مهمان بختی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «مهمان بختي مهمان بختي 25 مارس سال 1940 در روستای شولِ ناحية غرم به دنيا آمده است. سال 1958 آموزگاري نوآباد، سال 1063 دانشكدة تاريخ و فيلولوژي دانشگاه آموزگاري دوشنبه را به پایان برده و در سالهاي 1975-1973 در دانشگاه ادبيات گوركي تحصيل نموده است. او فعالی...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
مهمان | [[پرونده:مهمان بختی.jpg|بندانگشتی|220x220پیکسل|مهمان بختی(1403). برگرفته از سایت خبرآنلاین، قابل بازیابی از https://www.khabaronline.ir/news/1632949/]] | ||
مهمان بختی 25 مارس سال 1940 در روستای شولِ ناحیه غرم به دنیا آمده است. سال 1958 آموزگاری نوآباد، سال 1063 دانشکده تاریخ و فیلولوژی دانشگاه آموزگاری [[شهر دوشنبه|دوشنبه]] را به پایان برده و در سالهای 1975- | |||
1973 در دانشگاه ادبیات گورکی تحصیل نموده است. او فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی فراوانی انجام داده است که در زیر به برخی از آنها اشاره مینماییم. دبیر و جانشین سردبیر «تاجیکفیلم»، سردبیر شعبههای تلویزیون تاجیک، مدیر ادبی تئاتر دولتی لاهوتی، مدیر خانه ادیبان میرزا تورسونزاده، رئیس شورای کار با نوقلمان و رئیس اتحادیه نویسندگان [[تاجیکستان]]. مؤلف فیلمنامههای مستند «کاروان دوستی»(1968)، «نقره رحمتاوا میسراید»(1970) و یکی از مؤسسان برنامههای «چایخانه دلگشا»، «هادی و شادی» در [[تلویزیون در تاجیکستان|تلویزیون تاجیک]] میباشد. سال 1967 درام «لحظه جاوید»، سال 1969 درام «تشنه دیدار» را تدوین کرد که در تئاترهای لاهوتی و کمال خجندی (خجند) به روی صحنه رفت. | |||
درام | درام «ای جوانی»(1973) در آزمون عمومیاتفاقی اتفاق نویسندگان شوروی و وزارت فرهنگ شوروی(1977) جایزه گرفت. این درام و درام «راهزن و کارگر»(1974) در کشورهای [[تاجیکستان]]، ازبکستان، قرقیزستان و [[روسیه]] نمایش داده شدند. | ||
درام «زخم زبان»(1980) و | درام «زخم زبان»(1980) و «آشیان بلند» در تئاتر لاهوتی و تئاتر جوانان محمود واحد روی صحنه رفتهاند. | ||
مؤلف | مؤلف داستانهای «آه سبک»(1971)، «خوبان»(1978)، «موسفید»(1982) کتاب درامهای «لحظه جاوید»(1972)، مجموعه شعرها «بوی بهار»(1975)، «خیال شیرین»(1985)، «پیسا»(نمایشنامه، 1982) میباشد. | ||
داستانها در | داستانها در مجموعه «آه سبک»(1984) گرد آمدهاند. داستان «خوبان» سال 1982 در آزمون ادبی، جایزه ن. استروفسکی را گرفته است. | ||
مجموعه درامهای او به [[زبان روسی|روسی]] با نام «مینوته ویچناستی» (ساوپیس- نویسنده شوروی، 1983) چاپ شدهاند. سال 1987 مجموعه داستانهایش با نام «روح توانا» به چاپ رسید. سال 1990 نشریات (ساوپیس- نویسنده شوروی) مجموعه داستانهای او را با نام «اشک، شادی و غم» از چاپ برآورد. او سال 1997 نشریه «سروش» (تهران) درام «فردوسی» را (1994) به خط فارسی را به چاپ رساند. سال 1986 جایزه کومسومول [[تاجیکستان]] و سال 1998 جایزه دولتی رودکی را گرفته است<ref>زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [[تاجیکستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص. 79-80</ref>. | |||
==نیز نگاه کنید به == | |||
[[نظام فرهنگی تاجیکستان]]؛ [[شخصیت های موثر سیاسی و اجتماعی در تاجیکستان]]؛ [[شخصیت ها و مفاخر فرهنگی تاجیکستان]] | |||
== کتابشناسی == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۲
مهمان بختی 25 مارس سال 1940 در روستای شولِ ناحیه غرم به دنیا آمده است. سال 1958 آموزگاری نوآباد، سال 1063 دانشکده تاریخ و فیلولوژی دانشگاه آموزگاری دوشنبه را به پایان برده و در سالهای 1975-
1973 در دانشگاه ادبیات گورکی تحصیل نموده است. او فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی فراوانی انجام داده است که در زیر به برخی از آنها اشاره مینماییم. دبیر و جانشین سردبیر «تاجیکفیلم»، سردبیر شعبههای تلویزیون تاجیک، مدیر ادبی تئاتر دولتی لاهوتی، مدیر خانه ادیبان میرزا تورسونزاده، رئیس شورای کار با نوقلمان و رئیس اتحادیه نویسندگان تاجیکستان. مؤلف فیلمنامههای مستند «کاروان دوستی»(1968)، «نقره رحمتاوا میسراید»(1970) و یکی از مؤسسان برنامههای «چایخانه دلگشا»، «هادی و شادی» در تلویزیون تاجیک میباشد. سال 1967 درام «لحظه جاوید»، سال 1969 درام «تشنه دیدار» را تدوین کرد که در تئاترهای لاهوتی و کمال خجندی (خجند) به روی صحنه رفت.
درام «ای جوانی»(1973) در آزمون عمومیاتفاقی اتفاق نویسندگان شوروی و وزارت فرهنگ شوروی(1977) جایزه گرفت. این درام و درام «راهزن و کارگر»(1974) در کشورهای تاجیکستان، ازبکستان، قرقیزستان و روسیه نمایش داده شدند.
درام «زخم زبان»(1980) و «آشیان بلند» در تئاتر لاهوتی و تئاتر جوانان محمود واحد روی صحنه رفتهاند.
مؤلف داستانهای «آه سبک»(1971)، «خوبان»(1978)، «موسفید»(1982) کتاب درامهای «لحظه جاوید»(1972)، مجموعه شعرها «بوی بهار»(1975)، «خیال شیرین»(1985)، «پیسا»(نمایشنامه، 1982) میباشد.
داستانها در مجموعه «آه سبک»(1984) گرد آمدهاند. داستان «خوبان» سال 1982 در آزمون ادبی، جایزه ن. استروفسکی را گرفته است.
مجموعه درامهای او به روسی با نام «مینوته ویچناستی» (ساوپیس- نویسنده شوروی، 1983) چاپ شدهاند. سال 1987 مجموعه داستانهایش با نام «روح توانا» به چاپ رسید. سال 1990 نشریات (ساوپیس- نویسنده شوروی) مجموعه داستانهای او را با نام «اشک، شادی و غم» از چاپ برآورد. او سال 1997 نشریه «سروش» (تهران) درام «فردوسی» را (1994) به خط فارسی را به چاپ رساند. سال 1986 جایزه کومسومول تاجیکستان و سال 1998 جایزه دولتی رودکی را گرفته است[۱].
نیز نگاه کنید به
نظام فرهنگی تاجیکستان؛ شخصیت های موثر سیاسی و اجتماعی در تاجیکستان؛ شخصیت ها و مفاخر فرهنگی تاجیکستان
کتابشناسی
- ↑ زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 79-80