لباس های سنتی در مالی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[لباس های سنتی | [[لباس های سنتی در ساحل عاج]]؛ [[لباس های سنتی در سوریه]]؛ [[لباس های سنتی در زیمبابوه]]؛ [[لباس های سنتی در اردن]]؛ [[لباس های سنتی در فرانسه]]؛ [[لباس های سنتی در قطر]]؛ [[لباس‌های سنتی ژاپن]]؛ [[پوشاک سنتی کانادا]]؛ [[لباس‌های سنتی کوبا]]؛ [[لباس‌های سنتی تونس]]؛ [[لباس سنتی در افغانستان]]؛ [[لباس و زیور آلات قوم بای]]؛ [[لباس‌های سنتی سنگال]]؛ [[لباس ملی و سنتی مردم تایلند]]؛ [[لباس سنتی مردم اتیوپی]]؛ [[لباس های سنتی سیرالئون]]؛ [[لباس های سنتی قزاقستان]]؛ [[لباس ملی و سنتی مردم بنگلادش]]؛ [[لباس ملی و سنتی مردم سریلانکا]]؛ [[لباس های سنتی تاجیکستان]]؛ [[لباس‌های سنتی اسپانیا]] | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
[[رده:سبک پوشش و پوشاک]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۷
پوشش و لباس در فرهنگ قبایل مالی جایگاه خاصی دارد و مردم این کشور، باوجود فقر و تنگ‌دستی، به نوع لباس خود اهمّیت زیادی می‌دهند. لباس سنتی مالی، ردای بلندی است که زنان و مردان مالیایی برتن می‌کنند و از دو تکه شلوار و بالاتنه یکسره بلند تشکیل می‌شود.
لباس‌های سنتی مالی به رنگ‌های گوناگون است و مردم این کشور از زن و مرد ترجیح می‌دهند لباس‌هایی با رنگ‌های شاد بر تن کنند و نوع پوشش خود را جلوه‌ای از هنر قبیله خود می‌دانند. مشهور‌‌‌‌ترین لباس سنتی، لباس‌های ربدوشامبر مانند طوارق است که به ایندیگو (Indigo) شهرت دارد و علاوه بر طوارقی‌ها، مردم قبایل بامبارا و فولانی نیز آن را می‌پوشند.[۱]
علاوه بر آن البسه سنتی دیگری نیز در این کشور وجود دارند که به عنوان بخشی از سنت‌های بسیار قدیمی این کشور درنظر گرفته می‌شوند به گونه‌ای که حتی ابن بطوطه نیز در سال 1352 هـ.ق و در هنگام سفر به کشور مالی در سفرنامه خود به این ویژگی اشاره کرده و در سفرنامه خود با تحسین البسه سنتی مالیایی‌ها نوشته است:
در حال حاضر مردم روستایی مالی معمولاً البسه بلند و یکسره سنتی این کشور را دربر می‌کنند و زنان در حفظ حجاب و پوشش خود و پوشیدن لباس‌های بلند و شلوار تأکید دارند با این حال در شهرها جوانان بیشتر ترجیح می‌دهند لباس‌های غربی شامل کت و شلوار و کت و دامن بر تن نمایند که این امر در مراکز دولتی و خصوصی بیشتر به چشم می‌خورد.[۳]
نیز نگاه کنید به
لباس های سنتی در ساحل عاج؛ لباس های سنتی در سوریه؛ لباس های سنتی در زیمبابوه؛ لباس های سنتی در اردن؛ لباس های سنتی در فرانسه؛ لباس های سنتی در قطر؛ لباس‌های سنتی ژاپن؛ پوشاک سنتی کانادا؛ لباس‌های سنتی کوبا؛ لباس‌های سنتی تونس؛ لباس سنتی در افغانستان؛ لباس و زیور آلات قوم بای؛ لباس‌های سنتی سنگال؛ لباس ملی و سنتی مردم تایلند؛ لباس سنتی مردم اتیوپی؛ لباس های سنتی سیرالئون؛ لباس های سنتی قزاقستان؛ لباس ملی و سنتی مردم بنگلادش؛ لباس ملی و سنتی مردم سریلانکا؛ لباس های سنتی تاجیکستان؛ لباس‌های سنتی اسپانیا
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از www.everyculture.com/Ja-Ma/Mali
- ↑ ابن‌بطوطه، محمدبن‌عبدالله (1364). سفرنامه ابن‌بطوطه. ترجمه محمد علی موحد. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، ص125.
- ↑ عرب‌احمدی، امیربهرام (1392). جامعه و فرهنگ مالی. ناظر علمی ابوالحسن شریف محمدی. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص227-228.