آیین‌های سنتی اعیاد چینی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[چین|کشور چین]] ازجمله کشورهایی است که از سابقه و تمدن دیرینه‌ای برخوردار است. امروزه از این [[تاریخ و تمدن چین|تمدن و مدنیت کهن]]، باورها و نشانه‌هایی باقی است که قسمتی از آنها در [[جشن ها و فستیوال های اقلیت های قومی چین|جشن‌ها]] و [[آداب و رسوم عامیانه ی مردم چین|آداب و رسوم]] اعیاد چینی مشاهده می‌شود. هر چند به مرور زمان برخی از [[آداب و رسوم عامیانه ی مردم چین|آداب و رسوم]] این جشن‌های کهن از بین رفته و یا متحول شده‌اند، ولی ماهیت اصلی آنها که تأکیدی بر گرد هم آمدن اعضای خانواده و اتحاد، یگانگی و تقویت حس همکاری و همبستگی بین خانواده است، همچنان باقی مانده است. این حس گاهی به صورت گردهمایی و صرف یک نوع غذای خاص متجلی می‌شود و گاه به صورت حرکاتی هماهنگ در ساخت، تزیین و پارو زدن دسته جمعی یک قایق ظهور می‌یابد. [[جشن ها و فستیوال های چينی|تعداد و تنوع جشن‌ها و فستیوال‌های چینی]] به دلیل حضور [[اقلیت های قومی در چین|اقلیت‌های قومی زیاد]] در این کشور به حدی است که می‌توان این سرزمین را کشور [[جشن ها و فستیوال های اقلیت های قومی چین|جشنواره‌ها و فستیوال‌ها]] نامید. ولی اعیاد اصلی چینی که تقریبا به صورت عمومی در سراسر [[چین]] مورد توجه همه است عبارتند از: | |||
1. [[جشن عید بهاره]] ( آغاز سال نو) | 1. [[جشن عید بهاره]] ( آغاز سال نو) | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
3. جشن پنجمین روز از ماه پنجم ([[جشن قایقرانی اژدها در چین|جشن قایقرانی اژدها]]) | 3. جشن پنجمین روز از ماه پنجم ([[جشن قایقرانی اژدها در چین|جشن قایقرانی اژدها]]) | ||
4. جشن نیمه‌ی ماه (جشن پاییزی) | 4. جشن نیمه‌ی ماه ([[جشن پاییزی در چین|جشن پاییزی]]) | ||
5. [[جشن چینگ مینگ]] (جشن زیارت قبور نیاکان) | 5. [[جشن چینگ مینگ]] (جشن زیارت قبور نیاکان) | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
9. [[جشن تحول زمستانی در چین|جشن تحول زمستانی]] (پیشواز عید بهاره) | 9. [[جشن تحول زمستانی در چین|جشن تحول زمستانی]] (پیشواز عید بهاره) | ||
10. [[جشن ها و فستیوال های اقلیت های قومی چین|جشن اقلیت‌های قومی چین]]<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد- | 10. [[جشن ها و فستیوال های اقلیت های قومی چین|جشن اقلیت‌های قومی چین]]<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص986-987.</ref> | ||
نیز نگاه کنید به [ | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[چین]]؛ [[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[جشن ها و فستیوال های چينی|جشن‌ها و فستیوال‌های چینی]]؛ [[آداب و رسوم عامیانه‌ی مردم چین]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۱۳
کشور چین ازجمله کشورهایی است که از سابقه و تمدن دیرینه‌ای برخوردار است. امروزه از این تمدن و مدنیت کهن، باورها و نشانه‌هایی باقی است که قسمتی از آنها در جشن‌ها و آداب و رسوم اعیاد چینی مشاهده می‌شود. هر چند به مرور زمان برخی از آداب و رسوم این جشن‌های کهن از بین رفته و یا متحول شده‌اند، ولی ماهیت اصلی آنها که تأکیدی بر گرد هم آمدن اعضای خانواده و اتحاد، یگانگی و تقویت حس همکاری و همبستگی بین خانواده است، همچنان باقی مانده است. این حس گاهی به صورت گردهمایی و صرف یک نوع غذای خاص متجلی می‌شود و گاه به صورت حرکاتی هماهنگ در ساخت، تزیین و پارو زدن دسته جمعی یک قایق ظهور می‌یابد. تعداد و تنوع جشن‌ها و فستیوال‌های چینی به دلیل حضور اقلیت‌های قومی زیاد در این کشور به حدی است که می‌توان این سرزمین را کشور جشنواره‌ها و فستیوال‌ها نامید. ولی اعیاد اصلی چینی که تقریبا به صورت عمومی در سراسر چین مورد توجه همه است عبارتند از:
1. جشن عید بهاره ( آغاز سال نو)
2. جشن فانوس‌ها (پایان تعطیلات سال نو)
3. جشن پنجمین روز از ماه پنجم (جشن قایقرانی اژدها)
4. جشن نیمه‌ی ماه (جشن پاییزی)
5. جشن چینگ مینگ (جشن زیارت قبور نیاکان)
6. جشن هفتمین شب از ماه هفتم (جشن عشق و محبت)
7. جشن هشتمین روز از ماه دوازدهم (جشن لابا)
8. جشن نهمین روز از ماه نهم (جشن سلامتی)
9. جشن تحول زمستانی (پیشواز عید بهاره)
10. جشن اقلیت‌های قومی چین[۱]
نیز نگاه کنید به
چین؛ فرهنگ عمومی در چین؛ جشن‌ها و فستیوال‌های چینی؛ آداب و رسوم عامیانه‌ی مردم چین