صورت گرایی در هنر چینی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
در [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]]، استاد هر حرکت قلم مو را تنها یک بار می تواند انجام دهد و در این حرکت تمام آنچه را که می خواهد باید خلق کند. تغییر دادن و بازنگری در آن امکان پذیر نیست. [[هنر نقاشی در چین|نقاشی چینی]] هم از نظر اصول و فنون با [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] رابطه ی نزدیک دارد. یکی از نویسندگان [[چین]] باستان در این زمینه گفته است:<blockquote>«هنگامی که مردم می توانستند اندیشه های خود را با نقش بنگارند، با خط می نگاشتند، و هنگامی که از بیان کاراکترهای نگارشی ناتوان بودند، نقاشی می کردند.» </blockquote>بدین سان، یکی دیگری را تکمیل می کند و از طریق همان خود نیز به کمال می رسد و این دو قرین هم به شمار می روند، چون افزارهای نوشتن(قلم مو، مرکب، کاغذ، و دوات) که به «چهار گنج بنای ادب» اشتهار دارند، در هر دو هنر یکی است و هشت حرکت اساسی که در نوشتن کاراکترهای نگارش چینی به کار می روند در نقاشی نیز به عنوان شیوه های اساسی کاربرد قلم مو شناخته می شود.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .</ref> | در [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]]، استاد هر حرکت قلم مو را تنها یک بار می تواند انجام دهد و در این حرکت تمام آنچه را که می خواهد باید خلق کند. تغییر دادن و بازنگری در آن امکان پذیر نیست. [[هنر نقاشی در چین|نقاشی چینی]] هم از نظر اصول و فنون با [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] رابطه ی نزدیک دارد. یکی از نویسندگان [[چین]] باستان در این زمینه گفته است:<blockquote>«هنگامی که مردم می توانستند اندیشه های خود را با نقش بنگارند، با خط می نگاشتند، و هنگامی که از بیان کاراکترهای نگارشی ناتوان بودند، نقاشی می کردند.» </blockquote>بدین سان، یکی دیگری را تکمیل می کند و از طریق همان خود نیز به کمال می رسد و این دو قرین هم به شمار می روند، چون افزارهای نوشتن(قلم مو، مرکب، کاغذ، و دوات) که به «چهار گنج بنای ادب» اشتهار دارند، در هر دو هنر یکی است و هشت حرکت اساسی که در نوشتن کاراکترهای نگارش چینی به کار می روند در نقاشی نیز به عنوان شیوه های اساسی کاربرد قلم مو شناخته می شود.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .</ref> | ||
نیز نگاه کنید به [[هنر | = نیز نگاه کنید به = | ||
[[نماد گرایی در هنر چینی]] | |||
[[طبیعت گرایی در هنر چینی]] | |||
[[الهام گیری هنرمند چینی]] | |||
= کتابشناسی = | = کتابشناسی = | ||
نسخهٔ ۲۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۲
صورت گرایی خیره کننده ی هنر چینی که آن را در خوشنویسی، نقاشی و شعر هم می توان دید. چینی ها از راه خوشنویسی دریافت های اساسی خود را شکل می دهند. اساس منحنی های لغزان، خطوط راست و زاویه های زیبای سقف نیایشگاه های چینی از حرکت قلم مو در نوشته های چینی بر آمده است. لذا، خوشنویسی در عالی ترین رده ی هنرهای زیبای چینی است.
در خوشنویسی، استاد هر حرکت قلم مو را تنها یک بار می تواند انجام دهد و در این حرکت تمام آنچه را که می خواهد باید خلق کند. تغییر دادن و بازنگری در آن امکان پذیر نیست. نقاشی چینی هم از نظر اصول و فنون با خوشنویسی رابطه ی نزدیک دارد. یکی از نویسندگان چین باستان در این زمینه گفته است:
«هنگامی که مردم می توانستند اندیشه های خود را با نقش بنگارند، با خط می نگاشتند، و هنگامی که از بیان کاراکترهای نگارشی ناتوان بودند، نقاشی می کردند.»
بدین سان، یکی دیگری را تکمیل می کند و از طریق همان خود نیز به کمال می رسد و این دو قرین هم به شمار می روند، چون افزارهای نوشتن(قلم مو، مرکب، کاغذ، و دوات) که به «چهار گنج بنای ادب» اشتهار دارند، در هر دو هنر یکی است و هشت حرکت اساسی که در نوشتن کاراکترهای نگارش چینی به کار می روند در نقاشی نیز به عنوان شیوه های اساسی کاربرد قلم مو شناخته می شود.[۱]