جشن پاییزی در چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
[[جشن پاییزی در چین|جشن نیمه­‌ی ماه پاییزی]]، پس از [[جشن عید بهاره|جشن بهاره]] بزرگ­ترین جشن چینی­‌ها به شمار می‌­رود. این جشن که در پانزدهمین روز از ماه هشتم به تقویم کشاورزی چین برگزار می­‌شود، با پرستش ماه توسط امپراتوران گذشته ارتباط دارد. در [[تاریخ دوران باستان چین|دوران باستان پادشاهان چین]] در بهار خورشید و در پاییز ماه را ستایش می­‌کردند. درباریان و مردم نیز با تأسی به امپراتوران، این روز را گرامی داشته و به جشن و شادمانی می‌­پرداختند. این آیین در دوران [[سلسله تانگ|سلسله‌­ی تانگ]]، به یک آیین رسمی تبدیل و در [[چین|سرتاسر کشور چین]] گرامی داشته شده و به «[[جشن پاییزی در چین|جشن نیمه­‌ی پاییز]]» یا «فستیوال ماه» معروف شد.
[[جشن پاییزی در چین|جشن نیمه­‌ی ماه پاییزی]]، پس از [[جشن عید بهاره|جشن بهاره]] بزرگ­ترین جشن چینی­‌ها به شمار می‌­رود. این جشن که در پانزدهمین روز از ماه هشتم به تقویم کشاورزی چین برگزار می­‌شود، با پرستش ماه توسط امپراتوران گذشته ارتباط دارد. در [[تاریخ دوران باستان چین|دوران باستان پادشاهان چین]] در بهار خورشید و در پاییز ماه را ستایش می­‌کردند. درباریان و مردم نیز با تأسی به امپراتوران، این روز را گرامی داشته و به جشن و شادمانی می‌­پرداختند. این آیین در دوران [[سلسله تانگ|سلسله‌­ی تانگ]]، به یک آیین رسمی تبدیل و در [[چین|سرتاسر کشور چین]] گرامی داشته شده و به «[[جشن پاییزی در چین|جشن نیمه­‌ی پاییز]]» یا «فستیوال ماه» معروف شد.


مردم در این روز با پختن کیک مخصوص به نام «[[کیک ماه]] (←[[یوان شیائو، زون زی و کیک ماه سه غذای سنتی چینی]])» آن را به هم هدیه داده و از این طریق علاقه و محبت خود را به یکدیگر نشان می­‌دهند. گفته می­‌شود که قرص ماه در این روز به زمین نزدیک­تر و نسبت به شب­‌های دیگر کامل­‌تر است. لذا، مردم این نزدیکی را نماد محبت و نزدیکی اعضای خانواده نسبت به هم تلقی کرده و با تهیه­ و خوردن و اهدا کردن کیک ماه به یکدیگر، این روز را جشن می­‌گیرند.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد--- ص---</ref>
مردم در این روز با پختن کیک مخصوص به نام «[[کیک ماه]] (←[[یوان شیائو، زون زی و کیک ماه سه غذای سنتی چینی]])» آن را به هم هدیه داده و از این طریق علاقه و محبت خود را به یکدیگر نشان می­‌دهند. گفته می­‌شود که قرص ماه در این روز به زمین نزدیک­تر و نسبت به شب­‌های دیگر کامل­‌تر است. لذا، مردم این نزدیکی را نماد محبت و نزدیکی اعضای خانواده نسبت به هم تلقی کرده و با تهیه­ و خوردن و اهدا کردن کیک ماه به یکدیگر، این روز را جشن می­‌گیرند.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص 992-993</ref>


نیز نگاه کنید به [[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[جشن ها و فستیوال های چينی|جشن­‌ها و فستیوال‌­های چینی]]؛ [[آداب و رسوم عامیانه‌­ی مردم چین]]؛ [[فرهنگ، آداب و رسوم و تنوع غذایی در چين|فرهنگ، آداب و رسوم و تنوع غذایی در چین]]
نیز نگاه کنید به [[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[جشن ها و فستیوال های چينی|جشن­‌ها و فستیوال‌­های چینی]]؛ [[آداب و رسوم عامیانه‌­ی مردم چین]]؛ [[فرهنگ، آداب و رسوم و تنوع غذایی در چين|فرهنگ، آداب و رسوم و تنوع غذایی در چین]]


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==

نسخهٔ ‏۲۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۰۶

کیک ماه

جشن نیمه­‌ی ماه پاییزی، پس از جشن بهاره بزرگ­ترین جشن چینی­‌ها به شمار می‌­رود. این جشن که در پانزدهمین روز از ماه هشتم به تقویم کشاورزی چین برگزار می­‌شود، با پرستش ماه توسط امپراتوران گذشته ارتباط دارد. در دوران باستان پادشاهان چین در بهار خورشید و در پاییز ماه را ستایش می­‌کردند. درباریان و مردم نیز با تأسی به امپراتوران، این روز را گرامی داشته و به جشن و شادمانی می‌­پرداختند. این آیین در دوران سلسله‌­ی تانگ، به یک آیین رسمی تبدیل و در سرتاسر کشور چین گرامی داشته شده و به «جشن نیمه­‌ی پاییز» یا «فستیوال ماه» معروف شد.

مردم در این روز با پختن کیک مخصوص به نام «کیک ماه (←یوان شیائو، زون زی و کیک ماه سه غذای سنتی چینی)» آن را به هم هدیه داده و از این طریق علاقه و محبت خود را به یکدیگر نشان می­‌دهند. گفته می­‌شود که قرص ماه در این روز به زمین نزدیک­تر و نسبت به شب­‌های دیگر کامل­‌تر است. لذا، مردم این نزدیکی را نماد محبت و نزدیکی اعضای خانواده نسبت به هم تلقی کرده و با تهیه­ و خوردن و اهدا کردن کیک ماه به یکدیگر، این روز را جشن می­‌گیرند.[۱]

نیز نگاه کنید به فرهنگ عمومی در چین؛ جشن­‌ها و فستیوال‌­های چینی؛ آداب و رسوم عامیانه‌­ی مردم چین؛ فرهنگ، آداب و رسوم و تنوع غذایی در چین

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص 992-993