اینترنت در بنگلادش: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''11. 2 . 4. اینترنت''' از اهداف بلند مدت دولت بنگلادش، فراهم کردن زمینه‌های همکاری وجذب بخش‌های خصوصی در تقویت شبکه‌های اینترنتی و گسترش تکنولوژی اطلاعاتی در سراسر کشور است. در حال حاضر در بیش از 64 شهرستان این کشور امکان ارتباطات اینترنتی فراه...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
از اهداف بلند مدت دولت [[بنگلادش]]، فراهم کردن زمینه‌های همکاری وجذب بخش‌های خصوصی در تقویت شبکه‌های اینترنتی و گسترش تکنولوژی اطلاعاتی در سراسر کشور است. در حال حاضر در بیش از 64 شهرستان این کشور امکان ارتباطات اینترنتی فراهم است و تسهیلات فراوانی را نیز دولت برای ورود تجهیزات و لوازم کامپیوتری فراهم کرده است و برای ورود این گونه لوازم مالیات دریافت نمی‌شود. | |||
هم اکنون مراکز خاصی در نقاط مختلف شهرها وجود دارد که صرفاً واردات و فروش تجهیزات اینترنتی را برعهده دارند و در این راستا نیز مؤسسات و شرکت‌های خصوصی فراوانی به شکل گسترده فعالیت دارند. تجهیزات اینترنتی، از طریق کشورهای هند، کره جنوبی، سنگاپور و یا مالزی وارد این کشور می‌شود<ref>توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ [[بنگلادش]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>. | |||
{{به روز رسانی}} | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[اینترنت در تایلند]]؛ [[اینترنت در چین]]؛ [[اینترنت در کانادا]]؛ [[اینترنت در ژاپن]]؛ [[اینترنت در کوبا]]؛ [[اینترنت در تونس]]؛ [[اینترنت در لبنان]]؛ [[اینترنت در افغانستان]]؛ [[اینترنت در روسیه]]؛ [[اینترنت در سنگال]]؛ [[اینترنت در آرژانتین]]؛ [[اینترنت در فرانسه]]؛ [[اینترنت در مالی]]؛ [[اینترنت در سودان]]؛ [[اینترنت در ساحل عاج]]؛ [[ماهواره و اینترنت در زیمبابوه]]؛ [[اینترنت در اوکراین]]؛ [[اینترنت در اسپانیا]]؛ [[اینترنت در اردن]]؛ [[اینترنت در اتیوپی]]؛ [[اینترنت در سیرالئون]]؛ [[اینترنت در قطر]]؛ [[اینترنت در تاجیکستان]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references /> | |||
[[رده:رسانه های جدید]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۵۱
از اهداف بلند مدت دولت بنگلادش، فراهم کردن زمینه‌های همکاری وجذب بخش‌های خصوصی در تقویت شبکه‌های اینترنتی و گسترش تکنولوژی اطلاعاتی در سراسر کشور است. در حال حاضر در بیش از 64 شهرستان این کشور امکان ارتباطات اینترنتی فراهم است و تسهیلات فراوانی را نیز دولت برای ورود تجهیزات و لوازم کامپیوتری فراهم کرده است و برای ورود این گونه لوازم مالیات دریافت نمی‌شود.
هم اکنون مراکز خاصی در نقاط مختلف شهرها وجود دارد که صرفاً واردات و فروش تجهیزات اینترنتی را برعهده دارند و در این راستا نیز مؤسسات و شرکت‌های خصوصی فراوانی به شکل گسترده فعالیت دارند. تجهیزات اینترنتی، از طریق کشورهای هند، کره جنوبی، سنگاپور و یا مالزی وارد این کشور می‌شود[۱].
در حال به روز رسانی و ویرایش
نیز نگاه کنید به
اینترنت در تایلند؛ اینترنت در چین؛ اینترنت در کانادا؛ اینترنت در ژاپن؛ اینترنت در کوبا؛ اینترنت در تونس؛ اینترنت در لبنان؛ اینترنت در افغانستان؛ اینترنت در روسیه؛ اینترنت در سنگال؛ اینترنت در آرژانتین؛ اینترنت در فرانسه؛ اینترنت در مالی؛ اینترنت در سودان؛ اینترنت در ساحل عاج؛ ماهواره و اینترنت در زیمبابوه؛ اینترنت در اوکراین؛ اینترنت در اسپانیا؛ اینترنت در اردن؛ اینترنت در اتیوپی؛ اینترنت در سیرالئون؛ اینترنت در قطر؛ اینترنت در تاجیکستان
کتابشناسی
- ↑ توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ بنگلادش. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)