تئاتر در عصر طلایی اسپانیا: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۹

تئاتر عصرطلایی اسپانیا، قابل بازیابی از https://www.classicspanishbooks.com/19th-cent-romanticism-theatre.html

در این عصر ساختار تئاتر از لحاظ نحوه‌ی اجرا و هم از نظر زبانی پیشرفت چشمگیری می‌کند. تئاتر به سرگرمی‌مورد علاقه مردم تبدیل می‌شود و سالن‌های تئاترِ سر باز، در سراسر شهر‌های اسپانیا ساخته می‌شود.

تئاتر‌های این دوره از سه اصل وحدت زمان، وحدت مکان و وحدت موضوع تبعیت می‌کنند. در تئاتر این دوره علاوه بر کمدی، موضوعاتی بر مبنای تاریخ و یا شخصیت‌های حماسی نیز اجرا می‌شد که معمولاً ریشه در عقاید مذهبی داشتند؛ به خصوص در نمایش‌های ساکرامنتال، که البته خاص مناطق شمالی اسپانیا بود که تحت تصرف مسلمانان در نیامده بود.

نمایش‌های این عصر معمولا در سه پرده اجرا می‌شدند. نکته جدیدی که در نمایش‌های دوره طلایی به چشم می‌خورد، این بود که تا پیش از این معمولاً تئاتر کمدی و تراژدی به صورت کاملاً مجزا از هم اجرا می‌شد و موضوع تراژدی به خدایان و قهرمانان اختصاص داشت، در حالی که کمدی در خصوص زندگی توده جامعه است؛ ولی در نمایش‌های این دوره ما شاهد ترکیب این دو گونه هستیم، به شکلی که مثلاً قهرمان تراژدی دارای وجه شخصیتی دیگری هست که حسی از طنز از آن برداشت می‌شود. شخصیت مهم دیگر این نمایش‌ها افراد سلطنتی هستند. این روش تبلیغاتی بود که در این زمان توسط حکام آستوریایی به کار گرفته می‌شد. پادشاه در این آثار به صورت نماینده‌ی خدا تصویر می‌شد که مامور برقراری عدالت در میان مردم است. تئاتر اسپانیا در عصر طلایی همچون تئاتر انگلیس، ‌رشد چشمگیری دارد؛ ‌اما ریشه‌های فکری موجود در آن متفاوت از آنچه بود که در تئاتر انگلستان حکمفرما بود. نمایش‌های اسپانیایی تحت نفوذ عواملی همچون مذهب کاتولیک بود که از این روی شاهد بارقه‌های مذهبی در بیشتر آثار هستیم. نکته دیگر، تأثیر حضور اعراب مسلمان بر فرهنگ این کشور است^[۱]^[۲].

نیز نگاه کنید به

هنر اسپانیا؛ تئاتر و هنرهای نمایشی اسپانیا؛ زارزوئلا؛ تئاتر مدرن در اسپانیا؛ تئاتر کمدی در اسپانیا

کتابشناسی

↑ برگرفته از http://www.donquijote.org/spanishlanguage/literature/history/teatro.asp
↑ فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ اسپانیا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)

[1] برگرفته از http://www.donquijote.org/spanishlanguage/literature/history/teatro.asp

[2] فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ اسپانیا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)

[۱]

[۲]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-در این عصر ساختار تئاتر از لحاظ نحوه ی اجرا و هم از نظر زبانی پیشرفت چشمگیری می کند. تئاتر به سرگرمی مورد علاقه مردم تبدیل می شود و سالن های تئاترِ سر باز، در سراسر شهر های [[اسپانیا]] ساخته می شود. تئاتر های این دوره از سه اصل وحدت زمان، وحدت مکان و وحدت موضوع تبعیت می کنند. در تئاتر این دوره علاوه بر کمدی، موضوعاتی بر مبنای تاریخ و یا شخصیت های حماسی نیز اجرا می شد که معمولاً ریشه در عقاید مذهبی داشتند؛ به خصوص در نمایش های ساکرامنتال، که البته خاص مناطق ش[[مالی]] اسپانیا بود که تحت تصرف مسلمانان در نیامده بود. نمایش های این عصر معمولا در سه پرده اجرا می شدند. نکته جدیدی که در نمایش های دوره طلایی به چشم می خورد، این بود که تا پیش از این معمولاً تئاتر کمدی و تراژدی به صورت کاملاً مجزا از هم اجرا می شد و موضوع تراژدی به خدایان و قهرمانان اختصاص داشت، در حالی که کمدی در خصوص زندگی توده جامعه است؛ ولی در نمایش های این دوره ما شاهد ترکیب این دو گونه هستیم، به شکلی که مثلاً قهرمان تراژدی دارای وجه شخصیتی دیگری هست که حسی از طنز از آن برداشت می شود. شخصیت مهم دیگر این نمایش ها افراد سلطنتی هستند. این روش تبلیغاتی بود که در این زمان توسط حکام آستوریایی به کار گرفته می شد. پادشاه در این آثار به صورت نماینده ی خدا تصویر می شد که مامور برقراری عدالت در میان مردم است. تئاتر اسپانیا در عصر طلایی همچون تئاتر انگلیس، ‌رشد چشمگیری دارد؛ ‌اما ریشه های فکری موجود در آن متفاوت از آنچه بود که در تئاتر انگلستان حکمفرما بود. نمایش های اسپانیایی تحت نفوذ عواملی همچون مذهب کاتولیک بود که از این روی شاهد بارقه های مذهبی در بیشتر آثار هستیم. نکته دیگر،  تأثیر حضور اعراب مسلمان بر فرهنگ این کشور است.[8]
+[[پرونده:تئاتر عصرطلایی اسپانیا.jpg|بندانگشتی|تئاتر عصرطلایی اسپانیا، قابل بازیابی از https://www.classicspanishbooks.com/19th-cent-romanticism-theatre.html]]در این عصر ساختار تئاتر از لحاظ نحوه‌ی اجرا و هم از نظر زبانی پیشرفت چشمگیری می‌کند. تئاتر به سرگرمی‌مورد علاقه مردم تبدیل می‌شود و سالن‌های تئاترِ سر باز، در سراسر شهر‌های اسپانیا ساخته می‌شود.
+تئاتر‌های این دوره از سه اصل وحدت زمان، وحدت مکان و وحدت موضوع تبعیت می‌کنند. در تئاتر این دوره علاوه بر کمدی، موضوعاتی بر مبنای تاریخ و یا شخصیت‌های حماسی نیز اجرا می‌شد که معمولاً ریشه در عقاید مذهبی داشتند؛ به خصوص در نمایش‌های ساکرامنتال، که البته خاص مناطق ش[[مالی]] اسپانیا بود که تحت تصرف مسلمانان در نیامده بود.
+نمایش‌های این عصر معمولا در سه پرده اجرا می‌شدند. نکته جدیدی که در نمایش‌های دوره طلایی به چشم می‌خورد، این بود که تا پیش از این معمولاً تئاتر کمدی و تراژدی به صورت کاملاً مجزا از هم اجرا می‌شد و موضوع تراژدی به خدایان و قهرمانان اختصاص داشت، در حالی که کمدی در خصوص زندگی توده جامعه است؛ ولی در نمایش‌های این دوره ما شاهد ترکیب این دو گونه هستیم، به شکلی که مثلاً قهرمان تراژدی دارای وجه شخصیتی دیگری هست که حسی از طنز از آن برداشت می‌شود. شخصیت مهم دیگر این نمایش‌ها افراد سلطنتی هستند. این روش تبلیغاتی بود که در این زمان توسط حکام آستوریایی به کار گرفته می‌شد. پادشاه در این آثار به صورت نماینده‌ی خدا تصویر می‌شد که مامور برقراری عدالت در میان مردم است. [[تئاتر و هنرهای نمایشی اسپانیا|تئاتر اسپانیا]] در عصر طلایی همچون تئاتر انگلیس، ‌رشد چشمگیری دارد؛ ‌اما ریشه‌های فکری موجود در آن متفاوت از آنچه بود که در تئاتر انگلستان حکمفرما بود. نمایش‌های اسپانیایی تحت نفوذ عواملی همچون مذهب کاتولیک بود که از این روی شاهد بارقه‌های مذهبی در بیشتر آثار هستیم. نکته دیگر، تأثیر حضور اعراب مسلمان بر فرهنگ این کشور است<ref>برگرفته از http://www.donquijote.org/spanishlanguage/literature/history/teatro.asp</ref><ref>فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ [[اسپانیا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)</ref>.
+== نیز نگاه کنید به ==
+[[هنر اسپانیا]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی اسپانیا]]؛ [[زارزوئلا]]؛ [[تئاتر مدرن در اسپانیا]]؛ [[تئاتر کمدی در اسپانیا]]
+== کتابشناسی ==