته بودند تا انتخابات 2008 پایان حیات موگابه باشد و جرج بوش رئیس جمهور وقت آمریکا در جریان آخرین سفر دوره ریاست جمهوری خود به پنج کشور آفریقایی مستقیماً علیه رابرت موگابه موضع گرفت و طی سخنان تندی آرزو کرد تا کابوس زیمبابوه به زودی به سر آید و به همسایگان زیمبابوه از جمله آفریقای جنوبی هشدار داد که رفتاری مشابه را در مورد این کشور پیش گیرند. موگابه نیز متقابلاً ابراز داشت که بوش نباید سخن از حقوق بشر به زبان آورد چرا که خود موازین انسانی را در جهان زیر پا گذاشته است.

پس از تمام خط و نشان کشیدن های کشمکش‌های سیاسی و انتخاباتی موگابه و رقبای داخلی و مخالفان خارجی او و بر خلاف انتظار جهانیان بار دیگر موگابه پیروز میدان انتخابات گردید ولی در نهایت به تقسیم قدرت با رقیب دیرینه خود چانگیرایی و روی کار آمدن دولت ائتلافی تن داد.

انتخابات 2013

انتخابات ریاست جمهوری و مجلس در تاریخ 31 جولای 2013 برگزار و رابرت موگابه با کسب نزدیک به 61 درصد آرا بار دیگر به عنوان رئیس جمهور زیمبابوه انتخاب شد.

قانون اساسی جدید در ازای ایجاد محدودیت یک دوره پنج ساله در ریاست جمهوری، به رابرت موگابه این امکان را می‌دهد که در صورت موفقیت در انتخابات بعدی تا سن 99 سالگی بتواند رئیس جمهور زیمبابوه باقی بماند.

انتخابات 2018

نخستین انتخابات بعد از موگابه روز30 جولای 2018 برای انتخاب رئیس جمهور و درصحنه رقابت نزدیک منانگاگوا از حزب حاکم زامو پی اف و چامیسا از جنبش تغییرات دموکراتیک برگزار شد. در این انتخابات 23 نامزد از جمله 4 زن شرکت داشتند. که پس از شمارش آراء، امرسون منانگاگوا با اکثریت آراء به مقام ریاست جمهوری رسید. هم‌زمان، انتخابات 210 نماینده مجلس نیز انجام گردید^[۱].

نیز نگاه کنید به

انتخابات ریاست جمهوری در سوریه

کتابشناسی

↑ ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی. ص. 285-289.

[1] ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی. ص. 285-289.

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''انتخابات ریاست جمهوری'''
+[[پرونده:انتخابات ریاست جمهوری.jpg|بندانگشتی|انتخابات ریاست جمهوری در زیمبابوه(1403). برگرفته از سایت انتخاب، قابل بازیابی از [https://www.entekhab.ir/fa/news/421287/%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%AE%D8%A7%D8%A8%D8%A7%D8%AA-%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D8%AC%D9%85%D9%87%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D8%B2%DB%8C%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%A8%D9%88%D9%87-%D9%81%D8%B1%D8%AF%D8%A7-%D8%A8%D8%B1%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%B4%D9%88%D8%AF-%D9%86%D8%A7%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%AF%DB%8C-%D8%AD%D8%B2%D8%A8-%D8%AD%D8%A7%DA%A9%D9%85-%D9%88-%D8%A7%D8%B7%D9%85%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%BE%D9%88%D8%B2%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86 https://www.entekhab.ir/fa/news/421287/]]]
+شیوه و نحوه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در کشور زیمبابوه در دو سال 2002 ؛ 2008؛ 2013 و 2018 در این مقاله به تصویر کشیده شده است:
-'''1. انتخابات 2002'''
+=== انتخابات 2002 ===
+در انتخابات ریاست جمهوری مارس 2002، موگابه تنها با اختلاف 434000 رأی از رقیب خود "چانگیرایی" پیشی گرفت.در این انتخابات 80 درصد افراد واجد شرایط در رأی گیری شرکت کردند.
-در انتخابات رياست جمهوری مارس 2002،موگابه تنها با اختلاف 434000 رأی از رقیب خود "چانگیرایی" پيشي گرفت.در این انتخابات 80 درصد افراد واجد شرایط در رأی گيری شركت کردند.
+در انتخابات ریاست جمهوری سال 2002 موگابه که پیروزی خود را قطعی می‌دانست، انتخابات را جنگی تمام عیار با مخالفان خواند و از حزب خود خواست مانند ماشین جنگی در این نبرد سیاسی حاضر شوند. افزایش محدودیت تبلیغات مخالفان، حمله پلیس به هواداران حزب رقیب، اعمال فشار بر مطبوعات و خبرنگاران داخلی و خارجی و رسانه‌های جمعی از جمله اقدامات موگابه و حزب حاکم در انتخابات این سال بود. در ادامه این اقدامات غیر قانونی، ارتش نیز اعلام کرد نتیجه انتخابات هرچه باشد حمایت از موگابه را وظیفه خطیر خود می‌دانند. اتحادیه اروپا با تهدیدات موگابه نظارت خود را از انتخابات برداشت و تحریم‌هایی از سوی این اتحادیه و  [[آمریکا]] علیه [[زيمبابوه|زیمبابوه]] اجرا شد. اما مسئولین برگزاری انتخابات هم چنان به کارشکنی در روند انتخابات ادامه دادند. تا دو روز پیش از انتخابات، مردم از محل استقرار صندوق‌های رأی گیری اطلاع نداشتند. در اقدامی عجیب تعداد صندوق‌های رأی در روستاها یعنی مراکز اصلی طرفداران موگابه افزایش و بالعکس در شهرها که اکثریت با مخالفان بود، کاهش یافت. برای 880 هزار رأی دهنده در [[حراره]] فقط 167 حوزه رأی گیری در نظر گرفته شده بود یعنی نصف تعداد صندوق‌هایی که در انتخابات گذشته در [[حراره]] استقرار یافته بود. بسیاری از رأی دهندگان هنگام رأی گیری متوجه می‌شدند نامشان در لیست ثبت نام کنندگان نیست و نمی‌توانند به چانگیرایی رأی دهند. رأی گیری دو روز ادامه یافت. نتایج رسمی حاکی از پیروزی موگابه با کسب 1685000 (56 درصد) رأی در مقابل 1258000 (42 درصد) رأی چانگیرایی بود. چانگیرایی بعد از اعلام نتایج آن را "دزدی در روز روشن" خواند. متعاقب آن بریتانیا، آمریکا و اتحادیه اروپا نتایج را به رسمیت نشناختند. در 17 مارس 2002 موگابه مراسم تحلیف ریاست جمهوری را در کاخ خود انجام داد.
-در انتخابات ریاست جمهوری سال 2002 موگابه که پیروزی خود را قطعی می دانست،انتخابات را جنگی تمام عیار با مخالفان خواند و  از حزب خود خواست مانند ماشین جنگی در این نبرد سیاسی حاضر شوند. افزایش محدودیت تبلیغات مخالفان، حمله پلیس به هواداران حزب رقیب،اعمال فشار بر مطبوعات و خبرنگاران داخلی و خارجی و رسانه های جمعی از جمله اقدامات موگابه و حزب حاکم در انتخابات این سال بود.در ادامه این اقدامات غیر قانونی،ارتش نیز اعلام کرد نتیجه انتخابات هرچه باشد حمایت از موگابه را وظیفه خطیر خود می دانند.اتحادیه اروپا با تهدیدات موگابه نظارت خود را از انتخابات برداشت و تحریم هایی از سوی این اتحادیه و  [[آمریکا]] علیه زیمبابوه اجرا شد.اما مسئولین برگزاری انتخابات هم چنان به کارشکنی در روند انتخابات ادامه دادند.تا دو روز پیش از انتخابات، مردم از محل استقرار صندوق های رأی گیری اطلاع نداشتند.در اقدامی عجیب تعداد صندوق های رأی در روستاها یعنی مراکز اصلی طرفداران موگابه افزایش و بالعکس در شهرها که اکثریت با مخالفان بود، کاهش یافت.برای 880 هزار رأی دهنده در [[حراره]] فقط 167 حوزه رأی گیری در نظر گرفته شده بود یعنی نصف تعداد صندوق هایی که در انتخابات گذشته در حراره استقرار یافته بود.بسیاری از رأی دهندگان هنگام رأی گیری متوجه می شدند نامشان در لیست ثبت نام کنندگان نیست و نمی توانند به چانگیرایی رأی دهند.رأی گیری دو روز ادامه یافت.نتایج رسمی حاکی از پیروزی موگابه با کسب 1685000 (56 درصد) رأی در مقابل 1258000 (42 درصد) رأی چانگیرایی بود.چانگیرایی بعد از اعلام نتایج آن را "دزدی در روز روشن" خواند.متعاقب آن بریتانیا،آمریکا و اتحادیه اروپا نتایج را به رسمیت نشناختند.در 17 مارس 2002 موگابه مراسم تحلیف ریاست جمهوری را در کاخ خود انجام داد.
+=== انتخابات 2008 ===
+برای همه مشخص بود که انتخابات سال 2008 تکلیف [[زيمبابوه|زیمبابوه]] و رابرت موگابه را تعیین خواهد کرد به همین دلیل حریفان داخلی و مخالفان خارجی موگابه تلاش گسترده خود را برای اثر گذاری بر نتایج انتخابات ۲۹ مارس آغاز کردند. موگابه، رئیس جمهور و رئیس [[حزب زانو - پی اف|حزب حاکم زانو - پی اف]] هر روز با برگزاری گردهمایی‌های گسترده انتخاباتی، سیاست‌ها و برنامه‌های حزبش را برای دور جدید ریاست جمهوری [[زيمبابوه|زیمبابوه]] اعلام می‌کرد. وی با تکرار شعارها و اندیشه‌های دوران مبارزه با استعمار، ادامه مبارزه برای استقلال، حفظ هویت و سرمایه‌های مادی و معنوی [[زيمبابوه|زیمبابوه]] را سیاست‌های اصلی دوره آتی ریاست جمهوری خود معرفی می‌کرد. در شعارهای انتخاباتی‌اش از دولت‌های [[آمریکا]] و انگلیس می‌خواست که بپذیرند [[زيمبابوه|زیمبابوه]] و تمام سرمایه‌هایش متعلق به مردم آن است. موگابه ضمن دعوت مردم برای حضور قاطع در انتخابات به انتقاد از حریف تازه نفس خود دکتر ماکونی پرداخت و او را فردی فاقد پیشینه مبارزاتی در دوران استقلال طلبی خوانده جدایی وی از [[حزب زانو - پی اف|زانو - پی اف]] و اعلام استقلال را مسئله‌ای شرم آور خواند. رقبای موگابه در این دوره دکتر ماکونی نامزد مستقل و چانگیرایی رهبر حزب مخالف دولت بودند. کشور فقیر [[زيمبابوه|زیمبابوه]] به صورت تمام عیار چهره انتخاباتی به خود گرفته بود. پوسترهای انتخاباتی در همه جا به چشم می‌خورد و نیروهای امنیتی کشور دوشادوش کمیسیون انتخاباتی برای تأمین امنیت و آرامش کشور در ایام انتخابات تلاش می‌کردند. برای نخستین بار در این کشور قرار بود هم زمان با انتخابات ریاست جمهوری، رأی گیری برای تعیین نمایندگان دو مجلس و فرمانداری‌ها نیز انجام شود. [[آمریکا]] و انگلیس ضمن مخالفت با نامزدی دوباره موگابه برای ریاست جمهوری، کمک‌های [[مالی]] فراوانی برای انجام تبلیغات انتخاباتی در اختیار ماکونی قرار دادند. در مقابل موگابه نیز مانع حضور ناظران غربی برای تأمین سلامت رأی گیری و جلوگیری از بروز تقلب در انتخابات شد و از سازمان‌های بین المللی مانند اتحادیه آفریقا، سادک و سازمان جهانی حقوق بشر و کشورهای طرفدار خود جهت نظارت بر انتخابات دعوت به عمل آورد.
+شواهد نشان می‌داد غرب به ویژه [[آمریکا]] همه اهرم‌های فشار سیاسی را به کار گرفته بودند تا انتخابات 2008 پایان حیات موگابه باشد و جرج بوش رئیس جمهور وقت [[آمریکا]] در جریان آخرین سفر دوره ریاست جمهوری خود به پنج کشور آفریقایی مستقیماً علیه رابرت موگابه موضع گرفت و طی سخنان تندی آرزو کرد تا کابوس [[زيمبابوه|زیمبابوه]] به زودی به سر آید و به همسایگان [[زيمبابوه|زیمبابوه]] از جمله آفریقای جنوبی هشدار داد که رفتاری مشابه را در مورد این کشور پیش گیرند. موگابه نیز متقابلاً ابراز داشت که بوش نباید سخن از حقوق بشر به زبان آورد چرا که خود موازین انسانی را در جهان زیر پا گذاشته است.
-'''2.انتخابات 2008'''
+پس از تمام خط و نشان کشیدن های کشمکش‌های سیاسی و انتخاباتی موگابه و رقبای داخلی و مخالفان خارجی او و بر خلاف انتظار جهانیان بار دیگر موگابه پیروز میدان انتخابات گردید ولی در نهایت به تقسیم قدرت با رقیب دیرینه خود چانگیرایی و روی کار آمدن دولت ائتلافی تن داد.
+=== انتخابات 2013 ===
+انتخابات ریاست جمهوری و مجلس در تاریخ 31 جولای 2013 برگزار و رابرت موگابه با کسب نزدیک به 61 درصد آرا بار دیگر به عنوان رئیس جمهور [[زيمبابوه|زیمبابوه]] انتخاب شد.
-   برای  همه مشخص بود کهانتخابات سال 2008 تكليف [[زيمبابوه]] و رابرت موگابه را تعیین خواهد كرد به همین دلیل حريفان داخلي و مخالفان خارجی موگابه تلاش گسترده خود را برای اثر گذاری بر نتایج انتخابات ۲۹ مارس آغاز كردند.موگابه، رئيس جمهور و رئيس حزب حاكم زانو- پي اف هر روز با برگزاری گردهمايی های گسترده انتخاباتی ، سياست ها و برنامه های حزبش را برای دور جديد رياست جمهوری زيمبابوه اعلام می کرد.وی با تکرار شعارها و انديشه های دوران مبارزه با استعمار،ادامه مبارزه برای استقلال،حفظ هویت و سرمایه های مادی و معنوی زیمبابوه را سیاست های اصلی دوره آتی ریاست جمهوری خود معرفی می کرد.در شعارهای انتخاباتی اش از دولت های آمريكا و انگليس می خواست كه بپذیرند زيمبابوه و تمام سرمايه هايش متعلق به مردم آن است.موگابه ضمن دعوت مردم برای حضور قاطع در انتخابات به انتقاد از حريف تازه نفس خود دكتر ماكونی پرداخت و او را فردی فاقد پیشینه مبارزاتی در دوران استقلال طلبی خوانده جدايی وی از زانو- پی اف و اعلام استقلال را مسئله ای شرم آور خواند.  رقبای موگابه در این دوره دكتر ماكونی نامزد مستقل و چانگیرایی رهبر حزب مخالف دولت بودند.كشور فقير زیمبابوه به صورت تمام عیار چهره انتخاباتی به خود گرفته بود. پوسترهای انتخاباتی در همه جا به چشم می خورد و نيروهای امنيتی كشور دوشادوش كميسيون انتخاباتی برای تأمين امنیت و آرامش کشور در ایام انتخابات تلاش می کردند.برای نخستین بار در این کشور قرار بود هم زمان با انتخابات رياست جمهوری،رأی گیری برای تعیین نمایندگان دو مجلس و فرمانداری ها نيز انجام شود.آمريكا و انگلیس ضمن مخالفت با نامزدی دوباره موگابه برای رياست جمهوری،کمک های [[مالی]] فراوانی برای انجام تبلیغات انتخاباتی در اختیار ماكونی قرار دادند.در مقابل موگابه نیز مانع حضور ناظران غربی برای تأمین سلامت رأی گیری و جلوگیری از بروز تقلب در انتخابات شد و از سازمان های بين المللی مانند اتحاديه آفريقا، سادك و سازمان جهانی حقوق بشر و كشورهای طرفدار خود جهت نظارت بر انتخابات دعوت به عمل آورد.
+قانون اساسی جدید در ازای ایجاد محدودیت یک دوره پنج ساله در ریاست جمهوری، به رابرت موگابه این امکان را می‌دهد که در صورت موفقیت در انتخابات بعدی تا سن 99 سالگی بتواند رئیس جمهور [[زيمبابوه|زیمبابوه]] باقی بماند.
-شواهد نشان مي داد غرب به ویژه آمريكا همه اهرم های فشار سياسی را به كار گرفته بودند تا انتخابات 2008 پايان حيات موگابه باشد و جرج بوش رئيس جمهور وقت آمريكا در جريان آخرين سفر دوره رياست جمهوری خود به پنج كشور آفريقايی مستقيماً عليه رابرت موگابه موضع گرفت و طی سخنان تندی آرزو كرد تا كابوس زيمبابوه به زودی به سر آيد و به همسايگان زيمبابوه از جمله آفريقای جنوبی هشدار داد كه رفتاری مشابه را در مورد اين كشور پیش گیرند.موگابه نيز متقابلاً ابراز داشت كه بوش نبايد سخن از حقوق بشر به زبان آورد چرا كه خود موازين انسانی را در جهان زير پا گذاشته است.
+=== انتخابات 2018 ===
+نخستین انتخابات بعد از موگابه روز30 جولای 2018 برای انتخاب رئیس جمهور و درصحنه رقابت نزدیک منانگاگوا از حزب حاکم زامو پی اف و چامیسا از جنبش تغییرات دموکراتیک برگزار شد. در این انتخابات 23 نامزد از جمله 4 زن شرکت داشتند. که پس از شمارش آراء، امرسون منانگاگوا با اکثریت آراء به مقام ریاست جمهوری رسید. هم‌زمان، انتخابات 210 نماینده مجلس نیز انجام گردید<ref>ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ [[زيمبابوه|زیمبابوه]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی. ص. 285-289.</ref>.
-پس از تمام خط و نشان کشیدن هاو کشمکش های سیاسی و انتخاباتی موگابه و رقبای داخلی و مخالفان خارجی او و بر خلاف انتظار جهانیان بار دیگر موگابه پیروز میدان انتخابات گردید ولی در نهایت به تقسیم قدرت با رقیب دیرینه خود چانگیرایی و روی کار آمدن دولت ائتلافی تن داد.
+== نیز نگاه کنید به ==
+[[انتخابات ریاست جمهوری در سوریه]]
+== کتابشناسی ==
-'''ج‌.    انتخابات 2013'''
-انتخابات رياست جمهوری و مجلس در تاريخ 31 جولای 2013 برگزار و رابرت موگابه با كسب نزديك به 61 درصد آرا بار ديگر به عنوان رئيس جمهور زيمبابوه انتخاب شد.
-قانون اساسی جدید در ازای ایجاد محدودیت یک دوره پنج ساله در ریاست جمهوری، به رابرت موگابه این امکان را می دهد که در صورت موفقیت در انتخابات بعدی تا سن 99 سالگی بتواند رئیس جمهور زیمبابوه باقی بماند.
-'''د- انتخابات  2018'''
-نخستین انتخابات بعد از موگابه روز30 جولای 2018 برای انتخاب رئیس جمهورودرصحنه رقابت نزدیک منانگاگوا از حزب حاکم زامو پی اف و چامیسا از جنبش تغییرات دموکراتیک برگزار شد.در این انتخابات 23 نامزد از جمله 4 زن شرکت داشتند.که پس از شمارش آراء ،امرسون منانگاگوا با اکثریت آراء به مقام ریاست جمهوری رسید. هم زمان ، انتخابات 210 نماینده مجلس نیز انجام گردید.