مساجد ویژه ی زنان در چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۵: خط ۵:
به دلیل نا آشنا بودن این موضوع در بین محققان و پژوهشگران مسلمان، تاکنون تحقیق و بررسی کاملی پیرامون علل و عوامل و تاریخ دقیق پیدایش مسجد زنان در [[چین]] صورت نگرفته است<ref>شووی، جینگ جون(2003) پژوهش تاریخ مسجد زنان چین در گفتگوها مجله دراسات قومیه هویشماره 4  </ref> ولی با توجه به اهمیت موضوع و تأثیر جدی آن در حیات اجتماعی، اعتقادی و آموزشی زنان مسلمان [[چین]]، جا دارد که پژوهش ­های بیشتری در این زمینه صورت گیرد تا زوایای پنهان موضوع بیشتر روشن شود.  
به دلیل نا آشنا بودن این موضوع در بین محققان و پژوهشگران مسلمان، تاکنون تحقیق و بررسی کاملی پیرامون علل و عوامل و تاریخ دقیق پیدایش مسجد زنان در [[چین]] صورت نگرفته است<ref>شووی، جینگ جون(2003) پژوهش تاریخ مسجد زنان چین در گفتگوها مجله دراسات قومیه هویشماره 4  </ref> ولی با توجه به اهمیت موضوع و تأثیر جدی آن در حیات اجتماعی، اعتقادی و آموزشی زنان مسلمان [[چین]]، جا دارد که پژوهش ­های بیشتری در این زمینه صورت گیرد تا زوایای پنهان موضوع بیشتر روشن شود.  


در هر صورت، براساس اسناد و نوشته ­های تاریخی و آثار بر جای مانده از ساختمان­ های مساجد قدیمی مختص زنان که تا کنون در مناطق مرکزی چین باقی مانده است، این پدیده از قدمتی حدود سیصد الی چهارصد ساله برخوردار است.<ref>ژاکلین، آرمیجو حسین(2005)، آموزش های اسلامی در چین ،فصلنامه ی آسیایی دانشگاه هاروارد،سال نهم</ref> <ref>سابقی، علی محمد(1392).جامعه و فرهنگ چین.تهران:موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی</ref>''' '''
در هر صورت، براساس اسناد و نوشته ­های تاریخی و آثار بر جای مانده از ساختمان­ های مساجد قدیمی مختص زنان که تا کنون در مناطق مرکزی چین باقی مانده است، این پدیده از قدمتی حدود سیصد الی چهارصد ساله برخوردار است.<ref>ژاکلین، آرمیجو حسین(2005)، آموزش های اسلامی در چین ،فصلنامه ی آسیایی دانشگاه هاروارد،سال نهم</ref> <ref>سابقی، علی محمد(1392).جامعه و فرهنگ چین.تهران:موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد2، ص877</ref>''' '''


نیز نگاه کنید به [[مساجد در چین]]؛ [[کاربری های مهم مساجد در چین]]؛ [[نقش مساجد در حفظ هویت دینی مسلمانان در چین]]
== نیز نگاه کنید به ==
 
* [[مساجد در چین]]
* [[کاربری های مهم مساجد در چین]]
* [[نقش مساجد در حفظ هویت دینی مسلمانان در چین]]


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۱۴

در اواخر دوران حاکمیت سلسله مینگ و اوایل سلسله چینگ، جامعه­ مسلمانان چین، دچار تغییر و تحول عمده­ای شد که پدیده­ ی نادرِ ایجاد مساجد خاص برای زنان، به ویژه در مناطق مرکزی چین، از دستاوردهای این دوران به حساب می ­آید. درچنین شرایطی، با توجه به کمبود آخوندهای( رهبران دینی) مسلط به زبان چینی که بتواند آموزه ­های دینی را به این زبان به مسلمانان، خصوصا جامعه­ زنان، آموزش دهد از یک سو، و محدودیت ­های سنتی و اجتماعی که مانع ارتباط معقول و مناسب زنان با مردان جهت کسب علوم دینی و برگزاری آزادانه­ مراسم عبادی بود از سوی دیگر، زمینه برای تلاش زنان جهت ایجاد مساجد ویژه و مستقل که در آن امام و مأموم و بیان کننده­ ی احکام دینی و جمعیت شنونده و استاد و شاگرد را یک پارچه زنان تشکیل می­ دهند، فراهم ساخت. زنان مسلمان با درک حساسیت زمان و ضرورت اقدام عاجل برای حراست از معتقدات دینی و فرهنگ اسلامی خود، خانواده و فرزندانشان، دست به کار شده و به ­رغم مخالفت ­هایی که در ابتدا از سوی مردان صورت می ­گرفت، با ساخت و مدیریت مساجد خاص زنان، دوشادوش مردان در جهاد علمی و عملی حفظ و حراست از جامعه­ ی اسلامی و هویت فرهنگی مسلمانان این کشور مشارکت کردند.[۱]

تاریخ پیدایش مسجد زنان

به دلیل نا آشنا بودن این موضوع در بین محققان و پژوهشگران مسلمان، تاکنون تحقیق و بررسی کاملی پیرامون علل و عوامل و تاریخ دقیق پیدایش مسجد زنان در چین صورت نگرفته است[۲] ولی با توجه به اهمیت موضوع و تأثیر جدی آن در حیات اجتماعی، اعتقادی و آموزشی زنان مسلمان چین، جا دارد که پژوهش ­های بیشتری در این زمینه صورت گیرد تا زوایای پنهان موضوع بیشتر روشن شود.

در هر صورت، براساس اسناد و نوشته ­های تاریخی و آثار بر جای مانده از ساختمان­ های مساجد قدیمی مختص زنان که تا کنون در مناطق مرکزی چین باقی مانده است، این پدیده از قدمتی حدود سیصد الی چهارصد ساله برخوردار است.[۳] [۴] 

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. شوی، جینگ جو و ماری یاشوک(2002)، تاریخ مسجد ویژه ی زنان در چین،انتشارات کورزون ، لندن
  2. شووی، جینگ جون(2003) پژوهش تاریخ مسجد زنان چین در گفتگوها مجله دراسات قومیه هویشماره 4
  3. ژاکلین، آرمیجو حسین(2005)، آموزش های اسلامی در چین ،فصلنامه ی آسیایی دانشگاه هاروارد،سال نهم
  4. سابقی، علی محمد(1392).جامعه و فرهنگ چین.تهران:موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد2، ص877