ثابت موکانف: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ثابت موکانف''' شاعر ادبیات کلاسیک و رئیس اتحادیه نویسندگان قزاقستان است. ۱۳ آوریل سال ۱۹۰۰ در یک خانواده دامدار در منطقه آکملا متولد شد. او در موسسه استادان قرمز (۱۹۳۰-۱۹۳۵) به مطالعه پرداخت. او در سال ۱۹۲۲ شروع به انتشار آثار خود کرد. رمان او...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
شاعر ادبیات کلاسیک و رئیس اتحادیه نویسندگان [[قزاقستان]] است. ۱۳ آوریل سال ۱۹۰۰ در یک خانواده دامدار در منطقه آکملا متولد شد. او در موسسه استادان قرمز (۱۹۳۰-۱۹۳۵) به مطالعه پرداخت. او در سال ۱۹۲۲ شروع به انتشار آثار خود کرد. رمان او به عنوان اولین اثر او در سال منتشر شد و در سال (۱۹۲۸) رمان "عشق نور" را منتشر کرد. کتابهای او به بسیاری از زبانها ترجمه شده است | |||
موکانف از حافظه بسیار عالی برخوردار بود که بسیاری از داستان‌ها، ضرب المثل‌ها و شعر در سخنرانی‌ها و مکالمات شفاهی او تجلی می‌کرد. او در بهار سال ۱۹۳۳ در ۱ می در "ایزوستیا" روزنامه شعر خود را منتشر کرد. او کتابی نوشت که شکوه میهن رو به رشد، مردم قهرمان آن در اشعار "آتشفشان"، "این است یک آهنگ"، "سرزمین مادری من سونگ نیست - یک باغ گل" یادداشت‌های عمیق فلسفی صدا در شعر "آواز جوانان" به تصویر کشده شده است. یکی از آثار نثر موکانف که در طول دوره ۱۹۲۷-۱۹۲۸ نوشته بود در پایان سال ۱۹۲۸، به چاپ رسید. یکی از مهم‌ترین رمان‌های او "بوتاگز" حوادث در آستانه انقلاب اکتبر و سال انقلاب جنگ داخلی در [[قزاقستان]] به تصویر می‌کشد. | |||
موکانف یک دانشمند، یک محقق و نظریه‌پرداز ادبی بود او همواره همگام با زمان خود فعالیت می‌کرد او در هر موضوعی یک مرد بزرگ بود، در استعداد، وسعت طبیعت، شخصیت ملی، اجتماعی بودن و انرژی بی‌حد و حصر که دوستان و دشمنان بسیاری داشته است. او یک فرد و یک هنرمند است که نگرش مبهمی نسبت به جامعه داشته است. او از دوستان افراد مشهوری مانند آلکسی تولستوی، چخف، گالینا سربریکف، قابیت موسریف و دیگران بوده است<ref>صابری، اصغر (1395). جامعه و فرهنگ [[قزاقستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص 313-314.</ref>. | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۱
شاعر ادبیات کلاسیک و رئیس اتحادیه نویسندگان قزاقستان است. ۱۳ آوریل سال ۱۹۰۰ در یک خانواده دامدار در منطقه آکملا متولد شد. او در موسسه استادان قرمز (۱۹۳۰-۱۹۳۵) به مطالعه پرداخت. او در سال ۱۹۲۲ شروع به انتشار آثار خود کرد. رمان او به عنوان اولین اثر او در سال منتشر شد و در سال (۱۹۲۸) رمان "عشق نور" را منتشر کرد. کتابهای او به بسیاری از زبانها ترجمه شده است
موکانف از حافظه بسیار عالی برخوردار بود که بسیاری از داستان‌ها، ضرب المثل‌ها و شعر در سخنرانی‌ها و مکالمات شفاهی او تجلی می‌کرد. او در بهار سال ۱۹۳۳ در ۱ می در "ایزوستیا" روزنامه شعر خود را منتشر کرد. او کتابی نوشت که شکوه میهن رو به رشد، مردم قهرمان آن در اشعار "آتشفشان"، "این است یک آهنگ"، "سرزمین مادری من سونگ نیست - یک باغ گل" یادداشت‌های عمیق فلسفی صدا در شعر "آواز جوانان" به تصویر کشده شده است. یکی از آثار نثر موکانف که در طول دوره ۱۹۲۷-۱۹۲۸ نوشته بود در پایان سال ۱۹۲۸، به چاپ رسید. یکی از مهم‌ترین رمان‌های او "بوتاگز" حوادث در آستانه انقلاب اکتبر و سال انقلاب جنگ داخلی در قزاقستان به تصویر می‌کشد.
موکانف یک دانشمند، یک محقق و نظریه‌پرداز ادبی بود او همواره همگام با زمان خود فعالیت می‌کرد او در هر موضوعی یک مرد بزرگ بود، در استعداد، وسعت طبیعت، شخصیت ملی، اجتماعی بودن و انرژی بی‌حد و حصر که دوستان و دشمنان بسیاری داشته است. او یک فرد و یک هنرمند است که نگرش مبهمی نسبت به جامعه داشته است. او از دوستان افراد مشهوری مانند آلکسی تولستوی، چخف، گالینا سربریکف، قابیت موسریف و دیگران بوده است[۱].
کتابشناسی
- ↑ صابری، اصغر (1395). جامعه و فرهنگ قزاقستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 313-314.