شبکه های ماهواره ای در مالی: تفاوت میان نسخهها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
بر اساس قانون کشور [[مالی]] هیچ گونه منعی برای استفاده از | بر اساس قانون کشور [[مالی]] هیچ گونه منعی برای استفاده از شبکههای ماهوارهای خارجی وجود ندارد. از این روی در مناطق شهری معمولا چند خانواده بهصورت مشارکتی با خرید دستگاههای گیرنده و دیش ماهوارهای برنامههای ساتلایتهای مختلف را مشاهده میکنند. جدای از شبکههای ماهوارهای غربی خصوصا فرانسه و بلژیک ، کانالهای ماهوارهای آفریقای جنوبی ( با ترجمه فرانسه ) نیز مورد علاقه تحصیلکردگان و شخصیتهای دانشگاهی این کشور است. هرچند آماری از تعداد افرادی که دارای دستگاههای گیرنده شبکههای ماهوارهای میباشند موجود نیست ولی بهنظر میرسد طی یک دهه اخیر تعداد متقاضیان شبکههای ماهوارهای در شهرهای بزرگی همچون [[باماکو در مالی|باماکو]] ، [[سگو در مالی|سگو]] ، گائو و کیدال بهنحو قابل توجهی افزایش یافتهباشد.<ref>عرب احمدی، امیر بهرام (1391). جامعه و فرهنگ مالی. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص293-304.</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
* [[رسانهها و وسائل ارتباط جمعی مالی]] | |||
== کتابشناسی == |
نسخهٔ ۱۵ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۱
بر اساس قانون کشور مالی هیچ گونه منعی برای استفاده از شبکههای ماهوارهای خارجی وجود ندارد. از این روی در مناطق شهری معمولا چند خانواده بهصورت مشارکتی با خرید دستگاههای گیرنده و دیش ماهوارهای برنامههای ساتلایتهای مختلف را مشاهده میکنند. جدای از شبکههای ماهوارهای غربی خصوصا فرانسه و بلژیک ، کانالهای ماهوارهای آفریقای جنوبی ( با ترجمه فرانسه ) نیز مورد علاقه تحصیلکردگان و شخصیتهای دانشگاهی این کشور است. هرچند آماری از تعداد افرادی که دارای دستگاههای گیرنده شبکههای ماهوارهای میباشند موجود نیست ولی بهنظر میرسد طی یک دهه اخیر تعداد متقاضیان شبکههای ماهوارهای در شهرهای بزرگی همچون باماکو ، سگو ، گائو و کیدال بهنحو قابل توجهی افزایش یافتهباشد.[۱]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام (1391). جامعه و فرهنگ مالی. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص293-304.