وضعيت شهرنشينی و روستانشينی تایلند: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
[[وضعیت شهرنشینی و روستا نشینی اردن]]؛ [[وضعيت شهرنشينی و روستانشينی ژاپن]]؛ [[وضعيت شهرنشينی وروستانشينی کوبا]]
[[وضعيت شهرنشينی و روستانشينی ژاپن]]؛ [[وضعیت شهرنشینی و روستا نشینی اردن]]؛ [[وضعيت شهرنشينی وروستانشينی کوبا]]؛ [[وضعيت شهرنشينی و روستانشينی بنگلادش]]؛ [[وضعيت شهرنشينی و روستانشينی سریلانکا]]؛ وضعيت شهرنشينی و روستانشينی ژاپن


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==
<references />
<references />
[[رده:شهر نشینی و روستا نشینی]]
[[رده:شهر نشینی و روستا نشینی]]

نسخهٔ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۵۷

بر پایه آمار سال ۲۰۰۸، ۳۴ درصد کل جمعیت تایلند شهرنشین هستند و بقیه مردم این کشور در روستاها اقامت دارند، بانکوک، پایتخت تایلند، با جمعیت ۷ میلیونی خود (شامل تونبوری)، بزرگ‌ترین شهر این کشور است.

به‌دلیل سرمایه‌گذاری‌های عظیم خارجی در دهه‌های ۱۹۸۰ م و ۱۹۹۰م، امروزه بانکوک مقر منطقه‌ای بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی و شرکت‌های چندملیتی جهان و از مراکز بزرگ تجارت و امور مالی در منطقه هندوچین شمرده می‌شود و در موقعیت جدید خود، نفوذ سیاسی و فرهنگی فراوانی در این منطقه دارد. این شهر در سال ۲۰۰۹م پس از سنگاپور یکی از شهرهای گران جنوب شرقی آسیا بوده است[۱].

نیز نگاه کنید به

وضعيت شهرنشينی و روستانشينی ژاپن؛ وضعیت شهرنشینی و روستا نشینی اردن؛ وضعيت شهرنشينی وروستانشينی کوبا؛ وضعيت شهرنشينی و روستانشينی بنگلادش؛ وضعيت شهرنشينی و روستانشينی سریلانکا؛ وضعيت شهرنشينی و روستانشينی ژاپن

کتابشناسی

  1. الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ تایلند. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی،ص.33.