ژولداس بکف میرزاتای ژولداس بکویچ: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
ژولداس بکف میرزاتای ژولداس بکویچ (Kolac6exoB, MIp3aTaii Kozac6exoBH)، که در سال ۱۹۶۰ از دانشکده زبانشناسی دانشگاه ایالتی [[قزاقستان]] در مقطع دکترای رشته زبانشناسی فارغ التحصیل شده است، ابتدا به عنوان استادیار و بعد در سمت ریاست دانشکده زبانشناسی و در سال‌های ۱۹۸۷ تا ۱۹۸۸ مسئولیت وزارت آموزش و پرورش جمهوری سوسیالیستی [[قزاقستان]] شوروی را عهده دار بوده است و در دوره‌ای عضو شورای ریاست جمهوری و مسئولیت معاونت نخست وزیری بوده است، بعد از استقلال قزاقستان در دوره زمانی۱۹۹۳-۱۹۹۶  از سوی دولت نوپا و جوان جمهوری قزاقستان به عنوان سفیر فوق العاده و تام الاختیار جمهوری [[قزاقستان]] در جمهوری اسلامی ایران انتخاب شد.


==== ژولداس بکف میرزاتای ژولداس بکویچ ====
هر چند [[ژولداس بکف میرزاتای ژولداس بکویچ|ژولداس بکف]] بیشتر مطالعات خود را در رشته ترک‌شناسی متمرکز کرده است و اکنون نیز ریاست بخش ترک‌شناسی دانشگاه اوراسیا را عهده دار است ولی بخاطر حضور سه ساله خود در جمهوری اسلامی ایران با مطالعه [[ایران شناسی در قزاقستان|ایران‌شناسی]] و ارتباط با مسئولین جمهوری اسلامی ایران، در عین حال در [[قزاقستان]] و مخصوصا در مراکز علمی و آموزشی به عنوان یک ایران‌شناس شناخته می‌شود.
ژولداس بکف میرزاتای ژولداس بکویچ (Kolac6exoB, MIp3aTaii Kozac6exoBH)، که در سال ۱۹۶۰ از دانشکده زبانشناسی دانشگاه ایالتی [[قزاقستان]] در مقطع دکترای رشته زبانشناسی فارغ التحصیل شده است، ابتدا به عنوان استادیار و بعد در سمت ریاست دانشکده زبانشناسی و در سالهای ۱۹۸۷ تا ۱۹۸۸ مسئولیت وزارت آموزش و پرورش جمهوری سوسیالیستی قزاقستان شوروی را عهده دار بوده است و در دوره ای عضو شورای ریاست جمهوری و مسئولیت معاونت نخست وزیری بوده است، بعد از استقلال قزاقستان در دوره زمانی۱۹۹۳-۱۹۹۶ - از سوی دولت نوپا و جوان جمهوری قزاقستان به عنوان سفیر فوق العاده و تام الاختیار جمهوری قزاقستان در جمهوری اسلامی ایران انتخاب شد.


۳۴۲ گزارش رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در جمهوری قزاقستان در مورد برگزاری بزرگداشت ایرانشناس قزاق در دانشگاه فارابی قزاقستان
علاوه بر موارد فوق اطاق‌های ایران که در دانشگاه‌های [[دانشگاه الفارابی|فارابی]]، آبای، آبلایخان، اوراسیا و آکتائو فعال هستند و تمام آنها پس از استقلال جمهوری قزاقستان و روابط جدید بین جمهوری اسلامی ایران و جمهوری قزاقستان تأسیس شده‌اند از مراکزی هستند که نقش بزرگی در زمینه [[ایران شناسی در قزاقستان|ایران‌شناسی]] و آموزش زبان فارسی ایفا می‌کنند<ref>صابری، اصغر (1395). جامعه و فرهنگ [[قزاقستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص 468-469.</ref>.


<nowiki>http://www.icro.ir/index.aspx?siteid=261&pageid=11751&newsview=610523</nowiki> 468
== کتابشناسی ==
 
 
هر چند ژولداس بکف بیشتر مطالعات خود را در رشته ترکشناسی متمرکز کرده است و اکنون نیز ریاست بخش ترکشناسی دانشگاه اوراسیا را عهده دار است ولی بخاطر حضور سه ساله خود در جمهوری اسلامی ایران با مطالعه ایرانشناسی و ارتباط با مسئولین جمهوری اسلامی ایران، در عین حال در قزاقستان و مخصوصا در مراکز علمی و آموزشی به عنوان یک ایرانشناس شناخته می شود.
 
علاوه بر موارد فوق اطاق های ایران که در دانشگاه های فارابی، آبای، آبلایخان، اوراسیا و آکتائو فعال هستند و تمام آنها پس از استقلال جمهوری قزاقستان و روابط جدید بین جمهوری اسلامی ایران و جمهوری قزاقستان تأسیس شده اند از مراکزی هستند که نقش بزرگی در زمینه ایرانشاسی و آموزش زبان فارسی ایفا می کنند.

نسخهٔ ‏۳ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۲

ژولداس بکف میرزاتای ژولداس بکویچ (Kolac6exoB, MIp3aTaii Kozac6exoBH)، که در سال ۱۹۶۰ از دانشکده زبانشناسی دانشگاه ایالتی قزاقستان در مقطع دکترای رشته زبانشناسی فارغ التحصیل شده است، ابتدا به عنوان استادیار و بعد در سمت ریاست دانشکده زبانشناسی و در سال‌های ۱۹۸۷ تا ۱۹۸۸ مسئولیت وزارت آموزش و پرورش جمهوری سوسیالیستی قزاقستان شوروی را عهده دار بوده است و در دوره‌ای عضو شورای ریاست جمهوری و مسئولیت معاونت نخست وزیری بوده است، بعد از استقلال قزاقستان در دوره زمانی۱۹۹۳-۱۹۹۶ از سوی دولت نوپا و جوان جمهوری قزاقستان به عنوان سفیر فوق العاده و تام الاختیار جمهوری قزاقستان در جمهوری اسلامی ایران انتخاب شد.

هر چند ژولداس بکف بیشتر مطالعات خود را در رشته ترک‌شناسی متمرکز کرده است و اکنون نیز ریاست بخش ترک‌شناسی دانشگاه اوراسیا را عهده دار است ولی بخاطر حضور سه ساله خود در جمهوری اسلامی ایران با مطالعه ایران‌شناسی و ارتباط با مسئولین جمهوری اسلامی ایران، در عین حال در قزاقستان و مخصوصا در مراکز علمی و آموزشی به عنوان یک ایران‌شناس شناخته می‌شود.

علاوه بر موارد فوق اطاق‌های ایران که در دانشگاه‌های فارابی، آبای، آبلایخان، اوراسیا و آکتائو فعال هستند و تمام آنها پس از استقلال جمهوری قزاقستان و روابط جدید بین جمهوری اسلامی ایران و جمهوری قزاقستان تأسیس شده‌اند از مراکزی هستند که نقش بزرگی در زمینه ایران‌شناسی و آموزش زبان فارسی ایفا می‌کنند[۱].

کتابشناسی

  1. صابری، اصغر (1395). جامعه و فرهنگ قزاقستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 468-469.