اینترنت در تایلند: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
اینترنت در ۱۹۹۶م به [[تایلند]] وارد شد و این کشور سومین کشور آسیای جنوب شرقی بود که این شبکهٔ ارتباطی را به‌کار می‌برد. از آن‌پس کاربرد [[اینترنت در تایلند]] افزایش یافت و به شهرها و نواحی گوناگون و دوردست کشور هم گسترش یافت. آنچنان‌که براساس آمار ۲۰۰۹م، شمار کل کاربران اینترنت در [[تایلند]] بالغ بر 18/3 میلیون نفر بوده است.
اینترنت در ۱۹۹۶م به [[تایلند]] وارد شد و این کشور سومین کشور آسیای جنوب شرقی بود که این شبکهٔ ارتباطی را به‌کار می‌برد. از آن‌پس کاربرد اینترنت در [[تایلند]] افزایش یافت و به شهرها و نواحی گوناگون و دوردست کشور هم گسترش یافت. آنچنان‌که براساس آمار ۲۰۰۹م، شمار کل کاربران اینترنت در [[تایلند]] بالغ بر 18/3 میلیون نفر بوده است.


دولت [[تایلند]] می‌کوشد که محدودیتی در دسترسی به شبکهٔ اینترنت وجود نداشته باشد اما بر این شبکه نظارت دقیق دارد؛ شرکت‌های خدمات اینترنتی نباید سایت‌های بدآموز، از جمله سایت‌های دارای تصاویر زشت اخلاقی را در دسترس مشتریان قرار دهند. همچنین برخی از سایت‌های سیاسی درصورت نشر اخبار نادرست دربارهٔ مسلمانان جدایی‌طلب در جنوب [[تایلند]] یا پخش تصاویر موهن دربارهٔ مقام سلطنت و خاندان سلطنتی، به‌دستور وزارت اطلاعات و فناوری ارتباطات بسته می‌شوند.
دولت [[تایلند]] می‌کوشد که محدودیتی در دسترسی به شبکهٔ اینترنت وجود نداشته باشد اما بر این شبکه نظارت دقیق دارد؛ شرکت‌های خدمات اینترنتی نباید سایت‌های بدآموز، از جمله سایت‌های دارای تصاویر زشت اخلاقی را در دسترس مشتریان قرار دهند. همچنین برخی از سایت‌های سیاسی درصورت نشر اخبار نادرست دربارهٔ مسلمانان جدایی‌طلب در جنوب [[تایلند]] یا پخش تصاویر موهن دربارهٔ مقام سلطنت و خاندان سلطنتی، به‌دستور وزارت اطلاعات و فناوری ارتباطات بسته می‌شوند.
خط ۳۶: خط ۳۶:


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
[[اینترنت در چین]]؛ [[اینترنت در کانادا]]؛ [[اینترنت در ژاپن]]؛ [[اینترنت در کوبا]]؛ [[اینترنت در تونس]]؛ [[اینترنت در لبنان]]؛ [[اینترنت در افغانستان]]؛ [[اینترنت در روسیه]]؛ [[اینترنت در سنگال]]؛ [[اینترنت در آرژانتین]]؛ [[اینترنت در فرانسه]]؛ [[اینترنت در مالی]]؛ [[اینترنت در سودان]]؛ [[اینترنت در ساحل عاج]]؛ [[ماهواره و اینترنت در زیمبابوه]]؛ [[اینترنت در تایلند؛]] [[اینترنت در اوکراین]]؛ [[اینترنت در اسپانیا]]؛ [[اینترنت در اردن]]؛ [[اینترنت در اتیوپی]]؛ [[اینترنت در سیرالئون]]؛ [[اینترنت در قطر]].
[[اینترنت در چین]]؛ [[اینترنت در کانادا]]؛ [[اینترنت در ژاپن]]؛ [[اینترنت در کوبا]]؛ [[اینترنت در تونس]]؛ [[اینترنت در لبنان]]؛ [[اینترنت در افغانستان]]؛ [[اینترنت در روسیه]]؛ [[اینترنت در سنگال]]؛ [[اینترنت در آرژانتین]]؛ [[اینترنت در فرانسه]]؛ [[اینترنت در مالی]]؛ [[اینترنت در سودان]]؛ [[اینترنت در ساحل عاج]]؛ [[ماهواره و اینترنت در زیمبابوه]]؛ [[اینترنت در اوکراین]]؛ [[اینترنت در اسپانیا]]؛ [[اینترنت در اردن]]؛ [[اینترنت در اتیوپی]]؛ [[اینترنت در سیرالئون]]؛ [[اینترنت در قطر]].


== پاورقی ==
== پاورقی ==

نسخهٔ ‏۲۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۵

اینترنت در ۱۹۹۶م به تایلند وارد شد و این کشور سومین کشور آسیای جنوب شرقی بود که این شبکهٔ ارتباطی را به‌کار می‌برد. از آن‌پس کاربرد اینترنت در تایلند افزایش یافت و به شهرها و نواحی گوناگون و دوردست کشور هم گسترش یافت. آنچنان‌که براساس آمار ۲۰۰۹م، شمار کل کاربران اینترنت در تایلند بالغ بر 18/3 میلیون نفر بوده است.

دولت تایلند می‌کوشد که محدودیتی در دسترسی به شبکهٔ اینترنت وجود نداشته باشد اما بر این شبکه نظارت دقیق دارد؛ شرکت‌های خدمات اینترنتی نباید سایت‌های بدآموز، از جمله سایت‌های دارای تصاویر زشت اخلاقی را در دسترس مشتریان قرار دهند. همچنین برخی از سایت‌های سیاسی درصورت نشر اخبار نادرست دربارهٔ مسلمانان جدایی‌طلب در جنوب تایلند یا پخش تصاویر موهن دربارهٔ مقام سلطنت و خاندان سلطنتی، به‌دستور وزارت اطلاعات و فناوری ارتباطات بسته می‌شوند.

در بیشتر شهرهای مهم تایلند، ازجمله در بانکوک، چیانگ مای، پاتایا و پوکت که از مراکز مهم گردشگری و حضور جهانگردان هستتند، اینترنت با پهنای باند زیاد در دسترس است؛ ولی کاربرد آن هنوز در روستاها و شهرهای کوچک، فراگیر نشده است. آمارها نشان می‌دهد که بیشتر کاربران اینترنت در تایلند، فقط از طریق خط تلفن (Dial-Up) به این وسیله دسترسی دارند. مشترکان تلفن ثابت می‌توانند با گرفتن یک شماره به اینترنت وصل شوند و بعد هزینهٔ آن را با قبض تلفن خود بپردازند که در ایران به آن اینترنت هوشمند می‌گویند. بیشتر کسانی که بخواهند از باند اینترنتی با پهنای بیشتر استفاده کنند، باید اشتراک ADSL داشته باشند که شمار این افراد در ۲۰۰۵م، افزایش چشمگیری داشته است[i].

کد ملی اینترنتی تایلند th است و علامات زیر برای سازمان‌های داخلی این کشور به‌کار می‌رود.

ac: برای مؤسسات دانشگاهی؛

co: برای شرکت‌های تجاری؛

in: برای افراد؛

go: برای سازمان‌های دولتی؛

mi: برای سازمان‌های نظامی؛

or: برای سازمان‌های غیر انتفاعی؛

net: برای شرکت‌های اینترنتی (ISP).

درسال۲۰۰۸ م توزیع لوازم ارتباطی در میان ۱۸،۲۷۹،۸۰۷خانوار تایلندی به‌شرح زیر بوده است:

تلفن ۱۳۷،۴۹۴ ،۴ خانوار

نمابر ۳۲۸،۹۶۶

رایانه ۳،۵۸۵،۴۸۲

اینترنت ۱،۵۷۴،۸۰۵

تلفن همراه ۳۱،۸۶۰،۹۴۲ نفر[۱]

بر اساس آمار سال ۲۰۰۷ از هر یکصد خانوار تایلندی، ۲۰ خانوار، رایانه و ۸ خانوار خط اینترنت داشته‌اند. همچنین درمیان افراد بالای ۶ سال، 26/8 درصد از رایانه، 15/5 درصد از اینترنت و 47/2 درصد از تلفن همراه استفاده می‌کرده‌اند[۱][۲].

نیز نگاه کنید به

اینترنت در چین؛ اینترنت در کانادا؛ اینترنت در ژاپن؛ اینترنت در کوبا؛ اینترنت در تونس؛ اینترنت در لبنان؛ اینترنت در افغانستان؛ اینترنت در روسیه؛ اینترنت در سنگال؛ اینترنت در آرژانتین؛ اینترنت در فرانسه؛ اینترنت در مالی؛ اینترنت در سودان؛ اینترنت در ساحل عاج؛ ماهواره و اینترنت در زیمبابوه؛ اینترنت در اوکراین؛ اینترنت در اسپانیا؛ اینترنت در اردن؛ اینترنت در اتیوپی؛ اینترنت در سیرالئون؛ اینترنت در قطر.

پاورقی

[i] - در ۲۰۰۸، حدود۲۴ درصد جمعیت کل تایلند کاربر اینترنت بوده‌اند.

کتابشناسی

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ برگرفته از مرکز آمار تایلند.
  2. الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ تایلند. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی،ص.299-301.