علی احمد سعید اسبر: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
«علی احمد سعید إسبر» با نام مستعار «اَدونیس» (''Adonis'')[32] (زاده ۱۹۳۰) زاده روستای «قصابین» لاذقیه؛ شاعر، مترجم، نویسنده و منتقد ادبی که در نیمه دوم قرن بیستم، انقلابی مدرنیستی در شعر را رهبری کرد که اثر عظیمی بر شعر عرب برجای نهاد و با اثر «تی. اس. الیوت» در ادبیات انگلیسی قابل مقایسه است. مکتوبات آدونیس عبارتند از بیست جلد شعر و سیزده جلد نقد و نیز دوازده کتاب ترجمه شده از [[فرانسه]]. مجموعه اشعار عربی او؛ یعنی «دیوان الشاعر العربی» از 1946، به چاپ رسیده و تقریباً دو میلیون بیت است. آدونیس مانند ابوالعلا که منتقد دین بود، منتقد اسلام و از نامزدهای دائمی جایزه نوبل ادبیات است. او را بعضی آدونیس بزرگترین شاعر زنده عرب خوانده­اند. (همان) زمانی که انقلاب باشکوه اسلامی در 22 بهمن 1357 به پیروزی رسید، ادونیس با این مدیح عجیب، لب به تحسین انقلاب گشود:
[[پرونده:NUR88491.jpg|بندانگشتی|علی احمد سعید اسبر با نام مستعار آدونیس، برگرفته از ویکی نور، قابل بازیابی از [https://fa.wikinoor.ir/wiki/%D8%A2%D8%AF%D9%88%D9%86%DB%8C%D8%B3 https://fa.wikinoor.ir/wiki/]]]
 
«علی احمد سعید إسبر» با نام مستعار «اَدونیس» (Adonis)[1] (زاده ۱۹۳۰) زاده روستای «قصابین» لاذقیه؛ شاعر، مترجم، نویسنده و منتقد ادبی که در نیمه دوم قرن بیستم، انقلابی مدرنیستی در شعر را رهبری کرد که اثر عظیمی بر شعر عرب برجای ن‌‌‌‌هاد و با اثر «تی. اس. الیوت» در ادبیات انگلیسی قابل مقایسه ‌‌‌‌‌است. مکتوبات آدونیس عبارتند از بیست جلد شعر و سیزده جلد نقد و نیز دوازده کتاب ترجمه شده از [[فرانسه]].  
 
أفقٌ ثورةٌ والطغاة شتات


مجموعه اشعار عربی او؛ یعنی «دیوان الشاعر العربی» از 1946، به چاپ رسیده و تقریباً دو میلیون بیت ‌‌‌‌‌است. آدونیس مانند ابوالعلا که منتقد دین بود، منتقد اسلام و از نامزد‌‌‌‌های دائمی جایزه نوبل ادبیات ‌‌‌‌‌است. او را بعضی آدونیس بزرگ‌‌‌‌‌‌‌ترین شاعر زنده عرب خو‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌انده­‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند<ref name=":2">ماتاييس(2004). جاک السالسی، يوسف الخال ومجلته "شعر". دار النهار بالتعاون مع المعهد الألماني للأبحاث الشرقية فی بيروت. ، ص 26، 97.</ref>. زمانی که انقلاب باشکوه اسلامی در 22 بهمن 1357 به پیروزی رسید، ادونیس با این مدیح عجیب، لب به تحسین انقلاب گشود:<blockquote>أفقٌ ثورهٌ والطغاه شتات


کیف أروی لإیران حبّی
کیف أروی لإیران حبّی
خط ۱۷: خط ۱۶:
وأقول: المدى، والنشیج
وأقول: المدى، والنشیج


أرضی العربیة ها رعدها یتعالى
أرضی العربیه ‌‌‌‌ها رعد‌‌‌‌ها یتعالى


صاعقا خالقا
صاعقا خالقا
خط ۲۵: خط ۲۴:
یرسم المشرق الجدید، ویستشرف الطریقا.
یرسم المشرق الجدید، ویستشرف الطریقا.


شعب إیران یکتب للشرق فاتحة الممکنات
شعب إیران یکتب للشرق فاتحه الممکنات


شعب إیران یکتب للغرب:
شعب إیران یکتب للغرب:


وجهک یا غرب ینهار
وجهک یا غرب ین‌‌‌‌هار


وجهک یا غرب مات
وجهک یا غرب مات
خط ۳۵: خط ۳۴:
شعب إیران شرق تأصّل فی أرضنا، ونبیّ
شعب إیران شرق تأصّل فی أرضنا، ونبیّ


إنه رفضنا المؤسس، میثاقنا العربیّ.
إنه رفضنا المؤسس، میثاقنا العربیّ.</blockquote>'''ترجمه:'''<blockquote>افقی در انفجار و گردنکشانی پراکنده!
 
 
'''ترجمه :'''
 
 
افقی در انفجار و گردنکشانی پراکنده!
 


چگونه گویم عشقم به ایران را؟
چگونه گویم عشقم به ایران را؟


کآنچه در نعره من است!
کآنچه در نعره من ‌‌‌‌‌است!


وآنچه در خروش من است، افزون ز تاب واژه­هاست!
وآنچه در خروش من ‌‌‌‌‌است، افزون ز تاب واژه­‌‌‌‌ه‌‌‌‌‌است!


زودا که برای قم ترانه­ای سازم تا در بی­قراری­هایم به جنبش آرد...
زودا که برای قم ترانه­ای سازم تا در بی­قراری­‌‌‌‌هایم به جنبش آرد...


آتشین گردبادی که گرد این خلیج!
آتشین گردبادی که گرد این خلیج!


و می­گویم؛ به شیونی به غایت رسا از عمق جان:
و ‌‌‌‌‌‌می‌گویم؛ به شیونی به غایت رسا از عمق جان:


اینک، سرزمین عربی من، تندر افکنده
اینک، سرزمین عربی من، تندر افکنده
خط ۶۲: خط ۵۴:
و سوزنده
و سوزنده


تا طرحی از خاوری نو دراندازد و سر بدین­سر اندازد
تا طرحی از خاوری نو در‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اندازد و سر بدین ­سر ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اندازد


خلق ایران، شروعی برای خاور زمین از هر شدنی داشت
خلق ایران، شروعی برای خاور زمین از هر شدنی داشت
خط ۷۲: خط ۶۴:
شکوهت ای غرب مرد
شکوهت ای غرب مرد


خلق ایران، در سرزمینمان ریشه دواند­ه­اند؛ چونان پیامبری!
خلق ایران، در سرزمینمان ریشه دو‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند­ه­‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند؛ چونان پیامبری!


اینک، ما رافضی این بنیانگذاریم! این میثاق عربی ماست!
اینک، ما رافضی این بنیانگذاریم! این میثاق عربی ماست!<ref>شنی، کریم( 1400). فرهنگ و تاریخ [[سوریه]]. تهران: [https://www.icro.ir سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>.</blockquote>
== نیز نگاه کنید به ==
[[زبان و ادبیات سوریه]]؛ [[مشاهیر ادبی سوریه]]؛ [[شعر در سوریه]]


== نیز نگاه کنید به ==
== پاورقی ==
[[مشاهیر ادبی سوریه]]، [[تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی سوریه]]
<small>[1] . آدونیس، واژه ای کنعانی - فنیقی ‌‌‌‌‌است. افسانه آدونیس از تمدن و فرهنگ کنعانی به فرهنگ یونان ب‌‌‌‌‌استان منتقل شده ‌‌‌‌‌است. آدونیس معشوق «آفرودیت» ‌‌‌‌‌است. این ایزد، مظهر بهار و بارور شدن کنعانیان و یونانیان ‌‌‌‌‌است و به صورت یک مرد جوان زیبا تصور شده­‌‌‌‌‌است.</small>


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==
<references />
== پیوند به بیرون ==
آدونیس. ویکی نور. قابل بازیابی از https://fa.wikinoor.ir/wiki/%D8%A2%D8%AF%D9%88%D9%86%DB%8C%D8%B3


# [[ابن نباته#cite%20ref-1|↑]] شنی، کریم( 1400). فرهنگ و تاریخ [[سوریه]]. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
آدونیس (شاعر). ویکی پدیای فارسی. قابل بازیابی از [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D8%AF%D9%88%D9%86%DB%8C%D8%B3_(%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1) https://fa.wikipedia.org/wiki/]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۱

علی احمد سعید اسبر با نام مستعار آدونیس، برگرفته از ویکی نور، قابل بازیابی از https://fa.wikinoor.ir/wiki/

«علی احمد سعید إسبر» با نام مستعار «اَدونیس» (Adonis)[1] (زاده ۱۹۳۰) زاده روستای «قصابین» لاذقیه؛ شاعر، مترجم، نویسنده و منتقد ادبی که در نیمه دوم قرن بیستم، انقلابی مدرنیستی در شعر را رهبری کرد که اثر عظیمی بر شعر عرب برجای ن‌‌‌‌هاد و با اثر «تی. اس. الیوت» در ادبیات انگلیسی قابل مقایسه ‌‌‌‌‌است. مکتوبات آدونیس عبارتند از بیست جلد شعر و سیزده جلد نقد و نیز دوازده کتاب ترجمه شده از فرانسه.

مجموعه اشعار عربی او؛ یعنی «دیوان الشاعر العربی» از 1946، به چاپ رسیده و تقریباً دو میلیون بیت ‌‌‌‌‌است. آدونیس مانند ابوالعلا که منتقد دین بود، منتقد اسلام و از نامزد‌‌‌‌های دائمی جایزه نوبل ادبیات ‌‌‌‌‌است. او را بعضی آدونیس بزرگ‌‌‌‌‌‌‌ترین شاعر زنده عرب خو‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌انده­‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند[۱]. زمانی که انقلاب باشکوه اسلامی در 22 بهمن 1357 به پیروزی رسید، ادونیس با این مدیح عجیب، لب به تحسین انقلاب گشود:

أفقٌ ثورهٌ والطغاه شتات

کیف أروی لإیران حبّی

والذی فی زفیری

والذی فی شهیقی تعجز عنه قول الکلمات؟

سأغنّی لقمّ لکی تتحول فی صبواتی

نار عصف، تطوف حول الخلیج

وأقول: المدى، والنشیج

أرضی العربیه – ‌‌‌‌ها رعد‌‌‌‌ها یتعالى

صاعقا خالقا

وحریقا

یرسم المشرق الجدید، ویستشرف الطریقا.

شعب إیران یکتب للشرق فاتحه الممکنات

شعب إیران یکتب للغرب:

وجهک یا غرب ین‌‌‌‌هار

وجهک یا غرب مات

شعب إیران شرق تأصّل فی أرضنا، ونبیّ

إنه رفضنا المؤسس، میثاقنا العربیّ.

ترجمه:

افقی در انفجار و گردنکشانی پراکنده!

چگونه گویم عشقم به ایران را؟

کآنچه در نعره من ‌‌‌‌‌است!

وآنچه در خروش من ‌‌‌‌‌است، افزون ز تاب واژه­‌‌‌‌ه‌‌‌‌‌است!

زودا که برای قم ترانه­ای سازم تا در بی­قراری­‌‌‌‌هایم به جنبش آرد...

آتشین گردبادی که گرد این خلیج!

و ‌‌‌‌‌‌می‌گویم؛ به شیونی به غایت رسا از عمق جان:

اینک، سرزمین عربی من، تندر افکنده

تندری آفریننده!

و سوزنده

تا طرحی از خاوری نو در‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اندازد و سر بدین ­سر ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اندازد

خلق ایران، شروعی برای خاور زمین از هر شدنی داشت

باختر را نیز چنین نگاشت:

شکوهت ای غرب فروریخت

شکوهت ای غرب مرد

خلق ایران، در سرزمینمان ریشه دو‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند­ه­‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند؛ چونان پیامبری!

اینک، ما رافضی این بنیانگذاریم! این میثاق عربی ماست![۲].

نیز نگاه کنید به

زبان و ادبیات سوریه؛ مشاهیر ادبی سوریه؛ شعر در سوریه

پاورقی

[1] . آدونیس، واژه ای کنعانی - فنیقی ‌‌‌‌‌است. افسانه آدونیس از تمدن و فرهنگ کنعانی به فرهنگ یونان ب‌‌‌‌‌استان منتقل شده ‌‌‌‌‌است. آدونیس معشوق «آفرودیت» ‌‌‌‌‌است. این ایزد، مظهر بهار و بارور شدن کنعانیان و یونانیان ‌‌‌‌‌است و به صورت یک مرد جوان زیبا تصور شده­‌‌‌‌‌است.

کتابشناسی

  1. ماتاييس(2004). جاک السالسی، يوسف الخال ومجلته "شعر". دار النهار بالتعاون مع المعهد الألماني للأبحاث الشرقية فی بيروت. ، ص 26، 97.
  2. شنی، کریم( 1400). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)

پیوند به بیرون

آدونیس. ویکی نور. قابل بازیابی از https://fa.wikinoor.ir/wiki/%D8%A2%D8%AF%D9%88%D9%86%DB%8C%D8%B3

آدونیس (شاعر). ویکی پدیای فارسی. قابل بازیابی از https://fa.wikipedia.org/wiki/