ارگان فرهنگی مجری در سیاست خارجی تایلند: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
روابط فرهنگی این کشور با کشورهای جنوب شرق آسیا در قالب پیمان آسه‌آن در سطح مطلوب است و هر شش عضو آن موافقت‌نامهٔ [همکاری‌های] فرهنگی دارند. عمدهٔ فعالیت‌های درون‌گروهی این اتحادیه، از منظر فرهنگی، نقاشی، مجسمه‌سازی، صنایع‌دستی، موسیقی و رقص است. در سال‌های اخیر فعالیت‌های خوبی در زمینهٔ رسانه‌های گروهی، سینما، ادبیات و پژوهش میان آنان انجام شده است. | روابط فرهنگی این کشور با کشورهای جنوب شرق آسیا در قالب پیمان آسه‌آن در سطح مطلوب است و هر شش عضو آن موافقت‌نامهٔ [همکاری‌های] فرهنگی دارند. عمدهٔ فعالیت‌های درون‌گروهی این اتحادیه، از منظر فرهنگی، نقاشی، مجسمه‌سازی، صنایع‌دستی، موسیقی و رقص است. در سال‌های اخیر فعالیت‌های خوبی در زمینهٔ رسانه‌های گروهی، سینما، ادبیات و پژوهش میان آنان انجام شده است. | ||
رابطهٔ فرهنگی [[تایلند]] با سازمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی دیگر مانند طرح سامئو برای هنرهای عالی و باستان‌شناسی و مرکز فرهنگی آسیایی یونسکو و [https://www.unesco.org/en سازمان یونسکو] ازجمله این موارد است»<ref>خوشرو ،(c) علیرضا (۱۳۸۴).«ارگان‌های مجری در سیاست‌های فرهنگی داخل و خارج تایلند». بانکوک. رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران.</ref><ref>الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ [[تایلند]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی]،ص.311-312.</ref>. | رابطهٔ فرهنگی [[تایلند]] با سازمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی دیگر مانند طرح سامئو برای هنرهای عالی و باستان‌شناسی و مرکز فرهنگی آسیایی یونسکو و [https://www.unesco.org/en سازمان یونسکو] ازجمله این موارد است»<ref>خوشرو ،(c) علیرضا (۱۳۸۴).«ارگان‌های مجری در سیاست‌های فرهنگی داخل و خارج تایلند». [[بانکوک]]. رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران.</ref><ref>الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ [[تایلند]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی]،ص.311-312.</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[روابط تایلند با ج.ا.ایران]]؛ [[نهادهای فعال تایلند در فعالیت‌های فرهنگی بین‌المللی]] | [[روابط تایلند با ج.ا.ایران]]؛ [[نهادهای فعال تایلند در فعالیت‌های فرهنگی بین‌المللی]] | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ ۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۳۷
در گذشته ادارهٔ کمیسیون فرهنگ ملی تایلند، مسئولیت ارتباطات فرهنگی با خارج از کشور را به‌عهده داشت؛ اما اخیراً باتوجه به دلایل زیر، این مسئولیت به معاونت ارتباطات وزارت خارجهٔ تایلند منتقل شده است که هدف آن ترویج فرهنگ تایی و هماهنگی‌های فرهنگی است.
- اهمیت کشورهای آسه‌آن برای تایلند در همهٔ جنبه‌ها، به‌ویژه باتوجه به فعالیت‌های گستردهٔ فرهنگی کشورهای عضو، مانند چین و ژاپن در این کشور؛
- رویکرد نوین دولت تاکسین به اهمیت فعالیت‌های فرهنگی خارج از کشور برای توسعهٔ اقتصادی و معرفی دست‌آوردهای آن؛
- فعالیت‌های فرهنگی کشورهای دیگر در تایلند و به‌تبع آن ترغیب این کشور برای انجام فعالیت در کشورهای هم‌پیمان.
معاونت ارتباطات وزارت امور خارجه، چهار اداره کل دارد. یکی از آن‌ها ادارهٔ کل فرهنگی با دو زیرمجموعه به نام‌های «ادارهٔ هماهنگی‌های فرهنگی» و «ادارهٔ دیپلماسی فرهنگی»، برای اجرایی‌کردن موافقت‌نامه‌های فرهنگی و تبادلات در این‌زمینه با سایر کشورهاست. در حال حاضر، تایلند با پانزده کشور جهان از جمله جمهوری اسلامی ایران، موافقت‌نامه فرهنگی دارد و برخی از کشورها نظیر ژاپن، چین و آلمان از فعالان فرهنگی در این کشور به‌شمار می‌آیند.
روابط فرهنگی این کشور با کشورهای جنوب شرق آسیا در قالب پیمان آسه‌آن در سطح مطلوب است و هر شش عضو آن موافقت‌نامهٔ [همکاری‌های] فرهنگی دارند. عمدهٔ فعالیت‌های درون‌گروهی این اتحادیه، از منظر فرهنگی، نقاشی، مجسمه‌سازی، صنایع‌دستی، موسیقی و رقص است. در سال‌های اخیر فعالیت‌های خوبی در زمینهٔ رسانه‌های گروهی، سینما، ادبیات و پژوهش میان آنان انجام شده است.
رابطهٔ فرهنگی تایلند با سازمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی دیگر مانند طرح سامئو برای هنرهای عالی و باستان‌شناسی و مرکز فرهنگی آسیایی یونسکو و سازمان یونسکو ازجمله این موارد است»[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
روابط تایلند با ج.ا.ایران؛ نهادهای فعال تایلند در فعالیت‌های فرهنگی بین‌المللی
کتابشناسی
- ↑ خوشرو ،(c) علیرضا (۱۳۸۴).«ارگان‌های مجری در سیاست‌های فرهنگی داخل و خارج تایلند». بانکوک. رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران.
- ↑ الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ تایلند. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی،ص.311-312.