پوشش گیاهی فرانسه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''پوشش گیاهی''' فرانسه قبل از دوره نوسنگی به طور کامل جنگلی بود . در طی قرن ها به سبب کشاورزی و دامپروري فشرده، جنگل ها تا حد زیادی نابود شده اند و جنگل های وسیع هم اكنون تنها در کوهستان، در خاک هاي نامناسب برای کشاورزی و در جنگل هاي حفاظت شده وجو...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[فرانسه]] قبل از دوره نوسنگی به طور کامل جنگلی بود. در طی قرن‌ها به سبب کشاورزی و دامپروری فشرده، جنگل‌ها تا حد زیادی نابود شده‌اند و جنگل‌های وسیع هم اکنون تنها در کوهستان، در خاک‌های نامناسب برای کشاورزی و در جنگل‌های حفاظت‌شده وجود دارند. در حال حاضر 25٪ مساحت [[فرانسه]] یعنی یک چهارم خاک [[فرانسه]] توسط جنگل پوشیده شده‌است و [[فرانسه]] را پس از سوئد و فنلاند در مقام سوم اروپا قرار می‌دهد. | |||
فرانسه | [[فرانسه]] دارای 4200 گونه گیاهی است که پوشش گیاهی را به عنوان یک کل در آب و هوای مناسب توسعه داده‌است. درجه حرارت ماهانه با میانگین 10 درجه سانتیگراد امکان یک دوره رشد 6 تا 10 ماهه را براساس موقعیت گیاه فراهم می‌آورد. اصولا بشر پوشش گیاهی محلی را تغییر داده و جنگل وسیعی را مورد کشت قرار داده که تقریبا تمام قلمروش را در برگرفته‌است. جنگل‌هایی با گونه‌های گیاهی الوار (بلوط و راش در مناطق ساحلی و کاج در مناطق کوهستانی)، هیزم (درخت‌هایی دارای چوب سخت و سفید، نارون، بلوط)، خمیر کاغذ (سپیدار) گسترش یافت و جنگل‌هایی برای تامین نیازها ی عصری توسط بشر در قرن 19 در [[فرانسه]] کاشته شد. | ||
منطقه اقیانوسی: منطقه جنگلی معتدل اساسا از درختان بدون برگ به وجود آمده‌اند. در این منطقه درخت بلوط غلبه دارد. درخت راش، درخت غان، درخت جنگلی صمغ دار در نیمه ش[[مالی]] کشور، درخت بلوط و کاج دریایی در بخش آکیتن پوشش گیاهی را فراهم می‌آورند. راش رطوبت بیشتری را می‌طلبد و سرما را بهتر تحمل می‌کند و همین امر محل کاشت آن‌ها را در شمال شرقی فرانسه و در شمال حوضه [[پاریس]]، در ارتفاع 1500 متری توجیه می‌کند. خلنگ(خاک برگی که از پوسیدگی برگهای درختان ایجاد می‌شود) حاصل از تخریب جنگل، خاک را اسیدی و دوباره کاشتن درخت‌ها را سخت می‌کند. | |||
منطقه مدیترانه‌ای: جنگل در این منطقه، منطبق با خشکسالی تابستانی است و درختان مقاوم برگ از قبیل درخت بلوط سبز، درخت چوب پنبه، کاج چترآفتابی و درخت زیتون غلبه دارند. درختان تبریزی(سپیدار)، بید، توسکا و افرا نیز با داشتن مقدار کمی‌آب ثابت مشاهده می‌شوند. این جنگل با آتش سوزی و اشغال انسان تخریب می‌شود. جایگزین آویشن، اسطوخودوس عادی و بلوط، اوگاریک (نوعی گیاه نواحی مدیترانه ای) با زمین‌هایی پوشیده از بیشه‌های متراکم و غیرقابل عبور می‌شوند. | |||
منطقه کوهستانی: این منطقه جنگلی به سبب بلندی و تنوع آب و هوایی دارای پوشش گیاهی طبقاتی است. میزان زیادی از گونه‌های گیاهی بستگی به نوع دامنه‌ها دارد<ref>نعيمی گورابی، محمد حسين (1392). جامعه و فرهنگ [[فرانسه]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی].</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[پوشش گیاهی در چین]]؛ [[پوشش گیاهی روسیه]]؛ [[پوشش گیاهی و جانوری کانادا]]؛ [[پوشش گیاهی افغانستان]]؛ [[پوشش گیاهی ژاپن]]؛ [[پوشش گیاهی و جانوری کوبا]]؛ [[پوشش گیاهی سنگال]]؛ [[پوشش گیاهی ساحل عاج]]؛ [[پوشش گیاهی تایلند]]؛ [[پوشش گیاهی سوریه]]؛ [[پوشش گیاهی سودان]]؛ [[پوشش گیاهی زیمبابوه]]؛ [[پوشش گیاهی اوکراین]]؛ [[پوشش گیاهی اسپانیا]]؛ [[پوشش گیاهی اردن]]. | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۴۵
فرانسه قبل از دوره نوسنگی به طور کامل جنگلی بود. در طی قرن‌ها به سبب کشاورزی و دامپروری فشرده، جنگل‌ها تا حد زیادی نابود شده‌اند و جنگل‌های وسیع هم اکنون تنها در کوهستان، در خاک‌های نامناسب برای کشاورزی و در جنگل‌های حفاظت‌شده وجود دارند. در حال حاضر 25٪ مساحت فرانسه یعنی یک چهارم خاک فرانسه توسط جنگل پوشیده شده‌است و فرانسه را پس از سوئد و فنلاند در مقام سوم اروپا قرار می‌دهد.
فرانسه دارای 4200 گونه گیاهی است که پوشش گیاهی را به عنوان یک کل در آب و هوای مناسب توسعه داده‌است. درجه حرارت ماهانه با میانگین 10 درجه سانتیگراد امکان یک دوره رشد 6 تا 10 ماهه را براساس موقعیت گیاه فراهم می‌آورد. اصولا بشر پوشش گیاهی محلی را تغییر داده و جنگل وسیعی را مورد کشت قرار داده که تقریبا تمام قلمروش را در برگرفته‌است. جنگل‌هایی با گونه‌های گیاهی الوار (بلوط و راش در مناطق ساحلی و کاج در مناطق کوهستانی)، هیزم (درخت‌هایی دارای چوب سخت و سفید، نارون، بلوط)، خمیر کاغذ (سپیدار) گسترش یافت و جنگل‌هایی برای تامین نیازها ی عصری توسط بشر در قرن 19 در فرانسه کاشته شد.
منطقه اقیانوسی: منطقه جنگلی معتدل اساسا از درختان بدون برگ به وجود آمده‌اند. در این منطقه درخت بلوط غلبه دارد. درخت راش، درخت غان، درخت جنگلی صمغ دار در نیمه شمالی کشور، درخت بلوط و کاج دریایی در بخش آکیتن پوشش گیاهی را فراهم می‌آورند. راش رطوبت بیشتری را می‌طلبد و سرما را بهتر تحمل می‌کند و همین امر محل کاشت آن‌ها را در شمال شرقی فرانسه و در شمال حوضه پاریس، در ارتفاع 1500 متری توجیه می‌کند. خلنگ(خاک برگی که از پوسیدگی برگهای درختان ایجاد می‌شود) حاصل از تخریب جنگل، خاک را اسیدی و دوباره کاشتن درخت‌ها را سخت می‌کند.
منطقه مدیترانه‌ای: جنگل در این منطقه، منطبق با خشکسالی تابستانی است و درختان مقاوم برگ از قبیل درخت بلوط سبز، درخت چوب پنبه، کاج چترآفتابی و درخت زیتون غلبه دارند. درختان تبریزی(سپیدار)، بید، توسکا و افرا نیز با داشتن مقدار کمی‌آب ثابت مشاهده می‌شوند. این جنگل با آتش سوزی و اشغال انسان تخریب می‌شود. جایگزین آویشن، اسطوخودوس عادی و بلوط، اوگاریک (نوعی گیاه نواحی مدیترانه ای) با زمین‌هایی پوشیده از بیشه‌های متراکم و غیرقابل عبور می‌شوند.
منطقه کوهستانی: این منطقه جنگلی به سبب بلندی و تنوع آب و هوایی دارای پوشش گیاهی طبقاتی است. میزان زیادی از گونه‌های گیاهی بستگی به نوع دامنه‌ها دارد[۱].
نیز نگاه کنید به
پوشش گیاهی در چین؛ پوشش گیاهی روسیه؛ پوشش گیاهی و جانوری کانادا؛ پوشش گیاهی افغانستان؛ پوشش گیاهی ژاپن؛ پوشش گیاهی و جانوری کوبا؛ پوشش گیاهی سنگال؛ پوشش گیاهی ساحل عاج؛ پوشش گیاهی تایلند؛ پوشش گیاهی سوریه؛ پوشش گیاهی سودان؛ پوشش گیاهی زیمبابوه؛ پوشش گیاهی اوکراین؛ پوشش گیاهی اسپانیا؛ پوشش گیاهی اردن.
کتابشناسی
- ↑ نعيمی گورابی، محمد حسين (1392). جامعه و فرهنگ فرانسه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی.