پیش از تاریخ چین: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۲۶

تاریخ اولیه‌ی چین به دلیل نبود اسناد و مدارک نوشته شده از آن دوران، قابل اطمینان نیست. این عدم اطمینان به خاطر تلاش‌های صورت گرفته در چندین قرن بعد، برای نوشتن تاریخ آن دوران، دوچندان شده است. به یک معنا، این مشکل ناشی از چندین قرن درونگرایی حاکم بر بخشی از مردم چین است که به دنبال تمایز میان واقعیت و افسانه در تاریخ این کشور بوده‌اند. عصر ماقبل تاریخ چین به دو عصر حجر قدیم (پارینه سنگی) و عصر نوسنگی تقسیم می‌شود^[۱].

عصر حجر قدیم(پارینه سنگی)

آنچه امروزه چین نامیده می‌شود، بیش از یک میلیون سال پیش محل سکونت خومو اِرِکتوس‌ها (Homo erectus) بوده است. مطالعات و آزمایش‌های اخیر نشان می‌دهند که ابزارهای سنگی کشف شده در شیائوچانگ لیانگ (Xiaochang Liang)، متعلق به 36/1 میلیون سال پیش است. سایت باستانی شیخوودو (Xihou Du)، در استان شانسی (Shanxi)، قدیمی‌ترین سند در مورد استفاده از آتش توسط خومو اِرِکتوس‌ها (Homo erectus) است که متعلق به 27/1 میلیون سال قبل است. به احتمال زیاد، مشهورترین نمونه‌ی یافت شده از خومو اِرِکتوس‌ها (Homo erectus) که در سرزمین چین یافت شده، همان به اصطلاح مرد پکن (Beijing Man) است که در سال‌های 27-1923 میلادی کشف گردیده است^[۱].

عصر نوسنگی

عصر نوسنگی در چین را می‌توان از 10 تا 12 هزار سال پیش ردیابی کرد. قدیمی‌ترین شواهد موجود از کشاورزی ارزن در چین که از طریق آزمایش مشخص شده است، مربوط به 7000 سال قبل از میلاد است. فرهنگ پِی لیانگ (Pei Liang)، در شهرستان شین جینگ (Xin Zheng) از استان خِه نان (He Nan)، در سال 1977 کشف شد. با شروع کشاورزی جمعیت افزایش یافت، توان انبار کردن و استفاده طولانی مدت از محصولات، و امکان حمایت از صنعتگران و رهبران قبایل فراهم گردید. در اواخر دوران نوسنگی، در دره‌ی رود زرد، جایی که نخستین روستا بنیان گذاشته شد، نخستین مرکز فرهنگ سازمان یافته در این منطقه از جهان شکل گرفت. بهترین نمونه‌ی اینگونه روستاها در بانپوشیان (Ban Poxian)، یافت شده است. این رودخانه بدین دلیل زرد نامیده شده است که خاک رُس کناره‌های آن آب رودخانه را زرد می‌کند^[۲].

در 7000 سال پیش از میلاد، چینی‌ها به کشت ارزن پرداخته و زمینه‌ی رشد فرهنگ جیاخو (Jiahu)را فراهم کردند. در منطقه‌ی دامایدی (Damaidi) در نینگ شیا، 3173 صخره‌ی کنده کاری شده متعلق به 6000 تا 5000 سال پیش از میلاد یافت شده که در بردارنده‌ی 8453 کاراکتر یا واژه‌ی چینی مثل خورشید، ماه، ستارگان، خدایان و صحنه‌های شکار و چرا است. این علایم تصویری و صورت نگاری‌ها تقریبا شبیه کاراکترهای اولیه ای هستند که ثابت شده نوشته‌ی چینی هستند. بعدها، حدود 2500 سال پیش از میلاد، فرهنگ یانگ شائو (Yang Shao) از سوی فرهنگ لونگ شان (Longshan) جایگزین شد.

نیز نگاه کنید به

تاریخ چین؛ تاریخ دوران باستان چین؛ عصر نوسنگی؛ دوران قدیم

کتابشناسی

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ Ulrich Theobald(2000).”Chinese history”. In Online Encyclopedia on Chinese History, Literature and Art. Available for http://www.chinaknowledge.de/About/about.html
↑ سابقی، علی محمد (1384). شهر تاریخی زیتون(چوانجو)، یادگاری از حضور ایرانیان در چین، مجله چشم انداز، شماره 19.

منبع اصلی

سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی

[:02-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ Ulrich Theobald(2000).”Chinese history”. In Online Encyclopedia on Chinese History, Literature and Art. Available for http://www.chinaknowledge.de/About/about.html

[:1-2] سابقی، علی محمد (1384). شهر تاریخی زیتون(چوانجو)، یادگاری از حضور ایرانیان در چین، مجله چشم انداز، شماره 19.

[۱]

[۲]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-[[پرونده:چین ماقبل تاریخ.jpg|بندانگشتی|تصویر چین ماقبل تاریخ]]
+[[پرونده:چین ماقبل تاریخ.jpg|بندانگشتی|تصویر چین ماقبل تاریخ. قابل بازیابی از https://www.etsy.com/ca/market/landscape_china]]تاریخ اولیه‌ی [[چین]] به دلیل نبود اسناد و مدارک نوشته شده از آن دوران، قابل اطمینان نیست. این عدم اطمینان به خاطر تلاش‌های صورت گرفته در چندین قرن بعد، برای نوشتن تاریخ آن دوران، دوچندان شده است. به یک معنا، این مشکل ناشی از چندین قرن درونگرایی حاکم بر بخشی از مردم [[چین]] است که به دنبال تمایز میان واقعیت و افسانه در تاریخ این کشور بوده‌اند. عصر ماقبل تاریخ [[چین]] به دو عصر حجر قدیم (پارینه سنگی) و [[عصر نوسنگی]] تقسیم می‌شود<ref name=":02">Ulrich Theobald(2000).”Chinese history”. In Online Encyclopedia on Chinese History, Literature and Art. Available for <nowiki>http://www.chinaknowledge.de/About/about.html</nowiki></ref>.
-=== '''مقدمه''' ===
+=== عصر حجر قدیم(پارینه سنگی) ===
-تاریخ اولیه ی چین به دلیل نبود اسناد و مدارک نوشته شده از آن دوران، قابل اطمینان نیست. این عدم اطمینان به خاطر تلاش های صورت گرفته در چندین قرن بعد، برای نوشتن تاریخ آن دوران، دوچندان شده است. به یک معنا، این مشکل ناشی از چندین قرن درون گرایی حاکم بر بخشی از مردم چین است که به دنبال تمایز میان واقعیت و افسانه در تاریخ این کشور بودهاند. عصر ماقبل تاریخ چین به دو عصر حجر قدیم( پارینه سنگی) و عصر نوسنگی تقسیم می شود <ref name=":0">Ulrich Theobald(2000).”Chinese history”. In Online Encyclopedia on Chinese History, Literature and Art. Available for <nowiki>http://www.chinaknowledge.de/About/about.htm</nowiki></ref>.
+[[پرونده:تصویر سنگ آسیاب و غلتک در عصر پارینه سنگی در چین.jpg|بندانگشتی|تصویر سنگ آسیاب و غلتک در عصر پارینه سنگی در [[چین]]. قابل بازیابی از https://www.chnmus.net/sitesources/hnbwy/page_pc/Collections/StoneGraving/articled2f3161a6e504aa9b54188d8a8da7864.html]]
+آنچه امروزه [[چین]] نامیده می‌شود، بیش از یک میلیون سال پیش محل سکونت خومو اِرِکتوس‌ها (Homo erectus) بوده است. مطالعات و آزمایش‌های اخیر نشان می‌دهند که ابزارهای سنگی کشف شده در شیائوچانگ لیانگ (Xiaochang Liang)، متعلق به 36/1 میلیون سال پیش است. سایت باستانی شیخوودو (Xihou Du)، در استان شانسی (Shanxi)، قدیمی‌ترین سند در مورد استفاده از آتش توسط خومو اِرِکتوس‌ها (Homo erectus) است که متعلق به 27/1 میلیون سال قبل است. به احتمال زیاد، مشهورترین نمونه‌ی یافت شده از خومو اِرِکتوس‌ها (Homo erectus) که در [[چین|سرزمین چین]] یافت شده، همان به اصطلاح [[خرابه های جو کودین و انسان پکن|مرد پکن]] (Beijing Man) است که در سال‌های 27-1923 میلادی کشف گردیده است<ref name=":02" />.
-==== '''1. عصر حجر قدیم(پارینه سنگی)''' ====
+=== [[عصر نوسنگی]] ===
-آنچه امروزه چین نامیده میشود، بیش از یک میلیون سال پیش محل سکونت خومو اِرِکتوس ها<sup>[i]</sup> بوده است. مطالعات و آزمایش های اخیر نشان می دهند که ابزارهای سنگی کشف شده در شیائوچانگ لیانگ<sup>[1]</sup>، متعلق به 36/1 میلیون سال پیش است. سایت باستانی شیخوو دو<sup>[2]</sup>، در استان شانسی<sup>[3]</sup>، قدیمی ترین سند در مورد استفاده از آتش توسط خومو اِرِکتوس ها است که متعلق به 27/1 میلیون سال قبل است. به احتمال زیاد، مشهورترین نمونه ی یافت شده از خومو اِرِکتوس ها که در سرزمین چین یافت شده، همان به اصطلاح مرد پکن<sup>[4]</sup> است که در سالهای 27-1923 میلادی کشف گردیده است<ref name=":0" />.
+[[پرونده:57f0223f8ebc5.jpg|بندانگشتی|تصویر ظرف پخت و پز در عصر نوسنگی [[چین]]. قابل بازیابی از https://www.scmp.com/news/people-culture/trending-china/article/3249617/strange-7700-year-old-china-bottle-find-offers-insights-transition-between-ancient-cultures]]
+[[عصر نوسنگی]] در [[چین]] را می‌توان از 10 تا 12 هزار سال پیش ردیابی کرد. قدیمی‌ترین شواهد موجود از کشاورزی ارزن در [[چین]] که از طریق آزمایش مشخص شده است، مربوط به 7000 سال قبل از میلاد است. فرهنگ پِی لیانگ (Pei Liang)، در شهرستان شین جینگ (Xin Zheng) از استان خِه نان (He Nan)، در سال 1977 کشف شد. با شروع کشاورزی [[جمعیت چین|جمعیت]] افزایش یافت، توان انبار کردن و استفاده طولانی مدت از محصولات، و امکان حمایت از صنعتگران و رهبران قبایل فراهم گردید. در اواخر دوران نوسنگی، در دره‌ی رود زرد، جایی که نخستین روستا بنیان گذاشته شد، نخستین مرکز فرهنگ سازمان یافته در این منطقه از جهان شکل گرفت. بهترین نمونه‌ی اینگونه روستاها در بانپوشیان (Ban Poxian)، یافت شده است. این رودخانه بدین دلیل زرد نامیده شده است که خاک رُس کناره‌های آن آب رودخانه را زرد می‌کند<ref name=":1">سابقی، علی محمد (1384). شهر تاریخی زیتون(چوانجو)، یادگاری از حضور ایرانیان در چین، مجله چشم انداز، شماره 19.</ref>.
-==== '''2.عصر نوسنگی''' ====
+در 7000 سال پیش از میلاد، چینی‌ها به کشت ارزن پرداخته و زمینه‌ی رشد فرهنگ جیاخو (Jiahu)را فراهم کردند. در منطقه‌ی دامایدی (Damaidi) در نینگ شیا، 3173 صخره‌ی کنده کاری شده متعلق به 6000 تا 5000 سال پیش از میلاد یافت شده که در بردارنده‌ی 8453 کاراکتر یا واژه‌ی چینی مثل خورشید، ماه، ستارگان، خدایان و صحنه‌های شکار و چرا است. این علایم تصویری و صورت نگاری‌ها تقریبا شبیه کاراکترهای اولیه ای هستند که ثابت شده نوشته‌ی چینی هستند. بعدها، حدود 2500 سال پیش از میلاد، فرهنگ یانگ شائو (Yang Shao) از سوی فرهنگ لونگ شان (Longshan) جایگزین شد.
-عصر نوسنگی در چین را میتوان از 10 تا 12هزار سال پیش ردیابی کرد. قدیمیترین شواهد موجود از کشاورزی ارزن در چین که از طریق آزمایش مشخص شده است، مربوط به 7000سال قبل از میلاد است. فرهنگ پِیلیانگ<sup>[5]</sup>، در شهرستان شین جینگ<sup>[6]</sup> از استان خِه نان<sup>[7]</sup>، در سال 1977 کشف شد. با شروع کشاورزی جمعیت افزایش یافت، توان انبار کردن و استفاده طولانی مدت از محصولات، و امکان حمایت از صنعتگران و رهبران قبایل فراهم گردید. در اواخر دوران نوسنگی، در درهی رود زرد، جایی که نخستین روستا بنیان گذاشته شد، نخستین مرکز فرهنگ سازمان یافته در این منطقه از جهان شکل گرفت. بهترین نمونه ی این گونه روستاها در بانپوشیان<sup>[8]</sup>، یافت شده است. این رودخانه بدین دلیل زرد نامیده شده است که خاک رُس
-کناره های آن آب رودخانه را زرد می کند<ref>سابقی، علی محمد (1384). شهر تاریخی زیتون(چوانجو)، یادگاری از حضور ایرانیان در چین، مجله چشم انداز، شماره 19.</ref>.
+== نیز نگاه کنید به ==
+[[تاریخ چین]]؛ [[تاریخ دوران باستان چین]]؛ [[عصر نوسنگی]]؛ [[دوران قدیم]]
-در 7000 سال پیش از میلاد، چینی ها به کشت ارزن پرداخته و زمینه ی رشد فرهنگ جیاخو<sup>[9]</sup>را فراهم کردند. در منطقه ی دامایدی<sup>[10]</sup>در نینگ شیا، 3173 صخره ی کنده کاری شده متعلق به 6000 تا 5000سال پیش از میلاد یافت شده که در
+== کتابشناسی ==
+<references />
-بردارنده ی 8453 کاراکتر یا واژه ی چینی مثل خورشید، ماه، ستارگان، خدایان و صحنه های شکار و چرا است. این علایم تصویری و صورت نگاری ها تقریبا شبیه کاراکترهای اولیه ای هستند که ثابت شده نوشته ی چینی هستند. بعدها، حدود 2500 سال پیش از میلاد، فرهنگ یانگشائو<sup>[11]</sup> از سوی فرهنگ لونگ شان<sup>[12]</sup>جایگزین شد<ref>سابقی، محمد علی(1392). جامعه و فرهنگ چین.جلد 1. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،</ref>.
-----[1]- Xiaochang Liang.
-[2]- Xihou Du.
-[3]- Shanxi.
-[4]- Beijing Man.
-[5]- Pei Liang.
+== منبع اصلی ==
+سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].
-[6]- Xin Zheng.
+== نویسنده مقاله ==
+علی محمد سابقی
-[7]- He Nan.
+[[رده:سیر تطورات و تحولات تاریخی]]
-[8]- Ban Poxian.
-[9]- Jiahu.
-[10]- Damaidi.
-[11]_ Yang Shao.
-[12]- Longshan.
-----[i]-''Homo erectus''.
-<references />