اینترنت در کوبا: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۸: | خط ۸: | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[اینترنت در چین]]؛ [[اینترنت در کانادا]]؛ [[اینترنت در ژاپن]]؛ [[اینترنت در تونس]]؛ [[اینترنت در لبنان]]؛ [[اینترنت در افغانستان]]؛ [[اینترنت در روسیه]]؛ [[اینترنت در سنگال]]؛ [[اینترنت در آرژانتین]]؛ [[اینترنت در فرانسه]]؛ [[اینترنت در مالی]]؛ [[اینترنت در سودان]]؛ [[اینترنت در ساحل عاج]]؛ [[ماهواره و اینترنت در زیمبابوه]]؛ [[اینترنت در اوکراین]]؛ [[اینترنت در اسپانیا]]؛ [[اینترنت در اردن]]؛ [[اینترنت در اتیوپی]]؛ [[اینترنت در سیرالئون]]؛ [[اینترنت در قطر]]؛ [[اینترنت در | [[اینترنت در تایلند]]؛ [[اینترنت در چین]]؛ [[اینترنت در کانادا]]؛ [[اینترنت در ژاپن]]؛ [[اینترنت در تونس]]؛ [[اینترنت در لبنان]]؛ [[اینترنت در افغانستان]]؛ [[اینترنت در روسیه]]؛ [[اینترنت در سنگال]]؛ [[اینترنت در آرژانتین]]؛ [[اینترنت در فرانسه]]؛ [[اینترنت در مالی]]؛ [[اینترنت در سودان]]؛ [[اینترنت در ساحل عاج]]؛ [[ماهواره و اینترنت در زیمبابوه]]؛ [[اینترنت در اوکراین]]؛ [[اینترنت در اسپانیا]]؛ [[اینترنت در اردن]]؛ [[اینترنت در اتیوپی]]؛ [[اینترنت در سیرالئون]]؛ [[اینترنت در قطر]]؛ [[اینترنت در تاجیکستان]]؛ [[اینترنت در بنگلادش]] | ||
== پاورقی == | == پاورقی == | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
[[رده:رسانه های جدید]] | |||
نسخهٔ ۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۱
اگرچه در بیشتر کشورهای جهان، اینترنت رشد چشمگیری داشته است، در کوبا رکود قابل توجهی در این زمینه به چشم می‌خورد. از عوامل رکود، می‌توان به ۳ عامل اصلی اشاره نمود:
تحریم‌شدن توسط آمریکا [i] ، شرایط اقتصادی کوبا و ترس دولت از آزادی خبررسانی؛ که این سه عامل مانع از دسترسی همیشگی اکثر شهروندان کوبایی شده است، اولین اتصال به اینترنت در کوبا، در اکتبر ۱۹۹۶ یعنی چند سال بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی بود که در آن دوره خاص، وضعیت بد اقتصادی کوبا مانع از توسعه اینترنت شد.
براساس تحقیقات انجام شده بر روی ۳۸ هزار خانواده، توسط اداره آمار ملی کوبا در سال ۲۰۰۹، فقط 2/9 درصد از آن‌ها در سال ۲۰۰۸ دسترسی مستقیم به اینترنت داشتند، و بیشتر کاربران در مدرسه و محل کار به اینترنت دسترسی دارند. سرعت پایین اینترنت و همچنین هزینه بالای آن، کاربرد آن را محدود نموده است، اگرچه بیشتر کوبایی‌ها از اینترانت استفاده می‌کنند و اکثر کاربران از طریق شماره‌گیری (dial up) به اینترنت متصل می‌شوند. در کوبا اینترنت به شدت کنترل و فیلتر می‌شود، و اگرچه برخی وب‌سایت‌ها مسدود نشده‌اند، از آنجا که سرعت اینترنت پایین است، دسترسی به آن‌ها امکان‌پذیر نمی‌باشد.
لازم به ذکر است که کوبایی‌ها اجازه دسترسی مستقیم به اینترنت را خارج از محل کار و دانشگاه ندارند و در بسیاری موارد به‌طور قاچاقی و به واسطه دیگر افراد از جمله خارجی‌های مقیم کوبا می‌توانند از اینترنت در خانه استفاده‌کنند[۱].
نیز نگاه کنید به
اینترنت در تایلند؛ اینترنت در چین؛ اینترنت در کانادا؛ اینترنت در ژاپن؛ اینترنت در تونس؛ اینترنت در لبنان؛ اینترنت در افغانستان؛ اینترنت در روسیه؛ اینترنت در سنگال؛ اینترنت در آرژانتین؛ اینترنت در فرانسه؛ اینترنت در مالی؛ اینترنت در سودان؛ اینترنت در ساحل عاج؛ ماهواره و اینترنت در زیمبابوه؛ اینترنت در اوکراین؛ اینترنت در اسپانیا؛ اینترنت در اردن؛ اینترنت در اتیوپی؛ اینترنت در سیرالئون؛ اینترنت در قطر؛ اینترنت در تاجیکستان؛ اینترنت در بنگلادش
پاورقی
[i]: اگرچه در سال ۲۰۰۹، رئیس‌جمهور آمریکا - اوباما - اعلام نمود که ایالات‌متحده به شرکت‌های آمریکایی این اجازه را می‌دهد که خدمات اینترنتی را به کوبا ارائه دهند، اما دولت کوبا این پیشنهاد را رد می‌کند و در عوض با دولت ونزوئلا همکاری می‌کند.
کتابشناسی
- ↑ حق‌روستا، مریم (1397). جامعه و فرهنگ کوبا. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص381-382.