صورت گرایی در هنر چینی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:
صورت گرایی خیره کننده­ ی [[هنر چینی]] که آن را در [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]]، [[هنر نقاشی در چین|نقاشی]] و شعر هم می ­توان دید. چینی ­ها از راه [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] دریافت­ های اساسی خود را شکل می ­دهند. اساس منحنی­ های لغزان، خطوط راست و زاویه­ های زیبای سقف نیایشگاه­ های چینی از حرکت قلم مو در نوشته ­های چینی بر آمده است. لذا، [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] در عالی­ ترین رده ­ی هنرهای زیبای چینی است.
صورت گرایی خیره کننده­ ی [[هنر چینی]] که آن را در [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]]، [[هنر نقاشی در چین|نقاشی]] و شعر هم می ­توان دید. چینی ­ها از راه [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] دریافت­ های اساسی خود را شکل می ­دهند. اساس منحنی­ های لغزان، خطوط راست و زاویه­ های زیبای سقف نیایشگاه­ های چینی از حرکت قلم مو در نوشته ­های چینی بر آمده است. لذا، [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] در عالی­ ترین رده ­ی هنرهای زیبای چینی است.


در [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]]، استاد هر حرکت قلم مو را تنها یک ­بار می­ تواند انجام دهد و در این حرکت تمام آن­چه را که می­ خواهد باید خلق کند. تغییر دادن و بازنگری در آن امکان پذیر نیست. [[هنر نقاشی در چین|نقاشی چینی]] هم از نظر اصول و فنون با [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] رابطه ­ی نزدیک دارد. یکی از نویسندگان [[چین]] باستان در این زمینه گفته است:<blockquote>«هنگامی ­که مردم می­ توانستند اندیشه­ های خود را با نقش بنگارند، با خط می­ نگاشتند، و هنگامی­ که از بیان کاراکترهای نگارشی ناتوان بودند، نقاشی می کردند.» </blockquote>بدین سان، یکی دیگری را تکمیل می­ کند و از طریق همان خود نیز به کمال می ­رسد و این دو قرین هم به شمار می­ روند، چون افزارهای نوشتن(قلم مو، مرکب، کاغذ، و دوات) که به «چهار گنج بنای ادب» اشتهار دارند، در هر دو هنر یکی است و هشت حرکت اساسی که در نوشتن کاراکترهای نگارش چینی به کار می­ روند در نقاشی نیز به ­عنوان شیوه­ های اساسی کاربرد قلم مو شناخته می ­شود.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .</ref>
در [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]]، استاد هر حرکت قلم مو را تنها یک ­بار می­ تواند انجام دهد و در این حرکت تمام آن­چه را که می­ خواهد باید خلق کند. تغییر دادن و بازنگری در آن امکان پذیر نیست. [[هنر نقاشی در چین|نقاشی چینی]] هم از نظر اصول و فنون با [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] رابطه ­ی نزدیک دارد. یکی از نویسندگان [[چین]] باستان در این زمینه گفته است:<blockquote>«هنگامی ­که مردم می­ توانستند اندیشه­ های خود را با نقش بنگارند، با خط می­ نگاشتند، و هنگامی­ که از بیان کاراکترهای نگارشی ناتوان بودند، نقاشی می کردند.» </blockquote>بدین سان، یکی دیگری را تکمیل می­ کند و از طریق همان خود نیز به کمال می ­رسد و این دو قرین هم به شمار می­ روند، چون افزارهای نوشتن(قلم مو، مرکب، کاغذ، و دوات) که به «چهار گنج بنای ادب» اشتهار دارند، در هر دو هنر یکی است و هشت حرکت اساسی که در نوشتن کاراکترهای نگارش چینی به کار می­ روند در نقاشی نیز به ­عنوان شیوه­ های اساسی کاربرد قلم مو شناخته می ­شود.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]. جلد سوم، ص. 1132</ref>


نیز نگاه کنید به [[هنر نقاشی در چین]]
= نیز نگاه کنید به =
[[هنر در چین]]؛ [[هنر چینی]]


= کتابشناسی =
= کتابشناسی =

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۴

صورت گرایی خیره کننده­ ی هنر چینی که آن را در خوشنویسی، نقاشی و شعر هم می ­توان دید. چینی ­ها از راه خوشنویسی دریافت­ های اساسی خود را شکل می ­دهند. اساس منحنی­ های لغزان، خطوط راست و زاویه­ های زیبای سقف نیایشگاه­ های چینی از حرکت قلم مو در نوشته ­های چینی بر آمده است. لذا، خوشنویسی در عالی­ ترین رده ­ی هنرهای زیبای چینی است.

در خوشنویسی، استاد هر حرکت قلم مو را تنها یک ­بار می­ تواند انجام دهد و در این حرکت تمام آن­چه را که می­ خواهد باید خلق کند. تغییر دادن و بازنگری در آن امکان پذیر نیست. نقاشی چینی هم از نظر اصول و فنون با خوشنویسی رابطه ­ی نزدیک دارد. یکی از نویسندگان چین باستان در این زمینه گفته است:

«هنگامی ­که مردم می­ توانستند اندیشه­ های خود را با نقش بنگارند، با خط می­ نگاشتند، و هنگامی­ که از بیان کاراکترهای نگارشی ناتوان بودند، نقاشی می کردند.»

بدین سان، یکی دیگری را تکمیل می­ کند و از طریق همان خود نیز به کمال می ­رسد و این دو قرین هم به شمار می­ روند، چون افزارهای نوشتن(قلم مو، مرکب، کاغذ، و دوات) که به «چهار گنج بنای ادب» اشتهار دارند، در هر دو هنر یکی است و هشت حرکت اساسی که در نوشتن کاراکترهای نگارش چینی به کار می­ روند در نقاشی نیز به ­عنوان شیوه­ های اساسی کاربرد قلم مو شناخته می ­شود.[۱]

نیز نگاه کنید به

هنر در چین؛ هنر چینی

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی. جلد سوم، ص. 1132