اخلاق در طریقت تائو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:تائو.jpg|بندانگشتی|تائو]] | [[پرونده:تائو.jpg|بندانگشتی|تائو]] | ||
طریقت تائویی اخلاقیات مذهبی خاص خود را به وجود آورده است که همان اعتقاد و اندیشه‌ی تائویی نسبت به جهان است. طریقت تائویی یک دین دنیا پرستی است. از زمان به وجود آمدنش، اهمیت زیادی به زندگی دنیایی داده است. کاهنان طریقت تائو عموماً نسبت به مطالعه‌ی کتاب‌های ادبیات پنجگانه‌ی کنفوسیوس( کتاب سرودها، کتاب تاریخ، کتاب تغییرات، کتاب تشریفات مذهبی و سال‌شمار بهار و پاییز) علاقمند هستند. از راه جذب مفاهیم و مطالب این کتاب‌های | طریقت تائویی اخلاقیات مذهبی خاص خود را به وجود آورده است که همان [[آیین بومی تائو|اعتقاد و اندیشه‌ی تائویی]] نسبت به جهان است. [[آیین بومی تائو|طریقت تائویی]] یک دین دنیا پرستی است. از زمان به وجود آمدنش، اهمیت زیادی به زندگی دنیایی داده است. کاهنان [[آیین بومی تائو|طریقت تائو]] عموماً نسبت به مطالعه‌ی کتاب‌های ادبیات پنجگانه‌ی [[آیین بومی کنفوسیوس|کنفوسیوس]]( کتاب سرودها، کتاب تاریخ، کتاب تغییرات، کتاب تشریفات مذهبی و سال‌شمار بهار و پاییز) علاقمند هستند. از راه جذب مفاهیم و مطالب این کتاب‌های [[آیین بومی کنفوسیوس|کنفوسیوسی]]، [[اخلاق در طریقت تائو|سیستم اخلاقی خود]] را به وجود می‌آورند. | ||
سیستم اخلاقی [[آیین بومی تائو|تائو]] مبتنی بر سلسله مراتب بهشت خیالی فنا ناپذیران و سیستم واقع‌گرایی کهانت است. کاهنان طریقت تائو از [[اخلاقیات و آیین انسان دوستی کنفوسیوس|روشهای اخلاقی کنفوسیوس]] برای مراسم پرهیز کردن و قربانی کردن خود استفاده کرده و ارواح قابل احترام، از جمله خدای آسمان، خدای زمین، ارواح و خدایان تائویی را با درجه‌بندی‌های مختلف تقسیم می‌کنند. می‌گویند، حتی یک جِنرِن(Zhen Ren) (انسان واقعی) می‌تواند از نظر کیفیت به درجه‌های مختلفی دسته بندی شود. و رب‌النوع‌های اصیل [[آیین بومی تائو|تائویی]] انسان واقعی، ارباب واقعی، و وزرای واقعی را به امپراتور، پادشاه، و دیگر مقامات عالی رتبه‌ی جامعه‌ی فئودالی تشبیه کرده‌اند. در کهانت [[آیین بومی تائو|تائویی]] یک سلسله مراتب خشک و محکمی ایجاد شده تا با بهشت خیالی فنا ناپذیران مطابقت داشته باشد. سیستمِ به دقت تنظیم یافته‌ی سلسله مراتبی، قدم مهمی در تسریع روند فئودالی کردن از طریق ادغام با [[آیین بومی کنفوسیوس|آیین کنفوسیوسی]] بود<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
* [[آیین بومی تائو]] | |||
* [[مبانی فکری طریقت تائویی]] | |||
* [[آیین بومی کنفوسیوس]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۳۵
طریقت تائویی اخلاقیات مذهبی خاص خود را به وجود آورده است که همان اعتقاد و اندیشه‌ی تائویی نسبت به جهان است. طریقت تائویی یک دین دنیا پرستی است. از زمان به وجود آمدنش، اهمیت زیادی به زندگی دنیایی داده است. کاهنان طریقت تائو عموماً نسبت به مطالعه‌ی کتاب‌های ادبیات پنجگانه‌ی کنفوسیوس( کتاب سرودها، کتاب تاریخ، کتاب تغییرات، کتاب تشریفات مذهبی و سال‌شمار بهار و پاییز) علاقمند هستند. از راه جذب مفاهیم و مطالب این کتاب‌های کنفوسیوسی، سیستم اخلاقی خود را به وجود می‌آورند.
سیستم اخلاقی تائو مبتنی بر سلسله مراتب بهشت خیالی فنا ناپذیران و سیستم واقع‌گرایی کهانت است. کاهنان طریقت تائو از روشهای اخلاقی کنفوسیوس برای مراسم پرهیز کردن و قربانی کردن خود استفاده کرده و ارواح قابل احترام، از جمله خدای آسمان، خدای زمین، ارواح و خدایان تائویی را با درجه‌بندی‌های مختلف تقسیم می‌کنند. می‌گویند، حتی یک جِنرِن(Zhen Ren) (انسان واقعی) می‌تواند از نظر کیفیت به درجه‌های مختلفی دسته بندی شود. و رب‌النوع‌های اصیل تائویی انسان واقعی، ارباب واقعی، و وزرای واقعی را به امپراتور، پادشاه، و دیگر مقامات عالی رتبه‌ی جامعه‌ی فئودالی تشبیه کرده‌اند. در کهانت تائویی یک سلسله مراتب خشک و محکمی ایجاد شده تا با بهشت خیالی فنا ناپذیران مطابقت داشته باشد. سیستمِ به دقت تنظیم یافته‌ی سلسله مراتبی، قدم مهمی در تسریع روند فئودالی کردن از طریق ادغام با آیین کنفوسیوسی بود[۱].