سازمان نصر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | <references /> | ||
== نویسنده مقاله == | |||
علیرضا علی آبادی | |||
[[رده:احزاب و جریان های سیاسی شاخص]] | [[رده:احزاب و جریان های سیاسی شاخص]] | ||
[[رده:جریان های شاخص پیرو اهل بیت(علیهم السلام)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۴۱
از قدیمیترین تشکلهای شیعه است. هسته اصلی این سازمان در سالهای ۱۳۴۷/۱۹۶۹ تا 1348 پدید آمد. این سازمان در سال ۱۳۵۱، سازمان نصر با نام «روحانیت نوین» فعالیت میکرد و اعضای آن را عدهای از علما تشکیل میدادند. در فروردین ۱۳۵۸، از بههمپیوستن احزاب و تشکلهایی، مانند روحانیت مبارز، حزب حسینی، دانشجویان علوم اسلامی و روحانیت نوین، تشکیل شد. فعالیت مسلحانه سازمان نصر از سال ۱۳۵۸ شروع شد.
سازمان نصر بهصورت شورایی اداره میشد و صادقی پروانی، عبدالعلی مزاری، محمدکریم خلیلی، قربانعلی عرفانی یکاولنگی، محمد ناطقی، عبدالمجید سجادی، عزیزالله شفق، میرحسین صادقی، یوسف واعظی و سید حسین حسینی از اعضای برجسته آن بودند. سازمان نصر در هزارهجات، هرات و سایر مناطق شیعهنشین نفوذ و طرفداران زیادی داشت و علاوه بر افغانستان، بهمنظور جذب نیرو و کمک در شهرهای مشهد، زاهدان، قم و تهران دفتر داشت. «پیام مستضعفین» ارگان رسمی سازمان نصر بود. پیام خون و پیام سنگرنشینان از دیگر نشریات آن بود.[۱]
نیز نگاه کنید به
سیاست و حکومت افغانستان؛ نظام حزبی افغانستان؛ احزاب شیعه افغانستان
کتابشناسی
- ↑ علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 473-474.
نویسنده مقاله
علیرضا علی آبادی