ادبیات معاصر زیمبابوه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
حوزه ادبیات [[زيمبابوه|زیمبابوه]] به خصوص در بخش ادبیات شونا در دوران معاصر(دهه 2000) و پس از آن که کشور با تحولات و بحران‌های سیاسی روبرو گردید، متحول شد. یأس و ناامیدی ناشی از رقابت‌ها و تنش‌های سیاسی، بحران‌های اقتصادی، معضلات اجتماعی و چالش‌های فرهنگی که بر زندگی مردم سایه انداخته بود، نویسندگان را بر آن داشت تا با خلق آثاری در قالب داستان، دردها و مصایب آنان را به تصویر کشانده همگان را از اوضاع اسفناک حاکم بر کشور آگاه سازند<ref>Rankaprimorac and Chan, Stephen (2007). Zimbabwe in Crisis: The international response and the space of silence. Routledge. p. 98.</ref>. | حوزه ادبیات [[زيمبابوه|زیمبابوه]] به خصوص در بخش ادبیات شونا در دوران معاصر(دهه 2000) و پس از آن که کشور با تحولات و بحران‌های سیاسی روبرو گردید، متحول شد. یأس و ناامیدی ناشی از رقابت‌ها و تنش‌های سیاسی، بحران‌های اقتصادی، معضلات اجتماعی و چالش‌های فرهنگی که بر زندگی مردم سایه انداخته بود، نویسندگان را بر آن داشت تا با خلق آثاری در قالب داستان، دردها و مصایب آنان را به تصویر کشانده همگان را از اوضاع اسفناک حاکم بر کشور آگاه سازند<ref>Rankaprimorac and Chan, Stephen (2007). Zimbabwe in Crisis: The international response and the space of silence. Routledge. p. 98.</ref>. | ||
نویسندگان دوران استقلال [[زيمبابوه|زیمبابوه]] مانند "[[چارلز مونگوشی]]" (Charles Mungoshi) در دهه 70 و "چنجه رایی هوه" (ChenjeraiHove) در دهه 80 با تألیفات خود و ترجمه آثار نویسندگان نامی آفریقایی به زبان شونا، باعث رشد و توسعه ادبیات بومی [[زيمبابوه|زیمبابوه]] شدند. در سال 1987 "مونگوشی" کتاب داستان " دانه‌های گندم" (Grain of Wheat) نوشته "انگوگیو" (Ngugi vh) را از زبان انگلیسی با عنوان "تسانگو یمبئو" (TsangoYembeu) به زبان شونا ترجمه کرد. این رویداد ادبی برای جامعه در حال تحول [[زيمبابوه|زیمبابوه]] آن دوران بسیار مهم بود. نتایج فعالیت‌های ادبی نویسندگانی چون "مونگوشی" به مردم در غلبه بر از خود بیگانگی و دوری از هویت ملی که در پی رفتارهای تحقیر آمیز سفیدپوستان در طی سالیان دراز بر جامعه حاکم شده بود، کمک می‌کرد. اگر چه داستان‌های شونا در دوران حکومت نژادپرست رودزیا بخشی از ادبیات سیاست استعماری محسوب می‌شد، اما همین داستان‌ها پس از استقلال توانستند احساسات و سیاست‌های ملی‌گرایی را در مردم توسعه دهند<ref>ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ [[زيمبابوه|زیمبابوه]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]. ص. 174-175.</ref>. | نویسندگان دوران استقلال [[زيمبابوه|زیمبابوه]] مانند "[[چارلز مونگوشی]]" (Charles Mungoshi) در دهه 70 و "[[چنجه رایی هوه]]" (ChenjeraiHove) در دهه 80 با تألیفات خود و ترجمه آثار نویسندگان نامی آفریقایی به زبان شونا، باعث رشد و توسعه ادبیات بومی [[زيمبابوه|زیمبابوه]] شدند. در سال 1987 "مونگوشی" کتاب داستان " دانه‌های گندم" (Grain of Wheat) نوشته "انگوگیو" (Ngugi vh) را از زبان انگلیسی با عنوان "تسانگو یمبئو" (TsangoYembeu) به زبان شونا ترجمه کرد. این رویداد ادبی برای جامعه در حال تحول [[زيمبابوه|زیمبابوه]] آن دوران بسیار مهم بود. نتایج فعالیت‌های ادبی نویسندگانی چون "مونگوشی" به مردم در غلبه بر از خود بیگانگی و دوری از هویت ملی که در پی رفتارهای تحقیر آمیز سفیدپوستان در طی سالیان دراز بر جامعه حاکم شده بود، کمک می‌کرد. اگر چه داستان‌های شونا در دوران حکومت نژادپرست رودزیا بخشی از ادبیات سیاست استعماری محسوب می‌شد، اما همین داستان‌ها پس از استقلال توانستند احساسات و سیاست‌های ملی‌گرایی را در مردم توسعه دهند<ref>ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ [[زيمبابوه|زیمبابوه]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]. ص. 174-175.</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
نسخهٔ ۲۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۴۶
از سال 2000 به بعد، موضوع زمین‌های کشاورزی در زیمبابوه به مسئله‌ای سیاسی تبدیل شده پس از آن سوژه‌ای برای ادبیات داستانی گردید. مبارزات مردم برای باز پس‌گیری زمین‌های تصاحب شده توسط سفیدپوستان موضوع بسیاری از داستان‌های این دوره به زبان‌های بومی بود.
در این دوره شاهد ورود شعارهای سیاسی چون "زیمبابوه دیگر هرگز دوباره مستعمره نخواهد شد[۱]". به حوزه ادبیات هستیم.
حوزه ادبیات زیمبابوه به خصوص در بخش ادبیات شونا در دوران معاصر(دهه 2000) و پس از آن که کشور با تحولات و بحران‌های سیاسی روبرو گردید، متحول شد. یأس و ناامیدی ناشی از رقابت‌ها و تنش‌های سیاسی، بحران‌های اقتصادی، معضلات اجتماعی و چالش‌های فرهنگی که بر زندگی مردم سایه انداخته بود، نویسندگان را بر آن داشت تا با خلق آثاری در قالب داستان، دردها و مصایب آنان را به تصویر کشانده همگان را از اوضاع اسفناک حاکم بر کشور آگاه سازند[۲].
نویسندگان دوران استقلال زیمبابوه مانند "چارلز مونگوشی" (Charles Mungoshi) در دهه 70 و "چنجه رایی هوه" (ChenjeraiHove) در دهه 80 با تألیفات خود و ترجمه آثار نویسندگان نامی آفریقایی به زبان شونا، باعث رشد و توسعه ادبیات بومی زیمبابوه شدند. در سال 1987 "مونگوشی" کتاب داستان " دانه‌های گندم" (Grain of Wheat) نوشته "انگوگیو" (Ngugi vh) را از زبان انگلیسی با عنوان "تسانگو یمبئو" (TsangoYembeu) به زبان شونا ترجمه کرد. این رویداد ادبی برای جامعه در حال تحول زیمبابوه آن دوران بسیار مهم بود. نتایج فعالیت‌های ادبی نویسندگانی چون "مونگوشی" به مردم در غلبه بر از خود بیگانگی و دوری از هویت ملی که در پی رفتارهای تحقیر آمیز سفیدپوستان در طی سالیان دراز بر جامعه حاکم شده بود، کمک می‌کرد. اگر چه داستان‌های شونا در دوران حکومت نژادپرست رودزیا بخشی از ادبیات سیاست استعماری محسوب می‌شد، اما همین داستان‌ها پس از استقلال توانستند احساسات و سیاست‌های ملی‌گرایی را در مردم توسعه دهند[۳].
نیز نگاه کنید به
ادبیات معاصر ژاپن؛ ادبیات معاصر کانادا؛ ادبیات معاصر چین؛ ادبیات معاصر سنگال؛ ادبیات قرن بیستم فرانسه؛ ادبیات معاصر تایلند؛ ادبیات معاصر اردن؛ ادبیات معاصر سیرالئون؛ ادبیات معاصر قطر
کتابشناسی
- ↑ موگابه (2001).
- ↑ Rankaprimorac and Chan, Stephen (2007). Zimbabwe in Crisis: The international response and the space of silence. Routledge. p. 98.
- ↑ ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی. ص. 174-175.