اتحادیه ناشران سوریه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
این اتحادیه در سال 2005 میلادی تأسیس شده و نسخه بومی اتحادیه ناشران عرب است. نخستین مدیر این اتحادیه، مرحوم «محمد عدنان» مدیر انتشارات «دارالفکر» و از پیشکسوتان نشر در [[سوریه]] بود. در حال حاضر و از 2014 م. «هیثم حافظ» که صاحب چندین عنوان دفتر نشر است، مدیریت این اتحادیه را به عهده دارد. | این اتحادیه در سال 2005 میلادی تأسیس شده و نسخه بومی اتحادیه ناشران عرب است. نخستین مدیر این اتحادیه، مرحوم «محمد عدنان» مدیر انتشارات «دارالفکر» و از پیشکسوتان نشر در [[سوریه]] بود. در حال حاضر و از 2014 م. «هیثم حافظ» که صاحب چندین عنوان دفتر نشر است، مدیریت این اتحادیه را به عهده دارد. | ||
هیثم حافظ اگر چه از ساداتحسینی و علاقه مند به اهل بیت است؛ اما مانند اغلب سوری‌‌ها اهل سنت است و موضع مثبتی نسبت به همکاری با ایران ندارد. در واقع، گرایش عمومی بدنه اصلی ناشران سوری، نسبت به این موضوع بسیار محافظهکارانه است؛ اما بسته نیست. دلایل این موضوع بسیار است کهمحل خود را میطلبد و علت اصلی آن، خاطره نه چندان مثبت همکاری با فعالان فرهنگی پیشین بوده است. | هیثم حافظ اگر چه از ساداتحسینی و علاقه مند به اهل بیت است؛ اما مانند اغلب سوری‌‌ها اهل سنت است و موضع مثبتی نسبت به همکاری با ایران ندارد. در واقع، گرایش عمومی بدنه اصلی ناشران سوری، نسبت به این موضوع بسیار محافظهکارانه است؛ اما بسته نیست. دلایل این موضوع بسیار است کهمحل خود را میطلبد و علت اصلی آن، خاطره نه چندان مثبت همکاری با فعالان فرهنگی پیشین بوده است.<ref>شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[نهادها و سازمان‌های فرهنگی سوریه]] | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۵
این اتحادیه در سال 2005 میلادی تأسیس شده و نسخه بومی اتحادیه ناشران عرب است. نخستین مدیر این اتحادیه، مرحوم «محمد عدنان» مدیر انتشارات «دارالفکر» و از پیشکسوتان نشر در سوریه بود. در حال حاضر و از 2014 م. «هیثم حافظ» که صاحب چندین عنوان دفتر نشر است، مدیریت این اتحادیه را به عهده دارد.
هیثم حافظ اگر چه از ساداتحسینی و علاقه مند به اهل بیت است؛ اما مانند اغلب سوری‌‌ها اهل سنت است و موضع مثبتی نسبت به همکاری با ایران ندارد. در واقع، گرایش عمومی بدنه اصلی ناشران سوری، نسبت به این موضوع بسیار محافظهکارانه است؛ اما بسته نیست. دلایل این موضوع بسیار است کهمحل خود را میطلبد و علت اصلی آن، خاطره نه چندان مثبت همکاری با فعالان فرهنگی پیشین بوده است.[۱]
نیز نگاه کنید به
نهادها و سازمان‌های فرهنگی سوریه
کتابشناسی
- ↑ شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)