مساجد ویژه ی زنان در چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
به دلیل نا آشنا بودن این موضوع در بین محققان و پژوهشگران مسلمان، تاکنون تحقیق و بررسی کاملی پیرامون علل و عوامل و تاریخ دقیق پیدایش مسجد زنان در [[چین]] صورت نگرفته است<ref>شووی، جینگ جون(2003) پژوهش تاریخ مسجد زنان چین در گفتگوها مجله دراسات قومیه هویشماره 4 </ref> ولی با توجه به اهمیت موضوع و تأثیر جدی آن در حیات اجتماعی، اعتقادی و آموزشی زنان مسلمان [[چین]]، جا دارد که پژوهش های بیشتری در این زمینه صورت گیرد تا زوایای پنهان موضوع بیشتر روشن شود. | به دلیل نا آشنا بودن این موضوع در بین محققان و پژوهشگران مسلمان، تاکنون تحقیق و بررسی کاملی پیرامون علل و عوامل و تاریخ دقیق پیدایش مسجد زنان در [[چین]] صورت نگرفته است<ref>شووی، جینگ جون(2003) پژوهش تاریخ مسجد زنان چین در گفتگوها مجله دراسات قومیه هویشماره 4 </ref> ولی با توجه به اهمیت موضوع و تأثیر جدی آن در حیات اجتماعی، اعتقادی و آموزشی زنان مسلمان [[چین]]، جا دارد که پژوهش های بیشتری در این زمینه صورت گیرد تا زوایای پنهان موضوع بیشتر روشن شود. | ||
در هر صورت، براساس اسناد و نوشته های تاریخی و آثار بر جای مانده از ساختمان های مساجد قدیمی مختص زنان که تا کنون در مناطق مرکزی چین باقی مانده است، این پدیده از قدمتی حدود سیصد الی چهارصد ساله برخوردار است.<ref>ژاکلین، آرمیجو حسین(2005)، آموزش های اسلامی در چین ،فصلنامه ی آسیایی دانشگاه هاروارد،سال نهم</ref> <ref>سابقی، علی محمد(1392).جامعه و فرهنگ چین.تهران:موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی | در هر صورت، براساس اسناد و نوشته های تاریخی و آثار بر جای مانده از ساختمان های مساجد قدیمی مختص زنان که تا کنون در مناطق مرکزی چین باقی مانده است، این پدیده از قدمتی حدود سیصد الی چهارصد ساله برخوردار است.<ref>ژاکلین، آرمیجو حسین(2005)، آموزش های اسلامی در چین ،فصلنامه ی آسیایی دانشگاه هاروارد،سال نهم</ref> <ref>سابقی، علی محمد(1392).جامعه و فرهنگ چین.تهران:موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد2، ص877</ref>''' ''' | ||
نیز نگاه کنید به [[مساجد در چین]] | == نیز نگاه کنید به == | ||
* [[مساجد در چین]] | |||
* [[کاربری های مهم مساجد در چین]] | |||
* [[نقش مساجد در حفظ هویت دینی مسلمانان در چین]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۱۴
در اواخر دوران حاکمیت سلسله مینگ و اوایل سلسله چینگ، جامعه مسلمانان چین، دچار تغییر و تحول عمدهای شد که پدیده ی نادرِ ایجاد مساجد خاص برای زنان، به ویژه در مناطق مرکزی چین، از دستاوردهای این دوران به حساب می آید. درچنین شرایطی، با توجه به کمبود آخوندهای( رهبران دینی) مسلط به زبان چینی که بتواند آموزه های دینی را به این زبان به مسلمانان، خصوصا جامعه زنان، آموزش دهد از یک سو، و محدودیت های سنتی و اجتماعی که مانع ارتباط معقول و مناسب زنان با مردان جهت کسب علوم دینی و برگزاری آزادانه مراسم عبادی بود از سوی دیگر، زمینه برای تلاش زنان جهت ایجاد مساجد ویژه و مستقل که در آن امام و مأموم و بیان کننده ی احکام دینی و جمعیت شنونده و استاد و شاگرد را یک پارچه زنان تشکیل می دهند، فراهم ساخت. زنان مسلمان با درک حساسیت زمان و ضرورت اقدام عاجل برای حراست از معتقدات دینی و فرهنگ اسلامی خود، خانواده و فرزندانشان، دست به کار شده و به رغم مخالفت هایی که در ابتدا از سوی مردان صورت می گرفت، با ساخت و مدیریت مساجد خاص زنان، دوشادوش مردان در جهاد علمی و عملی حفظ و حراست از جامعه ی اسلامی و هویت فرهنگی مسلمانان این کشور مشارکت کردند.[۱]
تاریخ پیدایش مسجد زنان
به دلیل نا آشنا بودن این موضوع در بین محققان و پژوهشگران مسلمان، تاکنون تحقیق و بررسی کاملی پیرامون علل و عوامل و تاریخ دقیق پیدایش مسجد زنان در چین صورت نگرفته است[۲] ولی با توجه به اهمیت موضوع و تأثیر جدی آن در حیات اجتماعی، اعتقادی و آموزشی زنان مسلمان چین، جا دارد که پژوهش های بیشتری در این زمینه صورت گیرد تا زوایای پنهان موضوع بیشتر روشن شود.
در هر صورت، براساس اسناد و نوشته های تاریخی و آثار بر جای مانده از ساختمان های مساجد قدیمی مختص زنان که تا کنون در مناطق مرکزی چین باقی مانده است، این پدیده از قدمتی حدود سیصد الی چهارصد ساله برخوردار است.[۳] [۴]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ شوی، جینگ جو و ماری یاشوک(2002)، تاریخ مسجد ویژه ی زنان در چین،انتشارات کورزون ، لندن
- ↑ شووی، جینگ جون(2003) پژوهش تاریخ مسجد زنان چین در گفتگوها مجله دراسات قومیه هویشماره 4
- ↑ ژاکلین، آرمیجو حسین(2005)، آموزش های اسلامی در چین ،فصلنامه ی آسیایی دانشگاه هاروارد،سال نهم
- ↑ سابقی، علی محمد(1392).جامعه و فرهنگ چین.تهران:موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد2، ص877