کافه های پاریسی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۱۷

کافه‌های پاریس. برگرفته از سایت موسسه حقوقی پارسیس، قابل بازیابی از https://www.imparsis.com/

این یک سنت فرانسوی است که کافه‌های بسیاری پاتوق روشنفکران، شاعران، نویسندگان، نقاشان و خلاصه اهل هنر و ادب بوده است. از ژان پل سار‌تر، سیمون دوبوار، آلبرت کامو، فرانتس کافکا گرفته تا میشل فوکو، آندره مالرو و همینگوی، همه زمان‌های بسیاری را در کافه‌های پاریسی به‌ویژه در محله‌ «کارتیه لاتن» سر می‌کردند.

یک فرانسوی به تنهایی یا با دوستان در کافه یا در صورت خوب بودن هوا در بیرون کافه نشستن را از همه چیز بیشتر دوست دارد. صحبت در باره سیاست و تماشای دنیای گذران( عابرین و وسایط نقلیه) دو تا از وقت گذرانی‌های دلخواه در کافه‌های فرانسه است.

کافه جایی برای دوست پیداکردن نیست اما فضای دوستانه آن دلسردی حاصل از تنهایی را به سرعت از بین می‌برد. معمولا فرانسوی‌ها قهوه را در فنجان‌های کوچک صرف می‌کنند که خیلی هم پررنگ است. هیچ کافه‌دار محترمی مزاحم مطالعه آرام و طولانی مشتری نمی‌شود حتی اگر او تنها یک فنجان قهوه خریده باشد. از آغاز قرن بیست به این طرف کافه در زندگی اجتماعی فرانسویان نقش مهمی داشته است. در روزهای کاری هفته این کافه‌ها با ناهاری ساده اما خوشمزه از مشتریان خود پذیرایی می‌کنند. وقت ناهار در پاریس سرگرم‌کننده است.

پیشخدمت‌ها خیلی تند صحبت می‌کنند، غالبا سرشان چنان شلوغ است که نمی‌توانند به کسی لیست غذا بدهند( غذای مخصوص روز را روی تخته سیاه می‌نویسند) و اگر از آنها بخواهید صورت حساب را بررسی کنند به نظر نمی‌آید هرگز چنین کاری بکنند. ورود بچه‌ها هم به کافه با استقبال روبرو می‌شود. صورت غذا خیلی طویل نخواهد بود: خوراک سبزی‌های متنوع فصل با یک تکه گوشت، استیک با سیب زمینی سرخ کرده یک یا دو کیک مربایی به عنوان دسر.

بعد از وقت ناهار عمدتا ساندویچ و کروک موسیو همراه با سالاد، بستنی، کیک مربایی در صورتی که از زمان ناهار باقی مانده باشد، قابل دستیابی خواهد بود. در پایان غذا درخواست صورت حساب می‌کنید که پیش از اعلام آمادگی خودتان آن را نخواهند آورد. زود آوردن صورت حساب بی‌ادبی به حساب می‌آید. انعام شامل 15 درصد کل صورت حساب می‌شود که دادن مبلغی اضافه نشان‌دهنده رضایت خاطر ویژه شما نسبت به سرویس پیشخدمت است. با این حال مجبور نیستید چیزی اضافه بپردازید. قبل از ترک رستوران حتما از پیشخدمت‌تان تشکر کنید و با او خداحافظی نمایید.^[۱]

نیز نگاه کنید به

فرهنگ عمومی فرانسه؛ آداب و رسوم فرانسه

کتابشناسی

↑ نعیمی گورابی، محمدحسین(1392). جامعه و فرهنگ فرانسه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ( در دست انتشار )،

[1] نعیمی گورابی، محمدحسین(1392). جامعه و فرهنگ فرانسه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ( در دست انتشار )،

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-[[پرونده:کافه‌های پاریس.jpg|بندانگشتی|کافه‌های پاریس . برگرفته از سایت موسسه حقوقی پارسیس ، قابل بازیابی از https://www.imparsis.com/]]این یک سنت فرانسوی است که کافه‌های بسیاری پاتوق روشنفکران، شاعران، نویسندگان، نقاشان و خلاصه اهل هنر و ادب بوده است. از ژان پل سار‌تر، سیمون دوبوار، آلبرت کامو، فرانتس کافکا گرفته تا میشل فوکو، [[آندره مالرو]] و همینگوی، همه زمان‌های بسیاری را در کافه‌های پاریسی به‌ویژه در محله‌ «کارتیه لاتن» سر می‌کردند. یک فرانسوی به تنهایی یا با دوستان در کافه یا در صورت خوب بودن هوا در بیرون کافه نشستن را از همه چیز بیشتر دوست دارد. صحبت در باره سیاست و تماشای دنیای گذران( عابرین و وسایط نقلیه) دو تا از وقت گذرانی‌های دلخواه در کافه‌های فرانسه است. کافه جایی برای دوست پیداکردن نیست اما فضای دوستانه آن دلسردی حاصل از تنهایی را به سرعت از بین می‌برد. معمولا فرانسوی‌ها قهوه را در فنجان‌های کوچک صرف می‌کنند که خیلی هم پررنگ است. هیچ کافه‌دار محترمی مزاحم مطالعه آرام و طولانی مشتری نمی‌شود حتی اگر او تنها یک فنجان قهوه خریده باشد. از آغاز قرن بیست به این طرف کافه در زندگی اجتماعی فرانسویان نقش مهمی داشته است. در روزهای کاری هفته این کافه‌ها با ناهاری ساده اما خوشمزه از مشتریان خود پذیرایی می‌کنند. وقت ناهار در پاریس سرگرم کننده است.  پیش خدمت‌ها خیلی تند صحبت می‌کنند, غالبا سرشان چنان شلوغ است که نمی‌توانند به کسی لیست غذا بدهند( غذای مخصوص روز را روی تخته سیاه می‌نویسند) و اگر از آنها بخواهید صورت حساب را بررسی کنند به نظر نمی‌آید هرگز چنین کاری بکنند. ورود بچه‌ها هم به کافه با استقبال روبرو می‌شود.صورت غذا خیلی طویل نخواهد بود: خوراک سبزی‌های متنوع فصل با یک تکه گوشت, استیک با سیب زمینی سرخ کرده یک یا دو کیک مربایی به عنوان دسر. بعد از وقت ناهار عمدتا ساندویچ و کروک موسیو همراه با سالاد, بستنی, کیک مربایی در صورتی که از زمان ناهار باقی مانده باشد, قابل دستیابی خواهد بود. در پایان غذا درخواست صورت حساب می کنید که پیش از اعلام آمادگی خودتان آن را نخواهند آورد. زود آوردن صورت حساب بی ادبی به حساب می‌آید. انعام شامل 15 درصد کل صورت حساب می‌شود که دادن مبلغی اضافه نشان دهنده رضایت خاطر ویژه شما نسبت به سرویس پیشخدمت است. با این حال مجبور نیستید چیزی اضافه بپردازید. قبل از ترک رستوران حتما از پیشخدمت‌تان تشکر کنید و با او خداحافظی نمایید.
+[[پرونده:کافه‌های پاریس.jpg|بندانگشتی|کافه‌های پاریس. برگرفته از سایت موسسه حقوقی پارسیس، قابل بازیابی از https://www.imparsis.com/]]این یک سنت فرانسوی است که کافه‌های بسیاری پاتوق روشنفکران، شاعران، نویسندگان، نقاشان و خلاصه اهل هنر و ادب بوده است. از ژان پل سار‌تر، سیمون دوبوار، آلبرت کامو، فرانتس کافکا گرفته تا میشل فوکو، [[آندره مالرو]] و همینگوی، همه زمان‌های بسیاری را در کافه‌های پاریسی به‌ویژه در محله‌ «کارتیه لاتن» سر می‌کردند.
+یک فرانسوی به تنهایی یا با دوستان در کافه یا در صورت خوب بودن هوا در بیرون کافه نشستن را از همه چیز بیشتر دوست دارد. صحبت در باره سیاست و تماشای دنیای گذران( عابرین و وسایط نقلیه) دو تا از وقت گذرانی‌های دلخواه در کافه‌های فرانسه است.
+کافه جایی برای دوست پیداکردن نیست اما فضای دوستانه آن دلسردی حاصل از تنهایی را به سرعت از بین می‌برد. معمولا فرانسوی‌ها قهوه را در فنجان‌های کوچک صرف می‌کنند که خیلی هم پررنگ است. هیچ کافه‌دار محترمی مزاحم مطالعه آرام و طولانی مشتری نمی‌شود حتی اگر او تنها یک فنجان قهوه خریده باشد. از آغاز قرن بیست به این طرف کافه در زندگی اجتماعی فرانسویان نقش مهمی داشته است. در روزهای کاری هفته این کافه‌ها با ناهاری ساده اما خوشمزه از مشتریان خود پذیرایی می‌کنند. وقت ناهار در پاریس سرگرم‌کننده است.
+پیشخدمت‌ها خیلی تند صحبت می‌کنند، غالبا سرشان چنان شلوغ است که نمی‌توانند به کسی لیست غذا بدهند( غذای مخصوص روز را روی تخته سیاه می‌نویسند) و اگر از آنها بخواهید صورت حساب را بررسی کنند به نظر نمی‌آید هرگز چنین کاری بکنند. ورود بچه‌ها هم به کافه با استقبال روبرو می‌شود. صورت غذا خیلی طویل نخواهد بود: خوراک سبزی‌های متنوع فصل با یک تکه گوشت، استیک با سیب زمینی سرخ کرده یک یا دو کیک مربایی به عنوان دسر.
+بعد از وقت ناهار عمدتا ساندویچ و کروک موسیو همراه با سالاد، بستنی، کیک مربایی در صورتی که از زمان ناهار باقی مانده باشد، قابل دستیابی خواهد بود. در پایان غذا درخواست صورت حساب می‌کنید که پیش از اعلام آمادگی خودتان آن را نخواهند آورد. زود آوردن صورت حساب بی‌ادبی به حساب می‌آید. انعام شامل 15 درصد کل صورت حساب می‌شود که دادن مبلغی اضافه نشان‌دهنده رضایت خاطر ویژه شما نسبت به سرویس پیشخدمت است. با این حال مجبور نیستید چیزی اضافه بپردازید. قبل از ترک رستوران حتما از پیشخدمت‌تان تشکر کنید و با او خداحافظی نمایید.<ref>نعیمی گورابی، محمدحسین(1392). جامعه و فرهنگ [[فرانسه]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] ( در دست انتشار )،</ref>
 ==نیز نگاه کنید به==
-[[فرهنگ عمومی ژاپن]]؛ [[فرهنگ عمومی سودان]]؛ [[فرهنگ عمومی اردن]]؛ [[فرهنگ عمومی سوریه]]؛ [[فرهنگ عمومی افغانستان]]؛ [[فرهنگ عمومی سنگال]]؛ [[فرهنگ عمومی کوبا]]؛ [[فرهنگ عمومی کانادا]]؛ [[فرهنگ عمومی لبنان]]؛ [[فرهنگ عمومی تونس]]؛ [[فرهنگ عمومی روسیه]]؛ [[فرهنگ عمومی در چین|فرهنگ عمومی چین]]؛ [[فرهنگ عمومی ساحل عاج]]؛ [[فرهنگ عمومی در مصر|فرهنگ عمومی مصر]]؛ [[فرهنگ عمومی فرانسه]]؛ [[فرهنگ عمومی اسپانیا]]؛ [[فرهنگ عمومی اوکراین]]؛ [[فرهنگ عمومی قطر]]؛ [[فرهنگ عمومی زیمبابوه]]، [[فرهنگ عمومی سیرالئون]]؛ [[فرهنگ عمومی اتیوپی]]؛ [[فرهنگ عمومی مالی]]؛ [[فرهنگ عمومی آرژانتین]].
+[[فرهنگ عمومی فرانسه]]؛ [[آداب و رسوم فرانسه]]
+== کتابشناسی ==