معبد سوتاپ تایلند: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
این معبد بلندترین ساختمان اصلی را دارد و تندیس بودا متعلق به سدهٔ ۱۴م را در خود جای داده است که با دیوارهایی با نقوش خیالی از ۲۴ ساعت آخر زندگی | این معبد بلندترین ساختمان اصلی را دارد و تندیس [[آیین بودا در تایلند|بودا]] متعلق به سدهٔ ۱۴م را در خود جای داده است که با دیوارهایی با نقوش خیالی از ۲۴ ساعت آخر زندگی [[بودا در هنرهای سنتی عامیانه چین|بودا]]، احاطه شده است. حیاط پر از مجسمههای طلبهها و ملوانانی است که با قایقهایی با بار برنج از [[چین]] بر میگشتند. | ||
درهای این معبد به فرمان پادشاه رامای دوم کندهکاری شدهاند. در مراسم سالیانهٔ جشن برداشت برنج که تا قبل از جنگ جهانی دوم برگزار میشد، مردان درحالیکه روی تابی غول پیکر تاب میخوردند، برای قاپیدن کیسهای پر از نقره که از دیرک بلندی آویزان بود، رقابت میکردند. در برابر این معبد این تاب غول پیکر هنوز دیده میشود<ref>الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ [[تایلند]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بینالمللی الهدی]،ص.232.</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[فرهنگ عمومی تایلند]]؛ [[معبد بودای زمردین تایلند]]؛ [[معبد وات پو در تایلند]]؛ [[معبد بنچاما بوپیت (معبد مرمر) تایلند]]؛ [[معبد وات پو در تایلند]] | |||
== کتابشناسی == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۱۰
این معبد بلندترین ساختمان اصلی را دارد و تندیس بودا متعلق به سدهٔ ۱۴م را در خود جای داده است که با دیوارهایی با نقوش خیالی از ۲۴ ساعت آخر زندگی بودا، احاطه شده است. حیاط پر از مجسمههای طلبهها و ملوانانی است که با قایقهایی با بار برنج از چین بر میگشتند.
درهای این معبد به فرمان پادشاه رامای دوم کندهکاری شدهاند. در مراسم سالیانهٔ جشن برداشت برنج که تا قبل از جنگ جهانی دوم برگزار میشد، مردان درحالیکه روی تابی غول پیکر تاب میخوردند، برای قاپیدن کیسهای پر از نقره که از دیرک بلندی آویزان بود، رقابت میکردند. در برابر این معبد این تاب غول پیکر هنوز دیده میشود[۱].
نیز نگاه کنید به
فرهنگ عمومی تایلند؛ معبد بودای زمردین تایلند؛ معبد وات پو در تایلند؛ معبد بنچاما بوپیت (معبد مرمر) تایلند؛ معبد وات پو در تایلند
کتابشناسی
- ↑ الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ تایلند. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بینالمللی الهدی،ص.232.