شخصیت ها و مفاخر فرهنگی بنگلادش: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
===استاد آیت علی خان===
شخصیت ها و مفاخر فرهنگی در کشور بنگلادش شامل [[آیت علی خان]]، [[مولانا محمد امین الاسلام]]، [[پروفسور آ. ف. م. ابوبكر صديق]]، [[مولانا محمد صلاح الدین]]، [[عارف الرحمان]]، [[سيف الاسلام]]، [[عبدالجبار خان]] و [[ادیب عبدالكریم]] است که در ذیل شرح داده شده است:
یکی از آهنگ سازان معروف شبه قاره هند می باشد. وی در سال 1884 در روستای «شیب پور براهمن باریه» در شمال شرق [[داكا|داکا]] به دنیا آمد و درسال 1967 در گذشت.


پدر وی سردار حسین خان معروف به سادوخان بود. دو برادر وی به نام های استاد علاء الدین خان و استاد فقیر آفتاب الدین خان، از آواز خوانان و آهنگ سازان معروف شبه قاره بودند. سازی که استاد [[آیت علی خان]] استفاده می کرد به نام سوربهار ( بهار آهنگ ) نام داشت که با دست خود ساخته بود. این ساز کمی بزرگ تر از 3 تار است.
===[[آیت علی خان|استاد آیت علی خان]]===
یکی از آهنگ سازان معروف شبه قاره هند می باشد. وی در سال 1884 در روستای «شیب پور براهمن باریه» در شمال شرق [[داكا|داکا]] به دنیا آمد و درسال 1967 در گذشت. پدر وی سردار حسین خان معروف به سادوخان بود. دو برادر وی به نام های استاد علاء الدین خان و استاد فقیر آفتاب الدین خان، از آواز خوانان و آهنگ سازان معروف شبه قاره بودند. سازی که استاد [[آیت علی خان]] استفاده می کرد به نام سوربهار ( بهار آهنگ ) نام داشت که با دست خود ساخته بود. این ساز کمی بزرگ تر از 3 تار است.


وی بسیار متدین و معتقد به اسلام بود. دولت پاکستان در سال 1962 مدال «طمغه» را به وی اعطا کرد. در سال 1958 دولت [[بنگلادش]] به وی مدال «آزادی» را اهدا کرد. استاد آیت علی خان چندین مدال از مراکز مختلف به خصوص «فرهنگستان بنگلا» دریافت کرده بود<ref>روزنامه انقلاب ؛ [[داكا]] ؛ [[بنگلادش]] ؛ 5 سپتامبر 1999</ref>
وی بسیار متدین و معتقد به اسلام بود. دولت پاکستان در سال 1962 مدال «طمغه» را به وی اعطا کرد. در سال 1958 دولت [[بنگلادش]] به وی مدال «آزادی» را اهدا کرد. استاد آیت علی خان چندین مدال از مراکز مختلف به خصوص «فرهنگستان بنگلا» دریافت کرده بود<ref>روزنامه انقلاب ؛ [[داكا]] ؛ [[بنگلادش]] ؛ 5 سپتامبر 1999</ref>
====[[مولانا محمد امین الاسلام]]====
 
=== [[مولانا محمد امین الاسلام]] ===
از چهره های برجسته دینی [[بنگلادش]] است. وی درسال های 1964 و 1965 عضو هیئت بعثه حج دولت [[بنگلادش]] و در سال 1979 سرپرست هیئت اعزامی علمای بلند پایه کشور اندونزی و مالزی بود. نامبرده آشنایی و تسلط خوبی به زبان های اردو، عربی و انگلیسی دارد.
از چهره های برجسته دینی [[بنگلادش]] است. وی درسال های 1964 و 1965 عضو هیئت بعثه حج دولت [[بنگلادش]] و در سال 1979 سرپرست هیئت اعزامی علمای بلند پایه کشور اندونزی و مالزی بود. نامبرده آشنایی و تسلط خوبی به زبان های اردو، عربی و انگلیسی دارد.


خط ۱۱: خط ۱۲:


مولانا محمد امین الاسلام بیش از چهل کتاب در موضوعات اسلامی تالیف کرده است. وی سردبیرمجله «البلاغ»، از مجلات دینی است و سمت ریاست هیئت ویرایش ترجمه شریف بخاری به زبان بنگالی و ویرایش ترجمه تفسیر طبری را بر عهده دارد.
مولانا محمد امین الاسلام بیش از چهل کتاب در موضوعات اسلامی تالیف کرده است. وی سردبیرمجله «البلاغ»، از مجلات دینی است و سمت ریاست هیئت ویرایش ترجمه شریف بخاری به زبان بنگالی و ویرایش ترجمه تفسیر طبری را بر عهده دارد.
====پروفسور آ. ف . م . ابوبکر صدیق====
 
=== [[پروفسور آ. ف. م. ابوبكر صديق|پروفسور آ. ف . م . ابوبکر صدیق]] ===
پروفسور صدیق استاد دپارتمان عربی دانشگاه [[داكا|داکا]]، مفسر قرآن و نویسنده می باشد. دارای مشرب صوفیه است و در محافل فرهنگی، جایگاه خاصی دارد.
پروفسور صدیق استاد دپارتمان عربی دانشگاه [[داكا|داکا]]، مفسر قرآن و نویسنده می باشد. دارای مشرب صوفیه است و در محافل فرهنگی، جایگاه خاصی دارد.
====مولانا محمد صلاح الدین====
 
=== [[مولانا محمد صلاح الدین]] ===
رئیس اسبق مدرسه عالیه [[داكا|داکا]]، بزرگ ترین حوزه علمیه رسمی [[بنگلادش]]، مفسر قرآن و سخنران در برنامه های تلویزیونی دولتی است. [[مولانا محمد صلاح الدین]] شخصیتی علمی فرهنگی است و در میان مردم شهرت و اعتبار دارد.
رئیس اسبق مدرسه عالیه [[داكا|داکا]]، بزرگ ترین حوزه علمیه رسمی [[بنگلادش]]، مفسر قرآن و سخنران در برنامه های تلویزیونی دولتی است. [[مولانا محمد صلاح الدین]] شخصیتی علمی فرهنگی است و در میان مردم شهرت و اعتبار دارد.
====[[عارف الرحمان]]====
 
=== [[عارف الرحمان]] ===
عارف الرحمان از جمله هنرمندان معروف [[بنگلادش]] در رشته خوشنویسی قرآن کریم است. دو اثر از آثار قلمی او در نمایشگاه بین المللی خطاطی تهران، در دوره های گذشته برگزیده شده است.
عارف الرحمان از جمله هنرمندان معروف [[بنگلادش]] در رشته خوشنویسی قرآن کریم است. دو اثر از آثار قلمی او در نمایشگاه بین المللی خطاطی تهران، در دوره های گذشته برگزیده شده است.
====[[سيف الاسلام|سیف الاسلام]]====
 
=== [[سيف الاسلام|سیف الاسلام]] ===
ایشان از جمله خطاطان معروف در نوشتن آیات قرآنی است که مردم و مسئولین دولتی از آثار وی تقدیر کرده اند<ref name=":3" />.
ایشان از جمله خطاطان معروف در نوشتن آیات قرآنی است که مردم و مسئولین دولتی از آثار وی تقدیر کرده اند<ref name=":3" />.
====[[عبدالجبار خان]]====
 
=== [[عبدالجبار خان]] ===
فیلم ساز معروف بنگلادشی است که اولین فیلم بنگلادشی به نام «چهره وماسک» را تولید و در معرض نمایش قرار داد. این اولین فیلم طولانی و با صدایی بود که ساخته شد و با این فیلم صنعت فیلم سازی در [[داكا|داکا]] به راه افتاد<ref name=":3" />.
فیلم ساز معروف بنگلادشی است که اولین فیلم بنگلادشی به نام «چهره وماسک» را تولید و در معرض نمایش قرار داد. این اولین فیلم طولانی و با صدایی بود که ساخته شد و با این فیلم صنعت فیلم سازی در [[داكا|داکا]] به راه افتاد<ref name=":3" />.
====ادیب عبدالکریم====
 
=== [[ادیب عبدالكریم|ادیب عبدالکریم]] ===
وی با جمعاوری دو هزارعنوان پوتی ( کتاب ادبی قرون وسطی به زبان بنگالی ) خدمت بزرگی به فرهنگ [[بنگلادش]] کرده است. [[ادیب عبدالكریم|ادیب عبدالکریم]] با این کار عظیم فرهنگی، ثابت کرد که مسلمانان در ادبیات بنگلا دارای سهم بزرگی بوده اند. وی علاوه بر نوشته های مسلمانان، نوشته های هندوها را نیز جمع آوری کرده است. علاوه بر آن، وی آثار 183 شاعر دوران وسطی را نیز کشف و در چند مجلد گردآورده است. از تلاش های فرهنگی وی در شهرستان بوتیای در [[چيتاگنگ|چیتاگنگ]] در روز سوم سپتامبر 1999 تجلیل به عمل آمد<ref>روزنامه اتفاق ، 18 اكتبر 1999 ، داكا ، [[بنگلادش]]</ref>
وی با جمعاوری دو هزارعنوان پوتی ( کتاب ادبی قرون وسطی به زبان بنگالی ) خدمت بزرگی به فرهنگ [[بنگلادش]] کرده است. [[ادیب عبدالكریم|ادیب عبدالکریم]] با این کار عظیم فرهنگی، ثابت کرد که مسلمانان در ادبیات بنگلا دارای سهم بزرگی بوده اند. وی علاوه بر نوشته های مسلمانان، نوشته های هندوها را نیز جمع آوری کرده است. علاوه بر آن، وی آثار 183 شاعر دوران وسطی را نیز کشف و در چند مجلد گردآورده است. از تلاش های فرهنگی وی در شهرستان بوتیای در [[چيتاگنگ|چیتاگنگ]] در روز سوم سپتامبر 1999 تجلیل به عمل آمد<ref>روزنامه اتفاق ، 18 اكتبر 1999 ، داكا ، [[بنگلادش]]</ref>


خط ۱۴۹: خط ۱۵۶:
*شفیق احمد مهدی، شاعر؛
*شفیق احمد مهدی، شاعر؛


*نصیر احمد، شاعر<ref>توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ [[بنگلادش]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>
*نصیر احمد، شاعر<ref>توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ [[بنگلادش]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>.


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
[[شخصیت های فرهنگی ژاپن]]؛ [[شخصیت های فرهنگی کوبا]]؛ [[شخصیت های فرهنگی تونس]]؛ [[مفاخر فرهنگی سنگال]]؛ [[شخصیت ها و مفاخر فرهنگی آرژانتین]]؛ [[شخصیت ها و مفاخر فرهنگی سوریه]]؛ شخصیت ها و مفاخر فرهنگی سودان؛ [[مفاخر فرهنگی زیمبابوه]]؛ [[مفاخر فرهنگی اردن]]؛ [[شخصیت ها و مفاخر فرهنگی قطر]]؛ [[شخصیت ها و مفاخر فرهنگی اتیوپی]]
[[شخصیت های فرهنگی ژاپن]]؛ [[شخصیت های فرهنگی کوبا]]؛ [[شخصیت های فرهنگی تونس]]؛ [[مفاخر فرهنگی سنگال]]؛ [[شخصیت ها و مفاخر فرهنگی آرژانتین]]؛ [[شخصیت ها و مفاخر فرهنگی سوریه]]؛ [[مفاخر فرهنگی زیمبابوه]]؛ [[مفاخر فرهنگی اردن]]؛ [[شخصیت ها و مفاخر فرهنگی قطر]]؛ [[شخصیت ها و مفاخر فرهنگی اتیوپی]]


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۲۶

شخصیت ها و مفاخر فرهنگی در کشور بنگلادش شامل آیت علی خان، مولانا محمد امین الاسلام، پروفسور آ. ف. م. ابوبكر صديق، مولانا محمد صلاح الدین، عارف الرحمان، سيف الاسلام، عبدالجبار خان و ادیب عبدالكریم است که در ذیل شرح داده شده است:

استاد آیت علی خان

یکی از آهنگ سازان معروف شبه قاره هند می باشد. وی در سال 1884 در روستای «شیب پور براهمن باریه» در شمال شرق داکا به دنیا آمد و درسال 1967 در گذشت. پدر وی سردار حسین خان معروف به سادوخان بود. دو برادر وی به نام های استاد علاء الدین خان و استاد فقیر آفتاب الدین خان، از آواز خوانان و آهنگ سازان معروف شبه قاره بودند. سازی که استاد آیت علی خان استفاده می کرد به نام سوربهار ( بهار آهنگ ) نام داشت که با دست خود ساخته بود. این ساز کمی بزرگ تر از 3 تار است.

وی بسیار متدین و معتقد به اسلام بود. دولت پاکستان در سال 1962 مدال «طمغه» را به وی اعطا کرد. در سال 1958 دولت بنگلادش به وی مدال «آزادی» را اهدا کرد. استاد آیت علی خان چندین مدال از مراکز مختلف به خصوص «فرهنگستان بنگلا» دریافت کرده بود[۱]

مولانا محمد امین الاسلام

از چهره های برجسته دینی بنگلادش است. وی درسال های 1964 و 1965 عضو هیئت بعثه حج دولت بنگلادش و در سال 1979 سرپرست هیئت اعزامی علمای بلند پایه کشور اندونزی و مالزی بود. نامبرده آشنایی و تسلط خوبی به زبان های اردو، عربی و انگلیسی دارد.

وی مؤلف تفسیرکامل قرآن مجید به نام «تفسیر نورالقرآن»، در 30 جلد، است. وی واعظی معروف، شخصیتی اسلامی و خطیب و امام مسجد لال باغ در قسمت جنوبی داکا می باشد و از جمله روحانیون برجسته کشور به شمار می رود[۲]

مولانا محمد امین الاسلام بیش از چهل کتاب در موضوعات اسلامی تالیف کرده است. وی سردبیرمجله «البلاغ»، از مجلات دینی است و سمت ریاست هیئت ویرایش ترجمه شریف بخاری به زبان بنگالی و ویرایش ترجمه تفسیر طبری را بر عهده دارد.

پروفسور آ. ف . م . ابوبکر صدیق

پروفسور صدیق استاد دپارتمان عربی دانشگاه داکا، مفسر قرآن و نویسنده می باشد. دارای مشرب صوفیه است و در محافل فرهنگی، جایگاه خاصی دارد.

مولانا محمد صلاح الدین

رئیس اسبق مدرسه عالیه داکا، بزرگ ترین حوزه علمیه رسمی بنگلادش، مفسر قرآن و سخنران در برنامه های تلویزیونی دولتی است. مولانا محمد صلاح الدین شخصیتی علمی فرهنگی است و در میان مردم شهرت و اعتبار دارد.

عارف الرحمان

عارف الرحمان از جمله هنرمندان معروف بنگلادش در رشته خوشنویسی قرآن کریم است. دو اثر از آثار قلمی او در نمایشگاه بین المللی خطاطی تهران، در دوره های گذشته برگزیده شده است.

سیف الاسلام

ایشان از جمله خطاطان معروف در نوشتن آیات قرآنی است که مردم و مسئولین دولتی از آثار وی تقدیر کرده اند[۲].

عبدالجبار خان

فیلم ساز معروف بنگلادشی است که اولین فیلم بنگلادشی به نام «چهره وماسک» را تولید و در معرض نمایش قرار داد. این اولین فیلم طولانی و با صدایی بود که ساخته شد و با این فیلم صنعت فیلم سازی در داکا به راه افتاد[۲].

ادیب عبدالکریم

وی با جمعاوری دو هزارعنوان پوتی ( کتاب ادبی قرون وسطی به زبان بنگالی ) خدمت بزرگی به فرهنگ بنگلادش کرده است. ادیب عبدالکریم با این کار عظیم فرهنگی، ثابت کرد که مسلمانان در ادبیات بنگلا دارای سهم بزرگی بوده اند. وی علاوه بر نوشته های مسلمانان، نوشته های هندوها را نیز جمع آوری کرده است. علاوه بر آن، وی آثار 183 شاعر دوران وسطی را نیز کشف و در چند مجلد گردآورده است. از تلاش های فرهنگی وی در شهرستان بوتیای در چیتاگنگ در روز سوم سپتامبر 1999 تجلیل به عمل آمد[۳]

اسامی بعضی دیگر از شخصیت های فرهنگی کشور بنگلادش به شرح زیر است:

  • منظور عالم التماس، عکاس و نویسنده؛
  • محمد شاهدا.. ، کارشناس اموزش و پرورش، نویسنده و زبانشناس؛
  • محمد ظفر اقبال، نویسنده و مربی(Muhammed Zafar Iqbal , writer and educator)؛
  • منیر چوهدری، مربی، نمایشنامه نویس و روشنفکر(Munier Chowdhury , educator, dramatist and intellectual) در سال 1971 آزادی جنگ بنگلادش کشته شدند؛
  • مونیکا علی، نویسنده (Monica Ali , noted author of Brick Lane )؛
  • مظهر الاسلام، معمار، فعال سیاسی (Mazharul Islam , architect, political activist)؛
  • قمرالحسن، هنرمند (Quamrul Hassan , artist)؛
  • محمد شاهد ا..، شاعر (Rudra Muhammad Shahidullah ,poet)؛
  • رفیق آزاد، شاعر(Rafiq Azad , Poet)؛
  • شهریار کبیر، نویسنده و روزنامه نگار(Shahidul Alam , photographer Shahriyar Kabir , author and journalist)؛
  • نگری شهاب الدین، شاعر، نویسنده و خواننده(Shahabuddin Nagari , poet, writer and singer)؛
  • شمس الرحمان، شاعر(Shamsur Rahman , poet)؛
  • سکدر امین الحق، شاعر(Sikdar Aminul Haq , poet)؛
  • سید جهانگیر، هنرمند(Syed Jahangir , free-lance artist)؛
  • سید مجتبی علی، نویسنده مشهور بنگالی، عضو انجمن علمی، محقق و زبان شناس(Syed Mujtaba Ali, renowned Bengali author, academician, scholar and linguist)؛
  • سید محمد سلطان، نقاش( SM Sultan , Painter)؛
  • تهمیمه انام، رمان نویس، فارغ التحصیل دانشگاه هاروارد، برنده جایزه در سال 2008(Tahmima Anam , novelist)؛
  • زین العابدین، نقاش(Zainul Abedin , painter )؛
  • ظل الرحمان جان، هنرمند پانتومیم(Zillur Rahman John ,mime and pantomime artist)؛
  • عبدالروف رازک، بازیگر و کارگردان سینما؛
  • افشان آزاد، بازیگر و نقش مکمل زن در مجموعه بازیگران هری پاتر؛
  • اسد الزمان نور، بازیگر، سیاستمدار و عضو پارلمان؛
  • ظاهر ریحان، کارگردان؛
  • مرحوم طارق مسعود، کارگردان و اشنا با سینمای ایران؛
  • مکمل تنویر، کارگردان؛
  • رباعیات سیدا حسین، کارگردان و نویسنده؛
  • سومیتا دوی، بازیگر؛
  • شهناز رحمت، خواننده؛
  • رونا لیلا، خواننده؛
  • شهید العام، عکاس؛
  • مصطفی زمان عباسی، موسیقی دان؛
  • حبیب الله سراجی، شاعر؛
  • اسد چودری، شاعر؛
  • مجتبی احمد جمال،  فعال سینمایی و آشنا با سینمای ایران؛
  • مرشد الاسلام، فیلم ساز؛
  • تنویر مکمل، فیلم ساز؛
  • نصر الدین یوسف، فیلم ساز؛
  • صلاح لابلو، فیلم ساز؛
  • مصطفی سرور قاروقی، فیلم ساز؛
  • آمی ناب رضا، فیلم ساز؛
  • کیسلو، فیلم ساز؛
  • شاپان احمد، فیلم ساز؛
  • محمد حسین جمی، فیلم ساز؛
  • ممتاز الرحمن اکبر، فیلم ساز؛
  • سبف الا سلام، نقاش؛
  • سید الزمان خان، نقاش؛
  • ابو بارک علوی، نقاش؛
  • شیشر کومار، نقاش؛
  • رسا، نقاش؛
  • ابو الهاشم خان، نقاش؛
  • رفیق النبی، نقاش؛
  • مرتضی بشیر، نقاش؛
  • محمود الحق، نقاش؛
  • عبد الستار، نقاش؛
  • عبد القویم چودری، نقاش؛
  • سید عبد الله خالد، نقاش؛
  • علی المحمود، شاعر؛
  • نور الهدی، شاعر؛
  • المجاهدی، شاعر؛
  • کمیل چودری، شاعر؛
  • سید شمس الحق، شاعر؛
  • شفیق احمد مهدی، شاعر؛
  • نصیر احمد، شاعر[۴].

نیز نگاه کنید به

شخصیت های فرهنگی ژاپن؛ شخصیت های فرهنگی کوبا؛ شخصیت های فرهنگی تونس؛ مفاخر فرهنگی سنگال؛ شخصیت ها و مفاخر فرهنگی آرژانتین؛ شخصیت ها و مفاخر فرهنگی سوریه؛ مفاخر فرهنگی زیمبابوه؛ مفاخر فرهنگی اردن؛ شخصیت ها و مفاخر فرهنگی قطر؛ شخصیت ها و مفاخر فرهنگی اتیوپی

کتابشناسی

  1. روزنامه انقلاب ؛ داكا ؛ بنگلادش ؛ 5 سپتامبر 1999
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ گزارش رایزنی فرهنگی ج.ا.ایران(1378). بنگلادش: رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران،طی شماره 2765//51
  3. روزنامه اتفاق ، 18 اكتبر 1999 ، داكا ، بنگلادش
  4. توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ بنگلادش. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)