جشن پاییزی در چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی « == جشن نیمه­ی ماه(جشن پاییزی) == جشن نیمه­ی ماه پاییزی، پس از جشن بهاره بزرگ­ترین جشن چینی­ها به شمار می­رود. این جشن که در پانزدهمین روز از ماه هشتم به تقویم کشاورزی چین برگزار می­شود، با پرستش ماه توسط امپراتوران گذشته ارتباط دارد. در دوران با...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:Moon festival image.jpg|بندانگشتی|کیک ماه. برگرفته از سایت delicious، قابل بازیابی از https://www.delicious.com.au/eat-out/gallery/ultimate-guide-australias-best-mid-autumn-moon-festivals-2023/fk45c7cz?nk=da50c0b6b6a1394579e2cccfa7a33916-1723771083]]
[[جشن پاییزی در چین|جشن نیمه­‌ی ماه پاییزی]]، پس از [[جشن عید بهاره|جشن بهاره]] بزرگ­ترین جشن چینی­‌ها به شمار می‌­رود. این جشن که در پانزدهمین روز از ماه هشتم به تقویم کشاورزی چین برگزار می­‌شود، با پرستش ماه توسط امپراتوران گذشته ارتباط دارد. در [[تاریخ دوران باستان چین|دوران باستان پادشاهان چین]] در بهار خورشید و در پاییز ماه را ستایش می­‌کردند. درباریان و مردم نیز با تأسی به امپراتوران، این روز را گرامی داشته و به جشن و شادمانی می‌­پرداختند. این آیین در دوران [[سلسله تانگ|سلسله‌­ی تانگ]]، به یک آیین رسمی تبدیل و در [[چین|سرتاسر کشور چین]] گرامی داشته شده و به «[[جشن پاییزی در چین|جشن نیمه­‌ی پاییز]]» یا «فستیوال ماه» معروف شد.


== جشن نیمه­ی ماه(جشن پاییزی) ==
مردم در این روز با پختن کیک مخصوص به نام «[[یوان شیائو، زون زی و کیک ماه سه غذای سنتی چینی|کیک ماه]]» آن را به هم هدیه داده و از این طریق علاقه و محبت خود را به یکدیگر نشان می­‌دهند. گفته می­‌شود که قرص ماه در این روز به زمین نزدیک­تر و نسبت به شب­‌های دیگر کامل­‌تر است. لذا، مردم این نزدیکی را نماد محبت و نزدیکی اعضای خانواده نسبت به هم تلقی کرده و با تهیه­ و خوردن و اهدا کردن کیک ماه به یکدیگر، این روز را جشن می­‌گیرند.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص 992-993.</ref>
جشن نیمه­ی ماه پاییزی، پس از جشن بهاره بزرگ­ترین جشن چینی­ها به شمار می­رود. این جشن که در پانزدهمین روز از ماه هشتم به تقویم کشاورزی چین برگزار می­شود، با پرستش ماه توسط امپراتوران گذشته ارتباط دارد. در دوران باستان پادشاهان چین در بهار خورشید و در پاییز ماه را ستایش می­کردند. درباریان و مردم نیز با تأسی به امپراتوران، این روز را گرامی داشته و به جشن و شادمانی می­پرداختند. این آیین در دوران سلسله­ی تانگ، به یک آیین رسمی تبدیل و در سرتاسر کشور چین گرامی داشته شده و به «جشن نیمه­ی پاییز» یا «فستیوال ماه» معروف شد.


مردم در این روز با پختن کیک مخصوص به نام«کیک ماه» آن را به هم هدیه داده و از این طریق علاقه و محبت خود را به یکدیگر نشان می­دهند. گفته می­شود که قرص ماه در این روز به زمین نزدیک­تر و نسبت به شب­های دیگر کامل­تر است. لذا، مردم این نزدیکی را نماد محبت و نزدیکی اعضای خانواده نسبت به هم تلقی کرده و با تهیه­ و خوردن و اهدا کردن کیک ماه به یکدیگر، این روز را جشن می­گیرند.
== نیز نگاه کنید به ==
[[چین]]؛ [[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[جشن ها و فستیوال های چينی|جشن­‌ها و فستیوال‌­های چینی]]؛ [[فرهنگ، آداب و رسوم و تنوع غذایی در چين|فرهنگ، آداب و رسوم و تنوع غذایی در چین]]؛ [[آداب و رسوم عامیانه‌­ی مردم چین]]
 
== کتابشناسی ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۱۸

جشن نیمه­‌ی ماه پاییزی، پس از جشن بهاره بزرگ­ترین جشن چینی­‌ها به شمار می‌­رود. این جشن که در پانزدهمین روز از ماه هشتم به تقویم کشاورزی چین برگزار می­‌شود، با پرستش ماه توسط امپراتوران گذشته ارتباط دارد. در دوران باستان پادشاهان چین در بهار خورشید و در پاییز ماه را ستایش می­‌کردند. درباریان و مردم نیز با تأسی به امپراتوران، این روز را گرامی داشته و به جشن و شادمانی می‌­پرداختند. این آیین در دوران سلسله‌­ی تانگ، به یک آیین رسمی تبدیل و در سرتاسر کشور چین گرامی داشته شده و به «جشن نیمه­‌ی پاییز» یا «فستیوال ماه» معروف شد.

مردم در این روز با پختن کیک مخصوص به نام «کیک ماه» آن را به هم هدیه داده و از این طریق علاقه و محبت خود را به یکدیگر نشان می­‌دهند. گفته می­‌شود که قرص ماه در این روز به زمین نزدیک­تر و نسبت به شب­‌های دیگر کامل­‌تر است. لذا، مردم این نزدیکی را نماد محبت و نزدیکی اعضای خانواده نسبت به هم تلقی کرده و با تهیه­ و خوردن و اهدا کردن کیک ماه به یکدیگر، این روز را جشن می­‌گیرند.[۱]

نیز نگاه کنید به

چین؛ فرهنگ عمومی در چین؛ جشن­‌ها و فستیوال‌­های چینی؛ فرهنگ، آداب و رسوم و تنوع غذایی در چین؛ آداب و رسوم عامیانه‌­ی مردم چین

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص 992-993.