جمهوری خلق چین(از سال 1949 تاکنون): تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۵۳

جمهوری خلق چین(از سال 1949 تاکنون). قابل بازیابی از https://www.tasnimnews.com/

در سال 1949 میلادی، جنگ داخلی طولانی مدت چین، با پیروزی حزب کمونیست به پایان رسید و در اول اکتبر همان سال مائو در میدان تیَن آنمِن پکن، تأسیس جمهوری خلق چین در سرزمین اصلی را اعلام كرد. حزب کومین تانگ نیز با اعلام جمهوری چین در تایوان، سرزمین تحت حاکمیتش را به همین جزیره محدود ساخت.

اصلاحات

هدف اولیه‌ی مائو، تغییر کامل سیستم مالکیت خصوصی و اجرای اصلاحات گسترده‌ی اقتصادی به سبک ایدئولوژی کمونیستی بود. لذا سیستم گذشته‌ی مالکیت فئودالی را به نفع کشاورزان فقیر تغییر داد. مائو تأکید زیادی بر مبارزه‌ی طبقاتی و کارهای ایدئولوژیکی داشت. در سال 1953 با تبلیغات گسترده، مبارزه با هرچه که رنگ و بوی گذشته داشت را آغاز نمود. با مالکان و تجار در افتاد و اموالشان را مصادره کرد و برخی از آنان را نیز به چوبه‌ی دار سپرد. بسیاری از ساختمان‌های دارای اهمیت تاریخی و فرهنگی و همچنین تعداد زیادی از آثار ارزشمند هنری را به دلیل تعلق به دوران فئودالی، از بین برد. او معتقد بود سوسیالیسم به تدریج بر تمام ایدئولوژی‌های موجود پیروز خواهد شد.

جهش بزرگ به جلو

نخستین برنامه‌ی پنج‌ساله‌ی اقتصادی و اجتماعی مائو تحت عنوان«جهش بزرگ به جلو(Great Leap Forward)» در سال 1958 به مورد اجرا گذاشته شد. این برنامه‌ی اشتباه، منجر به کشته شدن 45 میلیون نفر از فقر و گرسنگی ناشی از قحطی شد. با پایان سال 1961، میزان رشد جمعیت به خاطر سوء تغذیه تقریبا به نصف رسید. شکست برنامه‌ی «جهش بزرگ به پیش» مائو قدرت او در دولت را کاهش داد و مدیریت اجرایی کشور بر عهده‌ی لیو شائوچی(Liu Shaoqi) و دِنگ شیائو پینگ گذاشته شد.

مائو تسه تونگ، موسس جمهوری خلق چین. قابل بازیابی از https://www.thetimes.com/culture/tv-radio/article/mao-the-star-as-china-uses-film-to-distract-youth-from-economic-gloom-d9prp0g8s

انقلاب فرهنگی

مائو و همفکرانش در سال 1966 به منظور تحمیل ایده‌های متعصبانه‌ی سوسیالیستی و پاک کردن چین از«عوامل گذشته» و«جاده صاف کن‌های امپریالیستی»، انقلاب فرهنگی را در ماه مه همان سال آغاز کردند که تا زمان مرگ وی در یک دهه‌ی بعد(1976)، ادامه داشت. این حرکت تمام جنبه‌های زندگی مردم را شدیدا تحت تأثیر قرار داد. گاردهای سرخ مائو که از پنج قشر سرخ یعنی فرزندان کارگران، دهقانان، اعضای ارتش آزادیبخش، کادرهای انقلابی که پیش از 1945 به حزب پیوسته بودند و فرزندان شهدا تشکیل می شدند، در خیابان‌ها ترس و وحشت به راه انداخته و بسیاری از مردم را به دلایل واهی ضدانقلاب قلمداد کرده و آن‌ها را به جوخه‌های اعدام سپرده و یا به اردوگاه های کار اجباری فرستادند. ایده‌ی انقلاب فرهنگی که در اثر ترس از اتحاد جماهیر شوروی و رقابت قدرت در داخل حزب به‌وجود آمد، زمینه را برای عقبگرد فاحش جامعه‌ی چین در تمامی زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و آموزشی فراهم ساخت. در سال 1972، و در اوج جدایی چین و شوروی، مائو و چوئن لای در پکن با ریچارد نیکسون رییس جمهوری آمریکا برای برقراری رابطه‌ی دیپلماتیک ملاقات کردند. در همان سال جمهوری خلق چین به عضویت سازمان ملل درآمده و عضو دایمی شورای امنیت این سازمان شد^[۱].

در حال به روز رسانی و ویرایش

نیز نگاه کنید به

جمهوری خلق چین؛ جمهوری خلق چین(از سال 2002 تاکنون)

کتابشناسی

↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد1، ص. 142-143.

[1] سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد1، ص. 142-143.

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-== ''از سال 1949 تا کنون'' ==
+[[پرونده:13980709090322363185413410.jpg|بندانگشتی| [[جمهوری خلق چین]]'''('''از سال 1949 تاکنون). قابل بازیابی از https://www.tasnimnews.com/]]
-در سال 1949 میلادی، جنگ داخلی طولاني مدت چین، با پیروزی حزب کمونیست به پایان رسید و در اول اکتبر همان سال مائو در میدان تیَن آنمِن پکن، تأسیس جمهوری خلق چین در سرزمين اصلي را اعلام كرد. حزب کومین تانگ نیز با اعلام جمهوری چین در تايوان، سرزمین تحت حاکمیتش را به همين جزیره محدود ساخت.
+در سال 1949 میلادی، جنگ داخلی طولانی مدت [[چین]]، با پیروزی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] به پایان رسید و در اول اکتبر همان سال مائو در میدان تیَن آنمِن پکن، تأسیس [[جمهوری خلق چین]] در سرزمین اصلی را اعلام كرد. [[تاسیس حزب کومین تانگ در گوانگ جو|حزب کومین تانگ]] نیز با اعلام جمهوری [[چین]] در تایوان، سرزمین تحت حاکمیتش را به همین جزیره محدود ساخت.
-هدف اولیهی مائو، تغییر کامل سیستم مالکیت خصوصي و اجرای اصلاحات گستردهی اقتصادی به سبک ایدئولوژی کمونیستی بود. لذا سیستم گذشتهی مالکیت فئودالی را به نفع کشاورزان فقیر تغییر داد. مائو تأکید زیادی بر مبارزهی طبقاتی و کارهای ایدئولوژیکی داشت. در سال 1953 با تبلیغات گسترده، مبارزه با هرچه که رنگ و بوی گذشته داشت را آغاز نمود. با مالکان و تجار در افتاد و اموالشان را مصادره کرد و برخی از آنان را نیز به چوبهی دار سپرد. بسیاری از ساختمانهای دارای اهمیت تاریخی و فرهنگی و همچنین تعداد زیادی از آثار ارزشمند هنری را به دلیل تعلق به دوران فئودالی، از بین برد. او معتقد بود سوسیالیسم به تدریج بر تمام ایدئولوژیهاي موجود پیروز خواهد شد.
+=== اصلاحات ===
+هدف اولیه‌ی [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]]، تغییر کامل سیستم مالکیت خصوصی و اجرای اصلاحات گسترده‌ی اقتصادی به سبک [[ایدئولوژی کمونیستی]] بود. لذا سیستم گذشته‌ی مالکیت فئودالی را به نفع کشاورزان فقیر تغییر داد. [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] تأکید زیادی بر مبارزه‌ی طبقاتی و کارهای ایدئولوژیکی داشت. در سال 1953 با تبلیغات گسترده، مبارزه با هرچه که رنگ و بوی گذشته داشت را آغاز نمود. با مالکان و تجار در افتاد و اموالشان را مصادره کرد و برخی از آنان را نیز به چوبه‌ی دار سپرد. بسیاری از ساختمان‌های دارای اهمیت تاریخی و فرهنگی و همچنین تعداد زیادی از آثار ارزشمند هنری را به دلیل تعلق به دوران فئودالی، از بین برد. او معتقد بود سوسیالیسم به تدریج بر تمام ایدئولوژی‌های موجود پیروز خواهد شد.
-نخستین برنامهی پنجسالهی اقتصادی و اجتماعی مائو تحت عنوان«جهش بزرگ به جلو[i]» در سال 1958 به مورد اجرا گذاشته شد. این برنامهی اشتباه، منجر به کشته شدن 45 میلیون نفر از فقر و گرسنگی ناشی از قحطی شد. با پایان سال 1961، میزان رشد جمعیت به خاطر سوء تغذیه تقریبا به نصف رسید. شکست برنامهی «جهش بزرگ به پیش» مائو قدرت او در دولت را کاهش داد و مدیریت اجرایی کشور بر عهدهی لیو شائوچی[ii] و دِنگ شیائو پینگ گذاشته شد. مائو و همفکرانش در سال 1966 به منظور تحمیل ایدههای متعصبانهی سوسیالیستی و پاک کردن چین از«عوامل گذشته» و«جاده صاف کنهای امپریالیستی»،  انقلاب فرهنگی را در ماه مه همان سال آغاز کردند که تا زمان مرگ وی در یک دههی بعد(1976)، ادامه داشت. این حرکت تمام جنبههای زندگی مردم را شدیدا تحت تأثیر قرار داد. گاردهای سرخ مائو که از پنج قشر سرخ یعنی فرزندان کارگران، دهقانان، اعضای ارتش آزادیبخش، کادرهای انقلابی که پیش از 1945 به حزب پیوسته بودند و فرزندان شهدا تشکیل می شدند، در خیابانها ترس و وحشت به راه انداخته و بسیاری از مردم را به دلایل واهی ضدانقلاب قلمداد کرده و آنها را به جوخههای اعدام سپرده و یا به اردوگاه های کار اجباری فرستادند. ایدهی انقلاب فرهنگی که در اثر ترس از اتحاد جماهیر شوروی و رقابت قدرت در داخل حزب بهوجود آمد، زمینه را برای عقبگرد فاحش جامعهی چین در تمامی زمینههای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و آموزشی فراهم ساخت. در سال 1972، و در اوج جدایی چین و شوروی، مائو و چوئنلای در پکن با ریچارد نیکسون رییس جمهوری آمریکا برای برقراری رابطهی دیپلماتیک ملاقات کردند. در همان سال جمهوری خلق چین به عضویت سازمان ملل درآمده و عضو دایمی شورای امنیت این سازمان شد<ref>سابقی، محمد علی(1392). جامعه و فرهنگ چین.جلد 1. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،</ref>.
+=== جهش بزرگ به جلو ===
-----[i] - Great Leap Forward.
+نخستین برنامه‌ی پنج‌ساله‌ی اقتصادی و اجتماعی [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] تحت عنوان«جهش بزرگ به جلو(Great Leap Forward)» در سال 1958 به مورد اجرا گذاشته شد. این برنامه‌ی اشتباه، منجر به کشته شدن 45 میلیون نفر از فقر و گرسنگی ناشی از قحطی شد. با پایان سال 1961، میزان رشد جمعیت به خاطر سوء تغذیه تقریبا به نصف رسید. شکست برنامه‌ی «جهش بزرگ به پیش» [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] قدرت او در دولت را کاهش داد و مدیریت اجرایی کشور بر عهده‌ی لیو شائوچی(Liu Shaoqi) و دِنگ شیائو پینگ گذاشته شد.
+[[پرونده:755ee6d6-ea48-11e9-9e8e-4022fb9638c4 image hires 122539.jpg|بندانگشتی|[[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو تسه تونگ]]، موسس [[جمهوری خلق چین]]. قابل بازیابی از https://www.thetimes.com/culture/tv-radio/article/mao-the-star-as-china-uses-film-to-distract-youth-from-economic-gloom-d9prp0g8s]]
-[ii] - Liu Shaoqi.
+=== [[اجرای انقلاب فرهنگی در چین|انقلاب فرهنگی]] ===
+[[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] و همفکرانش در سال 1966 به منظور تحمیل ایده‌های متعصبانه‌ی سوسیالیستی و پاک کردن [[چین]] از«عوامل گذشته» و«جاده صاف کن‌های امپریالیستی»،  [[اجرای انقلاب فرهنگی در چین|انقلاب فرهنگی]] را در ماه مه همان سال آغاز کردند که تا زمان مرگ وی در یک دهه‌ی بعد(1976)، ادامه داشت. این حرکت تمام جنبه‌های زندگی مردم را شدیدا تحت تأثیر قرار داد. گاردهای سرخ [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] که از پنج قشر سرخ یعنی فرزندان کارگران، دهقانان، اعضای ارتش آزادیبخش، کادرهای انقلابی که پیش از 1945 به حزب پیوسته بودند و فرزندان شهدا تشکیل می شدند، در خیابان‌ها ترس و وحشت به راه انداخته و بسیاری از مردم را به دلایل واهی ضدانقلاب قلمداد کرده و آن‌ها را به جوخه‌های اعدام سپرده و یا به اردوگاه های کار اجباری فرستادند. [[اجرای انقلاب فرهنگی در چین|ایده‌ی انقلاب فرهنگی]] که در اثر ترس از [[روسیه|اتحاد جماهیر شوروی]] و رقابت قدرت در داخل حزب به‌وجود آمد، زمینه را برای عقبگرد فاحش جامعه‌ی چین در تمامی زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و آموزشی فراهم ساخت. در سال 1972، و در اوج جدایی چین و شوروی، [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] و [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئن لای]] در [[پکن]] با [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%DB%8C%DA%86%D8%A7%D8%B1%D8%AF_%D9%86%DB%8C%DA%A9%D8%B3%D9%88%D9%86 ریچارد نیکسون] رییس جمهوری [[آمریکا]] برای برقراری رابطه‌ی دیپلماتیک ملاقات کردند. در همان سال [[جمهوری خلق چین]] به عضویت [https://fa.wikifeqh.ir/%D8%B3%D8%A7%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86_%D9%85%D9%84%D9%84_%D9%85%D8%AA%D8%AD%D8%AF سازمان ملل] درآمده و عضو دایمی [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7%DB%8C_%D8%A7%D9%85%D9%86%DB%8C%D8%AA_%D8%B3%D8%A7%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86_%D9%85%D9%84%D9%84_%D9%85%D8%AA%D8%AD%D8%AF شورای امنیت این سازمان] شد<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد1، ص. 142-143.</ref>.
+{{به روز رسانی}}
+== نیز نگاه کنید به ==
+[[جمهوری خلق چین]]؛ [[جمهوری خلق چین(از سال 2002 تاکنون)]]
+== کتابشناسی ==