جنگ خه، دریا سالار مسلمان مشهور عصر مینگ: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « == ''جِنگخِه، دریا سالار مسلمان مشهور عصر مینگ'' == اگرچه شخصیتهای مسلمان بسیاری در عصر امپراتوری مینگ به مناصب مهم دولتی دست یافتند، ولی جایگاه ممتاز دریاسالار جِنگخِه، نه تنها در عصر مینگ، بلکه در تاریخ دریانوردی جهان امروز از جایگاه ویژه...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اگرچه شخصیت های مسلمان بسیاری در عصر [[سلسله مینگ|امپراتوری مینگ]] به مناصب مهم دولتی دست یافتند، ولی جایگاه ممتاز دریاسالار جِنگ خِه، نه تنها در [[سلسله مینگ]]، بلکه در تاریخ دریانوردی جهان امروز از جایگاه ویژه ای برخوردار است. محمد شعبان، معروف به جِنگ خِه، در حدود سال 1371 میلادی، و در اواخر دوران فرمانروایی مغول ها، در یک خانواده ی مسلمان در استان یون نن در جنوب غربی [[چین]]، چشم به جهان گشود. جِنگ خِه، ششمین نسل از فرزندان سید اجل عمر شمس الدین، از شخصیت های مشهور ایرانی الاصل عصر حاکمیت مغول ها بود. وی در 11 سالگی به عنوان خواجه ی دربار به قصر امپراتور در شهر نان جینگ راه یافت و به تدریج به خاطر لیاقت و شایستگی فراوانی که داشت، نردبان ترقی را یکی پس از دیگری طی کرد و به مقام خواجه ی ارشد دربار امپراتور چین برگزیده شد. در دوران فرمانروایی [[سلسله مینگ|دودمان مینگ]]، که ورود ناوگان های تجاری خارجی به بنادر [[چین]] با محدودیت و کاهش روبرو شد، زمینه برای دریانوردی چینی ها به سمت اقیانوس ها و دریاهای غرب، بیش از گذشته فراهم گردید. این امر در عصر حکومت امپراتور یونگ لِه(1402 تا 1425 میلادی) از این سلسله، رونق و شکوفایی بیشتری پیدا کرد. وی به ویژه به امور دریانوردی و اعزام ناوگان های عظیم به مناطق مختلف جهان شناخته شدهی آن روز علاقه ی خاصی داشت و از این موضوع به شدت حمایت می کرد. | |||
اگرچه | |||
برای تحقق این امر، امپراتور | برای تحقق این امر، امپراتور یونگ لِه، به جِنگ خِه مأموریت داد تا رهبری ناوگان بزرگی از کشتی های چینی را عهده دار شده و به عنوان سفیر صلح و دوستی و به نمایندگی از [[سلسله های دوران امپراطوری چین(907-960)|امپراتوری عظیم چین]]، به کشورها و مناطق مختلف جهان سفر و با اهدای هدایایی نفیس از جانب امپراتور به پادشاهان و حاکمان این کشورها، زمینه ی گسترش مناسبات دوستانه و توسعه ی روابط تجاری و بازرگانی با این مناطق را فراهم سازد. جِنگ خِه، طی سال های 1405 تا 1433 میلادی، در رأس ناوگانی بزرگ، هفت مرتبه از سواحل جنوب شرقی [[چین]] تا بنادر و سرزمین های اندونزی، جنوب و جنوب شرقی آسیا، هندوستان، خلیج فارس، جزیره ی هرمز، سواحل شرق آفریقا و زنگبار را طی کرده و با رهبران و پادشاهان و حاکمان و مردمان 35 کشور و منطقه بازدید و ملاقات و گفتگو نموده و ضمن ابلاغ پیام صلح و دوستی امپراتوری [[چین]]، گزارش های مفصلی از خصوصیات فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، سوق الجیشی و ژئوپولیتیک این مناطق تهیه و در اختیار امپراتور قرار داد. در یکی از نخستین سفرهای دریایی جِنگ خِه و و همراهان مسلمانش به زیارت خانه ی خدا در مکه مکرمه و حرم رسول خدا در مدینه ی منوره مشرف شدند.<ref>گزارشی از دومین سمینار بین المللی- پژوهشی جنگ خه، دریانورد مسلمان چینی. فصلنامه ی دراسات قومیه هوی. شماره یک.2002</ref><ref>مراد زاده، رضا(1382)، چگونگی نفوذ اسلام در چین، بنیاد پژوهشهای اسلامی استان قدس رضوی</ref><ref>سابقی، علی محمد(1392).جامعه و فرهنگ چین.تهران:موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد2، ص788</ref> | ||
[ | == نیز نگاه کنید به == | ||
* [[اسلام در چین]] | |||
* [[شخصیت های مهم و تاثیرگذار مسلمان در چین]] | |||
* [[سلسله مینگ]] | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۹
اگرچه شخصیت های مسلمان بسیاری در عصر امپراتوری مینگ به مناصب مهم دولتی دست یافتند، ولی جایگاه ممتاز دریاسالار جِنگ خِه، نه تنها در سلسله مینگ، بلکه در تاریخ دریانوردی جهان امروز از جایگاه ویژه ای برخوردار است. محمد شعبان، معروف به جِنگ خِه، در حدود سال 1371 میلادی، و در اواخر دوران فرمانروایی مغول ها، در یک خانواده ی مسلمان در استان یون نن در جنوب غربی چین، چشم به جهان گشود. جِنگ خِه، ششمین نسل از فرزندان سید اجل عمر شمس الدین، از شخصیت های مشهور ایرانی الاصل عصر حاکمیت مغول ها بود. وی در 11 سالگی به عنوان خواجه ی دربار به قصر امپراتور در شهر نان جینگ راه یافت و به تدریج به خاطر لیاقت و شایستگی فراوانی که داشت، نردبان ترقی را یکی پس از دیگری طی کرد و به مقام خواجه ی ارشد دربار امپراتور چین برگزیده شد. در دوران فرمانروایی دودمان مینگ، که ورود ناوگان های تجاری خارجی به بنادر چین با محدودیت و کاهش روبرو شد، زمینه برای دریانوردی چینی ها به سمت اقیانوس ها و دریاهای غرب، بیش از گذشته فراهم گردید. این امر در عصر حکومت امپراتور یونگ لِه(1402 تا 1425 میلادی) از این سلسله، رونق و شکوفایی بیشتری پیدا کرد. وی به ویژه به امور دریانوردی و اعزام ناوگان های عظیم به مناطق مختلف جهان شناخته شدهی آن روز علاقه ی خاصی داشت و از این موضوع به شدت حمایت می کرد.
برای تحقق این امر، امپراتور یونگ لِه، به جِنگ خِه مأموریت داد تا رهبری ناوگان بزرگی از کشتی های چینی را عهده دار شده و به عنوان سفیر صلح و دوستی و به نمایندگی از امپراتوری عظیم چین، به کشورها و مناطق مختلف جهان سفر و با اهدای هدایایی نفیس از جانب امپراتور به پادشاهان و حاکمان این کشورها، زمینه ی گسترش مناسبات دوستانه و توسعه ی روابط تجاری و بازرگانی با این مناطق را فراهم سازد. جِنگ خِه، طی سال های 1405 تا 1433 میلادی، در رأس ناوگانی بزرگ، هفت مرتبه از سواحل جنوب شرقی چین تا بنادر و سرزمین های اندونزی، جنوب و جنوب شرقی آسیا، هندوستان، خلیج فارس، جزیره ی هرمز، سواحل شرق آفریقا و زنگبار را طی کرده و با رهبران و پادشاهان و حاکمان و مردمان 35 کشور و منطقه بازدید و ملاقات و گفتگو نموده و ضمن ابلاغ پیام صلح و دوستی امپراتوری چین، گزارش های مفصلی از خصوصیات فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، سوق الجیشی و ژئوپولیتیک این مناطق تهیه و در اختیار امپراتور قرار داد. در یکی از نخستین سفرهای دریایی جِنگ خِه و و همراهان مسلمانش به زیارت خانه ی خدا در مکه مکرمه و حرم رسول خدا در مدینه ی منوره مشرف شدند.[۱][۲][۳]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ گزارشی از دومین سمینار بین المللی- پژوهشی جنگ خه، دریانورد مسلمان چینی. فصلنامه ی دراسات قومیه هوی. شماره یک.2002
- ↑ مراد زاده، رضا(1382)، چگونگی نفوذ اسلام در چین، بنیاد پژوهشهای اسلامی استان قدس رضوی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392).جامعه و فرهنگ چین.تهران:موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد2، ص788