کازتوگان ژیرائو: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
کازتوگان ژیرائو (Ka3TyraH Ipay)، که سال تولد و مرگ او به صورت دقیق مشخص نیست. شاعر بداههسرا، قصه گو و یکی از بنیانگذاران حماسه ملی است. او تقریبا در سال ۱۴۲۰ در منطقهای نزدیکی شهر آستاراخان متولد شده است ولی محل و زمان مرگ اودر تاریخ ثبت نشده است و بنا بر اطلاعات موجود در شهر آکتائو در کنار سواحل ادیل از شاخههای ولگا بزرگ شده است. او در سال ۱۴۸۰ به قبیله آلشین و خانان قزاق پیوست و بسوی ساحل شرقی ادیل مهاجرت کرد. | کازتوگان ژیرائو (Ka3TyraH Ipay)، که سال تولد و مرگ او به صورت دقیق مشخص نیست. شاعر بداههسرا، قصه گو و یکی از بنیانگذاران حماسه ملی است. او تقریبا در سال ۱۴۲۰ در منطقهای نزدیکی شهر آستاراخان متولد شده است ولی محل و زمان مرگ اودر تاریخ ثبت نشده است و بنا بر اطلاعات موجود در شهر آکتائو در کنار سواحل ادیل از شاخههای ولگا بزرگ شده است. او در سال ۱۴۸۰ به قبیله آلشین و خانان قزاق پیوست و بسوی ساحل شرقی ادیل مهاجرت کرد. | ||
میراث ادبی خلاق ژیرائو متشکل از تعدادی آهنگ است که زندگی، وجود، میهن و زندگی نظامی قزاقها را توصیف میکند. که با آثار خود در ادبیات قزاق جایگاه والایی یافته است. و آثار او نگاهی اجمالی از آن زمان را به نمایش میگذارد. | میراث ادبی خلاق [[کازتوگان ژیرائو|ژیرائو]] متشکل از تعدادی آهنگ است که زندگی، وجود، میهن و زندگی نظامی قزاقها را توصیف میکند. که با آثار خود در ادبیات قزاق جایگاه والایی یافته است. و آثار او نگاهی اجمالی از آن زمان را به نمایش میگذارد. | ||
در نوشته "اضطراب نگرانی مردم من" در مورد اینکه چگونه مردم خانههای خود را ترک کرده بودند و در جاهای دیگر و به ادیل مهاجرت کردند پرداخته است و در شعر "اوج قابل مشاهده است اما غیر قابل دسترس،" نویسنده در نقش یک جنگجو و فرمانده نظامی به نظر میرسد. ژیرائو در اشعار خود به وضوح وضعیت سربازان عشایر، وضعیت زندگی خود، شرایط محیطزیست، وسعت تخیل شاعر، غنا و زیبایی تکنیکهای هنری خود را نشان میدهد. صحنههای هنری و آهنگهای او برای قرنها به عنوان یک مدرسه هنری و الگوهای ادبی باقی مانده است خلاقیت او به عنوان نمونههایی از اشعار [[قزاقستان]] باستان در [[فرهنگ عمومی قزاقستان|فرهنگ عامه]] آهنگ باقی مانده است. مجموعه اشعار این شاعر در سالهای ۱۸۶۲، ۱۹۱۰ و ۱۹۷۰ منتشر شده است | در نوشته "اضطراب نگرانی مردم من" در مورد اینکه چگونه مردم خانههای خود را ترک کرده بودند و در جاهای دیگر و به ادیل مهاجرت کردند پرداخته است و در شعر "اوج قابل مشاهده است اما غیر قابل دسترس،" نویسنده در نقش یک جنگجو و فرمانده نظامی به نظر میرسد. ژیرائو در اشعار خود به وضوح وضعیت سربازان عشایر، وضعیت زندگی خود، شرایط محیطزیست، وسعت تخیل شاعر، غنا و زیبایی تکنیکهای هنری خود را نشان میدهد. صحنههای هنری و آهنگهای او برای قرنها به عنوان یک مدرسه هنری و الگوهای ادبی باقی مانده است خلاقیت او به عنوان نمونههایی از اشعار [[قزاقستان]] باستان در [[فرهنگ عمومی قزاقستان|فرهنگ عامه]] آهنگ باقی مانده است. مجموعه اشعار این شاعر در سالهای ۱۸۶۲، ۱۹۱۰ و ۱۹۷۰ منتشر شده است. | ||
== | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[مشاهیر ادبی قزاقستان]]؛ [[زبان و ادبیات قزاقستان]] | |||
== منبع اصلی == | |||
صابری، اصغر(1395). جامعه و فرهنگ [[قزاقستان]]. تهران: [https://www/icro.ir سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار) | |||
== نویسنده مقاله == | |||
اصغر صابری | |||
[[رده:مفاخر فرهنگی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۲۲
کازتوگان ژیرائو (Ka3TyraH Ipay)، که سال تولد و مرگ او به صورت دقیق مشخص نیست. شاعر بداههسرا، قصه گو و یکی از بنیانگذاران حماسه ملی است. او تقریبا در سال ۱۴۲۰ در منطقهای نزدیکی شهر آستاراخان متولد شده است ولی محل و زمان مرگ اودر تاریخ ثبت نشده است و بنا بر اطلاعات موجود در شهر آکتائو در کنار سواحل ادیل از شاخههای ولگا بزرگ شده است. او در سال ۱۴۸۰ به قبیله آلشین و خانان قزاق پیوست و بسوی ساحل شرقی ادیل مهاجرت کرد.
میراث ادبی خلاق ژیرائو متشکل از تعدادی آهنگ است که زندگی، وجود، میهن و زندگی نظامی قزاقها را توصیف میکند. که با آثار خود در ادبیات قزاق جایگاه والایی یافته است. و آثار او نگاهی اجمالی از آن زمان را به نمایش میگذارد.
در نوشته "اضطراب نگرانی مردم من" در مورد اینکه چگونه مردم خانههای خود را ترک کرده بودند و در جاهای دیگر و به ادیل مهاجرت کردند پرداخته است و در شعر "اوج قابل مشاهده است اما غیر قابل دسترس،" نویسنده در نقش یک جنگجو و فرمانده نظامی به نظر میرسد. ژیرائو در اشعار خود به وضوح وضعیت سربازان عشایر، وضعیت زندگی خود، شرایط محیطزیست، وسعت تخیل شاعر، غنا و زیبایی تکنیکهای هنری خود را نشان میدهد. صحنههای هنری و آهنگهای او برای قرنها به عنوان یک مدرسه هنری و الگوهای ادبی باقی مانده است خلاقیت او به عنوان نمونههایی از اشعار قزاقستان باستان در فرهنگ عامه آهنگ باقی مانده است. مجموعه اشعار این شاعر در سالهای ۱۸۶۲، ۱۹۱۰ و ۱۹۷۰ منتشر شده است.
نیز نگاه کنید به
مشاهیر ادبی قزاقستان؛ زبان و ادبیات قزاقستان
منبع اصلی
صابری، اصغر(1395). جامعه و فرهنگ قزاقستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
نویسنده مقاله
اصغر صابری