بنگلا آكادمی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
«بنگلا» زبان ملی و رسمی كشور [[بنگلادش]] است. زبان بنگالی تاریخی بیش از یك هزار سال را پشت سر دارد و از ادبیات سنتی و كهن برخوردار می باشد. از نظر زبان شناسی، این زبان از گروه زبان های هند واروپایی است. | «بنگلا» زبان ملی و رسمی كشور [[بنگلادش]] است. زبان بنگالی تاریخی بیش از یك هزار سال را پشت سر دارد و از ادبیات سنتی و كهن برخوردار می باشد. از نظر زبان شناسی، این زبان از گروه زبان های هند واروپایی است. | ||
«[[بنگلا آكادمی]]» در سوم دسامبر 1955، تحت حكومت جبهه متحد، كه در سال 1954 به پیروزی رسیده بود، تأسیس شد و رسما توسط ابوحسین سركار سروزیر بنگال شرقی گشایش یافت. دولت ایالتی اقدام به تأسیس كمیته ای مقدماتی در 26 نوامبر 1955 کرد كه پس از افتتاح آن، فردی به نام محمود بركت ا... را مامور ویژه و مدیر اجرایی آكادمی کرد. | |||
بعد از بازنشسته شدن وی در 1956، دكتر محمود انعام الحق اولین مدیر این آكادمی شد. در پی آن، طبق اساسنامه آكادمی بنگلا مصوب پارلمان این کشور، در تاریخ سوم آوریل 1957، این مؤسسه از هویت مستقلی برخوردار شد. سپس از تاریخ دهم آگوست 1957، اساسنامه فوق به مرحله اجرا گذاشته شد و بعد از آن كمیته مقدماتی به «شورای آكادمی» تغییر نام یافت. اولین شورا در مارچ 1958 تشكیل شد و در دهم آگوست 1958 فعالیت خود را آغاز كرد. شورای اداری دارای 19 عضو است كه چهار نفر از اعضای قدیمی (شواری قبلی)، 7 نفراز سوی دولت و 8 نفر دیگر از سوی افراد خارج از اعضای شورا انتخاب می شوند. این شورا در زمینه های تحقیق و پژوهش، ترجمه، تنظیم، چاپ، فروش و كتابداری فعالیت دارد. | بعد از بازنشسته شدن وی در 1956، دكتر محمود انعام الحق اولین مدیر این آكادمی شد. در پی آن، طبق اساسنامه آكادمی بنگلا مصوب پارلمان این کشور، در تاریخ سوم آوریل 1957، این مؤسسه از هویت مستقلی برخوردار شد. سپس از تاریخ دهم آگوست 1957، اساسنامه فوق به مرحله اجرا گذاشته شد و بعد از آن كمیته مقدماتی به «شورای آكادمی» تغییر نام یافت. اولین شورا در مارچ 1958 تشكیل شد و در دهم آگوست 1958 فعالیت خود را آغاز كرد. شورای اداری دارای 19 عضو است كه چهار نفر از اعضای قدیمی (شواری قبلی)، 7 نفراز سوی دولت و 8 نفر دیگر از سوی افراد خارج از اعضای شورا انتخاب می شوند. این شورا در زمینه های تحقیق و پژوهش، ترجمه، تنظیم، چاپ، فروش و كتابداری فعالیت دارد. | ||
این شورا دارای دو بخش اصلی و فرعی است که بخش اصلی آن شامل بخش های: زبان، ادبیات، فرهنگ و مطبوعات، منابع، تأسیس، طرح و برنامه آموزش و كتابخانه می باشد و بخش فرعی آن شامل بخش های: توسعه، فروش و بازار یابی، هماهنگی و روابط عمومی، حسابداری و بودجه، و شورا می باشد<ref>Mohammad Rashid, March1993, Bangla Academy , Dhaka </ref> | این شورا دارای دو بخش اصلی و فرعی است که بخش اصلی آن شامل بخش های: زبان، ادبیات، فرهنگ و مطبوعات، منابع، تأسیس، طرح و برنامه آموزش و كتابخانه می باشد و بخش فرعی آن شامل بخش های: توسعه، فروش و بازار یابی، هماهنگی و روابط عمومی، حسابداری و بودجه، و شورا می باشد<ref>Mohammad Rashid, March1993, Bangla Academy , Dhaka </ref><ref>توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ [[بنگلادش]]. تهران: [https://www.icro.ir سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
نسخهٔ ۴ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۵
آكادمی هنر و ادبیات ملی بنگلادش، انستیتویی است كه در توسعه زبان وادبیات و فرهنگ در این سرزمین فعالیت دارد.
«بنگلا» زبان ملی و رسمی كشور بنگلادش است. زبان بنگالی تاریخی بیش از یك هزار سال را پشت سر دارد و از ادبیات سنتی و كهن برخوردار می باشد. از نظر زبان شناسی، این زبان از گروه زبان های هند واروپایی است.
«بنگلا آكادمی» در سوم دسامبر 1955، تحت حكومت جبهه متحد، كه در سال 1954 به پیروزی رسیده بود، تأسیس شد و رسما توسط ابوحسین سركار سروزیر بنگال شرقی گشایش یافت. دولت ایالتی اقدام به تأسیس كمیته ای مقدماتی در 26 نوامبر 1955 کرد كه پس از افتتاح آن، فردی به نام محمود بركت ا... را مامور ویژه و مدیر اجرایی آكادمی کرد.
بعد از بازنشسته شدن وی در 1956، دكتر محمود انعام الحق اولین مدیر این آكادمی شد. در پی آن، طبق اساسنامه آكادمی بنگلا مصوب پارلمان این کشور، در تاریخ سوم آوریل 1957، این مؤسسه از هویت مستقلی برخوردار شد. سپس از تاریخ دهم آگوست 1957، اساسنامه فوق به مرحله اجرا گذاشته شد و بعد از آن كمیته مقدماتی به «شورای آكادمی» تغییر نام یافت. اولین شورا در مارچ 1958 تشكیل شد و در دهم آگوست 1958 فعالیت خود را آغاز كرد. شورای اداری دارای 19 عضو است كه چهار نفر از اعضای قدیمی (شواری قبلی)، 7 نفراز سوی دولت و 8 نفر دیگر از سوی افراد خارج از اعضای شورا انتخاب می شوند. این شورا در زمینه های تحقیق و پژوهش، ترجمه، تنظیم، چاپ، فروش و كتابداری فعالیت دارد.
این شورا دارای دو بخش اصلی و فرعی است که بخش اصلی آن شامل بخش های: زبان، ادبیات، فرهنگ و مطبوعات، منابع، تأسیس، طرح و برنامه آموزش و كتابخانه می باشد و بخش فرعی آن شامل بخش های: توسعه، فروش و بازار یابی، هماهنگی و روابط عمومی، حسابداری و بودجه، و شورا می باشد[۱][۲]
نیز نگاه کنید به
- ادبیات کودکان و نوجوانان ژاپن؛ ادبیات معاصر نوجوانان و جوانان در روسیه؛ ادبیات کودکان و نوجوانان کوبا؛ ادبیات کودکان و نوجوانان تونس؛ ادبیات کودکان و نوجوانان افغانستان؛ ادبیات کودکان و نوجوانان سنگال؛ ادبیات کودکان و نوجوانان در تایلند؛ ادبیات کودکان و نوجوانان در اسپانیا؛ ادبیات کودکان و نوجوانان در اردن؛ ادبیات کودکان و نوجوانان سیرالئون
کتابشناسی
- ↑ Mohammad Rashid, March1993, Bangla Academy , Dhaka
- ↑ توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ بنگلادش. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)