استقلال رسانه ای در چین

رسانه های اجتماعی در چین

در رسانه ­های جمعی چین، چیزی به­ عنوان خبر، گزارش و تحلیل و تفسیرهای مستقل سیاسی از رویدادهای داخلی و بین‌المللی، خارج از آنچه كه از سوی خبرگزاری رسمی و دولتی شین­ خوا منتشر می شود، وجود ندارد.

در واقع می­ توان گفت، تمامی رسانه­ های گروهی چین، مجاز به استفاده از منابع تحلیلی و خبری، غیر از خبرگزاری شین­ خوا نیستند. هر خبر و تحلیلی كه از سوی این بنگاه خبری منتشر شود قابل چاپ است، در غیر این­صورت هیچ نشریه ­ای مجاز به چاپ هر گونه خبری نیست.

اگر­چه اینترنت و سایت­ های خبری مستقل و عمده ­ی مستقر در خارج از چین، این انحصار خبری و تحلیلی را نقض كرده اند، ولی به­ صورت رسمی، این سلطه هم­چنان در اختیار خبرگزاری شین ­خوا است. حتی روزنامه ­های مهم و معتبری هم­چون روزنامه ­ی مردم، چاینا دیلی، عصر پكن، و جوانان و... كه سخنگوی حزب بوده و مسئولان آن­ها را عمدتا مقامات حزبی و دولتی تشکیل می ­دهند نیز مجاز به چاپ و انتشار خبر، خارج از شبكه­ ی خبری شین­ خوا نیستند. همین رویه­ ی مستمر اتكاء به یك منبع خبری، تاكنون مانع از آن شده كه جامعه­ ی مطبوعاتی مستقل از دولت شكل به­ گیرد.

خبرنگاران و تحلیل­گران مطبوعاتی جرأت و جسارت آن را ندارند تا پا را فراتر از خطوط قرمز تعیین شده از سوی شورای مطبوعاتی و رسانه­ ای چین بگذارند. اصلاً در سیستم قضایی دولت چین هم مقررات خاص جامعی برای برخورد با جرایم مطبوعاتی تعریف نشده است و در موارد نادری كه جرمی اتقاق افتاده، به ­صورت موردی و براساس تصمیم مقامات بالا برخورد شده و این­گونه تصمیم ­ها، انعكاس آن­چنانی هم در مطبوعات و رسانه­ های جمعی نداشته است. لذا، یكی از چالش ­های پیش روی دولت برای تشكیل بنگاه ­های بزرگ رسانه­ ای واجازه­ ی فعالیت دادن به بخش خصوصی و مؤسسات رسانه­ ای خارجی، نداشتن قوانین و مقررات لازم در این زمینه است.

با ورود چین به سازمان تجارت جهانی و ضرورت رعایت قوانین و مقررات بین‌المللی و تلاش بخش خصوصی و سرمایه گذاران و شركت­ های خارجی برای ورود به بخش صنعت مطبوعات و رسانه­ های چین، موجب گردیده تا دولت­مردان كه در حال حاضر كنترل كامل رسانه­ های این کشور را در اختیار دارند، برای رویارویی با چالش ­های پیش­روی و جلوگیری از خارج شدن رسانه ­ها از چارچوب نظارتی و كنترلی دولت و آماده سازی بخش رسانه ­ها برای روزی که احتمالاً بخشی از این صنعت توسط بخش خصوصی و سرمایه ­گذاران خارجی كنترل خواهد شد و بالا بردن  توان رقابتی رسانه­ های داخلی، برنامه ریزی ­های متعدد كوتاه مدت و بلند مدتی را انجام دهند تا بتوانند از خارج شدن این بخش حساس از كنترل كامل دولت مانع شوند.

در حال ­حاضر، مطبوعات رسالت خود را پیشبرد اهداف اصلاحات اقتصادی، ایجاد شبكه ­های اطلاع رسانی و آشنا ساختن مردم با سیستم جدید می ­دانند. علاوه بر مطبوعات رسمی، شمار مطبوعات درون­ گروهی نیز در حال افزایش است ولی آمار دقیق و روشنی از روزنامه­ های درون حزبی وجود ندارد. مجموع روزنامه ­ها و نشریات رسمی و درون­ گروهی را بیش از 30000 مورد ذكر كرده اند.

نیز نگاه کنید به

رسانه و وسايل ارتباط جمعی چین؛ رسانه ها و مطبوعات در چین؛ رسانه های چین؛ شکل گیری رسانه ها در چین